Μανταριντσέλλο!
Πώς λέμε Λιμοντσέλλο… Αν το φτιάξουμε με μανταρίνια, πώς θα το βαφτίσουμε;
Αυτή την εποχή τα μανταρίνια δίνουν και παίρνουν. Εμένα οι μυρωδιά τους με τρελαίνει πριν καν τα δοκιμάσω. Όταν τα δοκιμάσω και είναι ξινά, ο θυμός μου χτυπάει κόκκινο! Εάν όμως είναι γλυκά, αισθάνομαι μια απέραντη αγαλλίαση!!! Σκέφτηκα λοιπόν, ότι είναι η κατάλληλη εποχή να φτιάξω σπιτικό λικέρ με φίνο άρωμα και ντελικάτη γεύση μανταρινιού, χωρίς να με απασχολεί εάν είναι ξινό, ή γλυκό!.
Θα χρειαστούμε:
20 μανταρίνια ακέρωτα
1500 ml βότκα ή τσικουδιά ή κονιάκ (εγώ προτιμώ τη βότκα, για να μένει ατόφιο το άρωμα του μανταρινιού)
1400 γραμμάρια ζάχαρη
1 ξύλο κανέλλας (προαιρετικά), (εγώ δεν θα το έβαζα για του γνωστούς λόγους)
Εκτέλεση:
Επιλέγουμε μεγάλα και ώριμα μανταρίνια και τα πλένουμε πολύ καλά κάτω από τρεχούμενο νερό.
Με μια οδοντογλυφίδα τρυπάμε τα 15 μανταρίνια γύρω-γύρω πολλές φορές και τα υπόλοιπα 5 τα κόβουμε στη μέση.
Τοποθετούμε τα μανταρίνια σε ένα πολύ μεγάλο γυάλινο βάζο ή σε δύο μικρότερα, μοιράζοντας εξίσου τα υλικά.
Προσθέτουμε τη ζάχαρη, την κανέλλα (προαιρετικά) και το οινοπνευματώδες που έχουμε επιλέξει.
Κλείνουμε το καπάκι και ανακινούμε πολύ καλά ώστε διαλυθεί η ζάχαρη.
Αφήνουμε το βάζο για έναν μήνα σε σκιερό μέρος και το ανακινούμε τουλάχιστον μια φορά την ημέρα.
Μετά από 30 ημέρες, ανοίγουμε και δοκιμάζουμε, αν το θέλουμε πιο αρωματικό μπορούμε να το αφήσουμε ακόμα μία εβδομάδα.
Όταν αποφασίσουμε ότι είναι έτοιμο, το σουρώνουμε πιέζοντας τα μανταρίνια να αφήσουν τον χυμό τους αν επιθυμούμε ακόμα πιο έντονο άρωμα. Το πρώτο σούρωμα το κάνουμε με σουρωτήρι και το δεύτερο με τούλι η τουλουπάνι.
Μοιράζουμε το λικέρ σε μπουκαλάκια που να κλείνουν καλά και το απολαμβάνουμε σκέτο ή με πάγο, για όλο τον χρόνο, μόνο του, ή μέσα σε κοκτέιλ…