Η πρώτη του φορά στο σχολείο!

Η πρώτη του φορά στο σχολείο!

Αν το παιδί σας είναι “πρωτάκι”, είναι πολύ φυσικό να σας απασχολούν ένα σωρό ερωτηματικά: Αν και πώς θα προσαρμοστεί καλύτερα στο σχολικό περιβάλλον, αν θα παίρνει τα γράμματα, αν θα διαβάζει τα μαθήματά του, αν και πώς μπορείτε εσείς να το βοηθήσετε καλύτερα στα πρώτα του βήματα… κι ένα σωρό άλλα. Ηρεμήστε! Κάθε αρχή δεν είναι απαραίτητα και δύσκολη!

Πρώτα -πρώτα να θυμάστε ότι δεν υπάρχει στο DNA  κανενός ανθρώπου γονίδιο με το όνομα “κακός μαθητής”. Αυτό σημαίνει πως οι αιτίες που έχουν ως αποτέλεσμα να εξελιχθεί ένα παιδί σε κακό μαθητή βρίσκονται στις συνθήκες μέσα στις οποίες καλείται να λειτουργήσει, οι οικογενειακές, οι σχολικές, οι κοινωνικές και βεβαίως η κατάσταση της υγείας του παιδιού – ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται να δώσετε στη όραση και στην ακοή του παιδιού καθώς συχνά αυτά αποτελούν αιτίες μη καλών επιδόσεων στο σχολείο. Όπως καθοριστικό ρόλο παίζει και η δυνατότητα συγκέντρωσης της προσοχής του παιδιού – ιδιαίτερη προσοχή χρειάζονται τα υπερκινητκά παιδιά.

Απ’ εκεί και πέρα στο χέρι σας είναι εξασφαλίσετε στο παιδί ένα ήρεμο οικογενειακό περιβάλλον, να εντοπίσετε τα τυχόν προβλήματα που μπορεί να υπάρχουν στο σχολικό του περιβάλλον και να γνωρίσετε από κοντά τις οικογένειες των συμμαθητών με τους οποίους το παιδί σας θα δημιουργήσει πιο φιλικές και κοινωνικές σχέσεις. Έτσι θα είστε και σε θέση να διαχειριστείτε τις όποιες καταστάσεις προκύψουν με τον καλύτερο τρόπο. Το μυστικό δηλαδή είναι να έχετε πάντα τα μάτια σας ανοιχτά και να… το ψάχνετε. Χωρίς άγχος, χωρίς παρορμητικές κινήσεις, χωρίς εκνευρισμό.

Δεύτερον να θυμάστε ότι η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, επομένως τώρα είναι η στιγμή να βάλετε  γερά θεμέλια για την οικοδόμηση της μαθητικής ζωής του παιδιού σας.

Τρίτον, μην ξεχνάτε ότι η προσαρμογή του παιδιού στο σχολικό περιβάλλον δεν γίνεται με το… πάτημα ενός κουμπιού. Το παιδί χρειάζεται τον χρόνο του και βέβαια τη δική σας βοήθεια μέχρι να προσαρμοστεί στα νέα πρόσωπα, ωράρια και δεδομένα.

Ας δούμε λοιπόν τα πιο βασικά πράγματα που πρέπει να κάνετε καθώς κι εκείνα που δεν πρέπει να κάνετε.

