Δευτέρα, πρωτομηνιά και Πρωτοχρονιά καλώς μας ήρθες!

Δευτέρα, πρωτομηνιά και Πρωτοχρονιά καλώς μας ήρθες!

Η φετινή Πρωτοχρονιά δεν είναι μόνο η πρώτη μέρα του καινούριου χρόνου, ούτε μόνο η πρώτη μέρα του πρώτου μήνα του. Είναι και η πρώτη μέρα της πρώτης εβδομάδας του!

 

Όμως η Δευτέρα είναι μια μέρα που, στους περισσότερους μικρούς και μεγάλους, δεν αρέσει καθόλου, αφού έρχεται πάντα μετά το Σαββατοκύριακο.

 

Επίσης ο ερχομός της Δευτέρας, όπως και κάθε πρωτομηνιάς, δεν είναι καθόλου ευχάριστος σε όλους εκείνους που παίρνουν αποφάσεις του τύπου «από Δευτέρα αρχίζω δίαιτα, ή τέρμα τα ξενύχτια», ή «Από τον άλλο μήνα κόβω το τσιγάρο, ή δεν θα αργώ στη δουλειά», κ.ά.

 

Και αυτό γιατί σχεδόν πάντα επιλέγουν είτε κάποια Δευτέρα, είτε μια πρωτομηνιά ως αφετηρία των  σχεδίων, που κατά βάθος θέλουν να αναβάλλουν.

 

Λέω λοιπόν εγώ τώρα, που είναι και Πρωτοχρονιά, και πρωτομηνιά και Δευτέρα, μήπως φέτος να σκεφτούμε λίγο διαφορετικά, μπας και καταφέρουμε κάτι επιτέλους;

 

Μήπως να πούμε τέρμα πια στις αποφάσεις και στις αφετηρίες, στις αναβολές, τις ενοχές και τις τιμωρίες;

 

Μήπως είναι καλύτερα, να ξυπνήσουμε ένα πρωί, οποιασδήποτε μέρας της εβδομάδας ή του μήνα, να κοιτάξουμε τον εαυτό μας στον καθρέφτη και να του πούμε: Από αυτή τη στιγμή δεν θα ξανακάνεις αυτό που σου κάνει κακό, ή εδώ και τώρα δεσμεύεσαι να  κάνεις αυτό που ξέρεις πολύ καλά ότι θα σου κάνει καλό!

 

Οι πιθανότητες να πετύχουμε αυτή τη φορά τον σκοπό μας, πιστέψτε με είναι πολύ περισσότερες!

 

Γιατί η παρόρμηση, αυτή η σκέψη αστραπή που ξεπηδάει απ’ το πουθενά και μας καταλαμβάνει, αυτό το κλικ που γίνεται μέσα μας, που μας αρπάζει απ’ τα μαλλιά και μας σπρώχνει σε μια κατεύθυνση, σε πολλές περιπτώσεις είναι πολύ πιο καλός σύμμαχος, από το να σκεφτόμαστε και να προγραμματίζουμε πού θέλουμε να πάμε, πότε, και πώς. Η παρόρμηση είναι πολύ συχνά και  ένδειξη ότι είμαστε πια έτοιμοι, από μέσα μας, και όχι θεωρητικά γι’ αυτό το κάτι διαφορετικό, για το καινούριο.

 

Εννοείται βέβαια, ότι η παρόρμηση  δεν αποκλείει πισωγυρίσματα στη διάρκεια της διαδρομής. Κακά τα ψέματα: Η συνήθεια, η βολή, το οικείο, σε φρενάρει πάντα, ακόμα και αν έχεις καταλάβει πια πως δεν είναι ό,τι καλύτερο για σένα.

 

Σημασία όμως δεν έχουν ούτε οι καθυστερήσεις, ούτε τα λάθη, αλλά το ξεκίνημα!

 

Αν δεν ξεκινήσεις δεν θα φτάσεις πουθενά. Στην αντίθετη περίπτωση είναι σίγουρο πως κάποτε θα κοιτάξεις τον καθρέφτη σου και θα σου πεις: «Τα κατάφερα!».

 

Καλή χρονιά σε όλους, στους αναβλητικούς,  στους «άμ΄ έπος, άμ΄ έργον» και στους… «λίγο απ’ όλα»!