Το μαγικό… γιατρικό των Χριστουγέννων!
Αυτές τις λίγες μέρες του χρόνου που αστέρια, αγγελάκια, και ‘Αη Βασίληδες μας συντροφεύουν σε κάθε μας βήμα και χιλιάδες λαμπάκια φωτίζουν χαρούμενα τις διαδρομές μας, χωρίς να το καταλάβουμε γυρίζουμε ξανά στον κόσμο των παραμυθιών. Σ’ εκείνα τα παραμύθια που κάποτε- και όχι μόνο ως παιδιά- πιστέψαμε ή ευχηθήκαμε να βγουν αληθινά!
Ευτυχισμένες στιγμές της ζωής μας ξεπηδούν μέσα από τις μυρωδιές και τις γεύσεις, μέσα από τις βιτρίνες, τις κουβέντες και τα γέλια της παρέας, τις χριστουγεννιάτικες ταινίες και παραστάσεις, μέσα από τα δώρα που τυλίγουμε για τους αγαπημένους, κι εκείνα που ξετυλίγουμε, τα γιορτινά τραπέζια που στρώνουμε, τις χάρτινες ευχές που κρεμάμε στο δέντρο μας…
Η γλυκόπικρη γεύση της νοσταλγίας ανταγωνίζεται όλες τις άλλες. Εκείνη του μελομακάρονου που λιώνει στη πρώτη δαγκωματιά, την γλυκό-κριτσανιστή των χιονισμένων κουραμπιέδων, και την άλλη την με «τα πάντα όλα μέσα» της γέμισης της γαλοπούλας…
Η μελαγχολία δίνει τη σκυτάλη στο κέφι κι εκείνο βιαστικά την αφήνει στο χέρι του «Αχ». Ευτυχισμένες και λυπημένες στιγμές της περασμένης μας ζωής έρχονται απρόσκλητες στη μνήμη μας, διώχνοντας ή μια την άλλη, προσπαθώντας να επικρατήσει η μια και όχι η άλλη.
Κι έτσι, αναπολώντας τα παλιά, και δημιουργώντας τις καινούριες μας χριστουγεννιάτικες στιγμές, που μέχρι του χρόνου θα παλιώσουν κι αυτές, τελειώνει η γιορτή και σβήνουν τα φώτα.
Δεν έχει σημασία αν θα περάσουμε όμορφα ή λιγότερο όμορφα, αν τα φετινά Χριστούγεννα θα ανταποκριθούν σε όλες ή μόνο σε λίγες προσδοκίες μας.
Αυτό που έχει σημασία και που κάνει τα Χριστούγεννα τόσο ανεκτίμητα, είναι οι στιγμιαίες αθέλητές αποδράσεις μας στο όνειρο και στο παραμύθι που μας προσφέρουν.
Αποδράσεις που συνειδητά ή ασυνείδητα, ανάβουν ξανά, ή δυναμώνουν μέσα μας τη σπίθα της αισιοδοξίας για τις μέρες που θα έρθουν.
Και επειδή η αισιοδοξία είναι ένα από τα πιο μαγικά γιατρικά για όλες και για όλους καλό είναι να το πάρουμε σε μεγάλη δόση!
Καλά Χριστούγεννα!