ΤΙ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΟΧΙ

  1. Περάστε στο παιδί σας το μήνυμα ότι η σχολική περίοδος είναι μια από τις πιο όμορφες στη ζωή του ανθρώπου, στη διάρκεια της οποίας θα μάθει πολλά και χρήσιμα πράγματα που θα του δώσουν την δυνατότητα να πραγματοποιήσει τα όνειρά του μεγαλώνοντας, και ότι θα αποκτήσει καινούριους φίλους με τους οποίους θα κάνει καλή παρέα. Προπαντός, μην αποκαλύψετε στο παιδί τις δικές σας τυχόν κακές αναμνήσεις από το σχολείο, ούτε τους φόβους σας μήπως κι εκείνο βιώσει παρόμοιες δυσάρεστες καταστάσεις.
  2. Διαμορφώστε το δωμάτιο του παιδιού σας, ή μια γωνιά μέσα στο σπίτι που θα είναι αποκλειστικά δική του, με τέτοιο τρόπο ώστε να του είναι πολύ ευχάριστο να περνάει εκεί πολλές ώρες, μελετώντας τα μαθήματά του και παίζοντας μόνο του, μαζί σας ή με φίλους του.
  3. Διαμορφώστε μαζί με το παιδί σας το πρόγραμμα της ημέρας του μετά το σχολείο και φροντίστε να το τηρείτε με όσο γίνεται μεγαλύτερη αυστηρότητα. Είναι πολύ σημαντικό οι ώρες του φαγητού, του ύπνου και της μελέτης να είναι περίπου ίδιες κάθε μέρα. Τις υπόλοιπες μπορείτε να τις διαμορφώνετε και πάλι μαζί, ανάλογα με τις επιθυμίες και τις ανάγκες του παιδιού, κι εννοείται σε συνδυασμό πάντα με τις δικές σας υποχρεώσεις και ανάγκες. Είναι πολύ σημαντικό τα παιδιά από αυτή την ηλικία, ή ακόμα καλύτερα από μικρότερη ηλικία, να μάθουν ότι δικαιώματα, επιθυμίες και ανάγκες έχουν και οι γονείς τους καθώς και ότι η αρμονική συνύπαρξη μέσα στην οικογένεια -και όχι μόνο- απαιτεί καλή συνεννόηση και αμοιβαίες υποχωρήσεις.
  4. Φροντίστε, όταν αναφέρεστε στον δάσκαλό του παιδιού σας να μιλάτε γι’ αυτόν με συμπάθεια και θαυμασμό -ακόμα και αν δεν νιώθετε έτσι. Προπαντός αν το παιδί σας κάνει παράπονα για τον δάσκαλο μην βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα πριν εξετάσετε μόνοι σας τι ακριβώς συνέβη και προέκυψαν αυτά τα παράπονα. Μην πάρετε ποτέ το μέρος του παιδιού ενάντια στον δάσκαλό του, ακόμα και αν έχει δίκιο. Βρείτε έναν διπλωματικό τρόπο να λύσετε το πρόβλημα, χωρίς να θίξετε ούτε τον έναν ούτε τον άλλον. Μόνο έτσι θα μάθει το παιδί να σέβεται τον δάσκαλό του και να προσέχει αυτά που του λέει. Οι δάσκαλοι έχουν να αντιμετωπίσουν πολλά παιδιά συγχρόνως οπότε αντιλαμβάνεστε τις δυσκολίες τους. Εδώ εσείς δυσκολεύεστε που έχετε να αντιμετωπίσετε μόνο τα δικά σας παιδιά…
  5. Ακούτε με προσοχή τη γνώμη του δασκάλου για το παιδί σας. Για τις δυνατότητες και τις για τις αδυναμίες του. Μην ζητάτε από το παιδί να κάνει περισσότερα από αυτά που μπορεί. Μη βιαστείτε να διαφωνήσετε με τον δάσκαλο. Ακολουθήστε πρώτα τις οδηγίες του και αν αυτές δεν φέρουν το ποθητό αποτέλεσμα, ζητήστε τη βοήθεια ενός ειδικού. Τα παιδιά μας δεν είναι πειραματόζωα για να εφαρμόζουμε πάνω τους μεθόδους που μας φαίνονται σωστές. Το γεγονός ότι αγαπάμε τα παιδιά μας και θέλουμε το καλύτερο γι’ αυτά δεν σημαίνει ότι είμαστε και καλοί παιδαγωγοί.
