Aυστηρώς ακατάλληλο για ηλίθιους!
Οι 500 περίπου παρακάτω λέξεις είναι αυστηρώς ακατάλληλες για τους ηλίθιους που πιστεύουν ότι ψυχοθεραπεία χρειάζονται μόνο οι ψυχικά ασθενείς.
Όλοι οι υπόλοιποι ας κάνουν στον εαυτό τους τη χάρη και σε μένα την τιμή να τις διαβάσουν.
Δεν πρόκειται για ιστορία επιστημονικής φαντασίας, προσωπικού παθήματος και μαθήματος, ούτε για άρθρο πληρωμένου, από την κοινότητα των ειδικών της ψυχικής υγείας, δημοσιογράφου.
Πρόκειται για μία περίληψη των στοιχείων που έχουν αποκαλύψει πολλές κοινωνιολογικές μελέτες και έρευνες με αναφορά στην ελληνική πραγματικότητα.
Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Αν και βρισκόμαστε στον 21ο αιώνα, οι Έλληνες όλων των ηλικιών που πιστεύουν ότι χρειάζονται ψυχοθεραπεία είναι δυστυχώς πολύ λιγότεροι απ’ όσους πραγματικά τη χρειάζονται. Ακόμα λιγότεροι ανάμεσά τους είναι εκείνοι, που τελικά θα πάρουν την απόφαση να ζητήσουν τη βοήθεια ενός ψυχοθεραπευτή. Όσο για τον αριθμό εκείνων που θα το εκμυστηρευτούν σε δικούς τους ανθρώπους, αν δεν αγγίζει το μηδέν, το πλησιάζει πάρα πολύ.
Όμως με βάση τα στατιστικά στοιχεία έγκυρων οργανισμών στη σημερινή ελληνική κοινωνία οι άνθρωποι που δεν χρειάζονται ψυχοθεραπεία είναι μόνο λίγο περισσότεροι απ’ εκείνους που τη χρειάζονται.
Προσωπικά πιστεύω πως λίγο-πολύ μια ψυχοθεραπεία όλοι τη χρειαζόμαστε σε κάποια φάση της ζωής μας, και απορώ που τόσο πολλοί άνθρωποι αρνούνται να κάνουν στον εαυτό τους αυτό το μεγάλο δώρο.
Εύχομαι όμως να κάνω λάθος! Όχι στο ότι όλοι τη χρειαζόμαστε. Εύχομαι να κάνω λάθος πιστεύοντας ότι είναι πολλοί αυτοί που την αποφεύγουν. Εύχομαι οι πολλοί να είναι αυτοί που αργά ή γρήγορα αποφασίζουν να απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό ψυχικής υγείας, και απλώς μας το κρατούν κρυφό. Δεν τους αδικώ, δεδομένου ότι η εγχώρια κοινή γνώμη, σε αντίθεση με εκείνη άλλων χωρών της Δύσης, σε λοξοκοιτάει όταν λες πως επισκέπτεσαι ψυχοθεραπευτή.
Για όλους λοιπόν εκείνους που θα ήθελαν να κάνουν ψυχοθεραπεία αλλά δεν τολμούν, καθώς και για εκείνους, που αν και δεν αισθάνονται πολύ καλά τώρα τελευταία, δεν τους έχει περάσει απ’ το μυαλό, ότι ένας ψυχολόγος μπορεί να τους βοηθήσει να συνέλθουν, μόνο ένα πράγμα μπορώ να κάνω: Να τους παραθέσω τα οφέλη που μπορεί να τους προσφέρει η ψυχοθεραπεία:
- Ενισχύει την αυτοεκτίμησή μας.
- Μειώνει το άγχος και το στρες μας.
- Μας μαθαίνει να επικοινωνούμε αποτελεσματικά.
- Μας βοηθάει να βελτιώσουμε την ποιότητα των σχέσεων μας.
- Μας βοηθάει να διαχειριστούμε τα δύσκολα και μπερδεμένα συναισθήματά μας.
- Μας μαθαίνει να βάζουμε λειτουργικά όρια.
- Συμβάλλει στην ανάκτηση της συναισθηματικής μας ισορροπίας.
- Μας βοηθάει να αποκτήσουμε έναν πιο λειτουργικό τρόπο στη διαχείριση των καταστάσεων.
- Απαλύνει και επουλώνει τα ψυχικά μας τραύματα.
- Μας βοηθάει να διεκδικήσουμε τα «θέλω» μας με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση.
Κατόπιν όλων των παραπάνω, η απόφαση του καθενός αν θα αναζητήσει ή όχι βοήθεια, εξαρτάται από το πόσο θέλει πραγματικά να βοηθηθεί. Άλλωστε, ως γνωστόν μόνο όσοι θέλουν να βοηθηθούν αναζητούν βοήθεια. Οι άλλοι απλώς παραμένουν αβοήθητοι και ό,τι ήθελε προκύψει.
ΠΡΟΣΟΧΗ ΟΜΩΣ!
Όποιος τελικά αποφασίσει να χτυπήσει την πόρτα ενός ειδικού ψυχικής υγείας θα πρέπει να διασφαλίσει ότι αυτός είναι ο πλέον κατάλληλος.
Γι’ αυτό πρέπει να πάρει απαντήσεις στα εξής κρίσιμα ερωτήματα, είτε από τον ίδιο τον ειδικό, είτε από εκείνον που του τον συνέστησε:
- Τι είδους εκπαίδευση έχει λάβει;
- Ποια είναι η επαγγελματική του εμπειρία;
- Ανήκει σε κάποιο επαγγελματικό σωματείο;
- Ποιος είναι ο κώδικας δεοντολογίας που ακολουθεί;
- Ποιος είναι ο τρόπος προσέγγισης που χρησιμοποιεί;
- Κάνει ο ίδιος θεραπεία;
Τέλος, σημαντικό είναι και το πώς μας κάνει να νιώθουμε αυτός ο άνθρωπος. Μας προκαλεί αισθήματα οικειότητας και άνεσης; Μπορούμε να επικοινωνήσουμε μαζί του με ευκολία; Νιώθουμε ότι μας κατανοεί; Οι κώδικες αξιών μας ταιριάζουν;
Μαρία Αντωνιάδου