  6. Ασχοληθείτε με τη μελέτη του παιδιού σας δείχνοντάς του πώς να εξασκηθεί στην ανάγνωση, πώς να μαθαίνει την ορθογραφία, πώς να βελτιώσει τον γραφικό του χαρακτήρα. Απαντήστε στις ερωτήσεις του με υπομονή και διορθώστε την άσκηση που έλυσε, αν σας το ζητήσει. Ποτέ όμως δεν πρέπει να κάθεστε μαζί του σε όλη τη διάρκεια της μελέτης του. Μόνο στην αρχή για να δείτε τι έχει να διαβάσει και στο τέλος για έλεγχο ώστε να διαπιστώσετε πως έμαθε το μάθημά του.
  7. Μην βάζετε στο παιδί σας τις φωνές αν διαπιστώσετε ότι δεν έχει μελετήσει. Ρωτήστε το τι έκανε την ώρα που υποτίθεται ότι μελετούσε. Αν έβλεπε κρυφά τηλεόραση ή έπαιζε με το τάμπλετ του ή τα παιχνίδια του, εξηγήστε του ήρεμα για πολλοστή φορά ότι όλα αυτά πρέπει να τα κάνει αφού τελειώσει τα μαθήματά του και όχι πριν. Δεδομένου λοιπόν ότι προηγήθηκε το παιχνίδι, επιβάλλετέ του να ολοκληρώσει τα μαθήματά του μέχρι την ώρα του φαγητού και μετά  κατευθείαν για μπάνιο και ύπνο. Αν και πάλι δεν κάνει τα μαθήματά του, μην το μαλώσετε.  Αφήστε το να πάει στο σχολείο αδιάβαστο. Η ντροπή που θα νιώσει όταν εκτεθεί στον δάσκαλο και στους συμμαθητές του λειτουργεί τις περισσότερες φορές θετικά ώστε να μην το ξανακάνει.
  8. Μην τάζετε στο παιδί δώρα, παιχνίδι, βόλτες ή οτιδήποτε του αρέσει, προκειμένου να μελετήσει τα μαθήματά του. Αν το κάνετε το παιδί θα θεωρήσει ότι η μελέτη είναι αγγαρεία ή ότι σας κάνει χάρη, και θα σας ζητάει όλο και περισσότερα ανταλλάγματα. Είναι πολύ σημαντικό το παιδί να συνειδητοποιήσει ότι η μελέτη είναι υποχρέωση που έχει απέναντι στον εαυτό του και ότι διαβάζει τα μαθήματά του για το δικό του καλό. Όχι για το δικό σας. Όχι για να σας κάνει χάρη ή για να σας ευχαριστήσει. Όχι για να κερδίσει κάτι από σας.Ανταμείβετε το παιδί  που ολοκλήρωσε τη μελέτη του με “Μπράβο”, χάδια και αγκαλιές, και το πολύ-πολύ με μια λιχουδιά. Τίποτα άλλο!
  9. Φροντίστε σε καθημερινή βάση να εξασφαλίσετε στο παιδί χρόνο για να παίξει, να δει τηλεόραση, να κάνει αυτά που του αρέσουν και επιτρέπονται στην ηλικία του. Ακόμα περισσότερο χρόνο για όλα αυτά πρέπει να του εξασφαλίζετε μέσα στο Σαββατοκύριακο, ώστε να μη νιώθει στερημένο στη διάρκεια της εβδομάδας και να ξεκλέβει χρόνο από τη μελέτη του.
  10. Μη σπεύδετε κάθε τρεις και λίγο στο σχολείο για να δείτε πώς περνάει το παιδί σας, ή για να ρωτήσετε τον δάσκαλο πώς τα πηγαίνει. Μία φορά τον μήνα μια σύντομη συνομιλία με τον δάσκαλό αρκεί για να τσεκάρετε την πρόοδό του.