Δείξε μου τα μαλλιά σου, να σου πω πώς νιώθεις
Κάποιες στιγμές νιώθουμε την παρόρμηση να κόψουμε τα μαλλιά μας, ή να τους αλλάξουμε χρώμα, και κάποιες άλλες ακόμα και η ιδέα της αλλαγής μας φαίνεται εντελώς απωθητική. Γιατί; Αν ψάξουμε βαθιά μέσα μας θα βρούμε σίγουρα την απάντηση. Γιατί οι ψυχικές μας ανάγκες πολύ συχνά εκφράζονται στις αλλαγές που κάνουμε στα μαλλιά μας.
~ Οι ριζικές αλλαγές στα μαλλιά, συχνά συνδέονται με σημαντικές στιγμές της ζωής μας. Μια μεγάλη δυσκολία, ένας χωρισμός, ένα πένθος, ένα σοκ, μια αλλαγή επαγγελματική ή προσωπική, είναι συχνά το κίνητρο μιας ριζικής αλλαγής στα μαλλιά. Είναι ένας τρόπος για να πούμε στον εαυτό μας, ίσως και για να δείξουμε στους άλλους, ότι θέλουμε να μηδενίσουμε και να κάνουμε μια καινούρια αρχή, με μια νέα προσωπικότητα, αυτή τη φορά καλύτερα οπλισμένη για να αντιμετωπίσει τη ζωή.
Οι ριζικές αλλαγες στο χρώμα ή στην κουπ, είναι συχνά ένα μέσον για να εναρμονιστούμε με αυτό που πραγματικά είμαστε. Ορισμένες γυναίκες, ασυναίσθητα, μέσα από αυτή την αλλαγή προσπαθούν να σοκάρουν , ή να βγάλουν από πάνω τους μια …ρετσινιά, να προβάλλουν τη διαφωνία τους ή να διαμαρτυρηθούν . Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι έφηβοι που δεν διστάζουν να δώσουν περίεργα σχήματα και χρώματα στα μαλλιά τους αναζητώντας την ταυτότητα τους και διεκδικώντας την αυτονομία τους από την γονεϊκή εξουσία.
~ Οι συχνές αλλαγές στα μαλλιά, για τις περισσότερες γυναίκες είναι απλώς τα καινούρια τους αξεσουάρ. Είναι σημαντικό να ξέρεις να παίζεις με την εικόνα σου. Το παιχνίδι αποδεικνύει μια ικανότητα να ανασυγκροτείσαι και να εναρμονίζεσαι με τον εαυτό σου. Η ευελιξία στο σωματικό επίπεδο, εν προκειμένω στις τρίχες της κεφαλής, αποκαλύπτει μια πλούσια φαντασία, με τον ίδιο τρόπο που σε μεταμορφώνει ή σε επαναφέρει στις ρίζες σου , το ρούχο που επιλέγεις. Μερικές φορές βέβαια μπορεί να μαρτυρούν κάποια αστάθεια ή κυκλοθυμισμό.
Οι γυναίκες που αλλαζούν συνεχώς τα μαλλιά τους, και περνάνε από το καστανό στο ξανθό και από το μακρύ στο κοντό, εκφράζουν μια άλλη ψυχολογική τους ανάγκη: την αναζήτηση μιας καινούριας εικόνας του εαυτού τους..Οι γυναίκες αυτές στην πραγματικότητα αναζητούν ένα είδος σταθερότητας μέσα στην ταυτότητά τους, την οποία ουσιαστικά δοκιμάζουν με αυτές τις αλλαγές.
~ Οι μικρές αλλαγές στα μαλλιά, όπως για παράδειγμα η διατήρηση του φυσικού χρώματος ως βάση με προσθήκη ανταυγειών, ή οι μικρές αυξομειώσεις στο μήκος-2 έως 3 πόντοι- και οι μικρές διαφοροποιήσεις στην κουπ- ίσια ή ντεγκραντε αλλά στο ίδιο μήκος-, φανερώνει γυναίκες που νιώθουν άνετα με την εικόνα τους και την βαθύτερη ταυτότητά τους. Αυτό όμως δε σημαίνει ότι δεν επιδιώκουν πότε-πότε μικρές αλλαγές, για να ανανεωθούν ή να επιβεβαιώσουν τη γοητεία τους. την αίσθηση ότι φροντίζουν και περιποιούνται τον εαυτό τους. Πρόκειται για ένα είδος ναρκισισμού, αλλά με την καλή του έννοια.
Οι αλλαγές αυτές εντάσσονται στη διαδικασία βελίτωσης της εικόνας του σώματός μας, της βελτίωσης της εξωτερικής μας εμφάνισης και βοηθάει στο να μας αρέσει ακόμα περισσότερο ο εαυτός μας, να πλησιάζει η εικόνα που έχουμε γι αυτόν με εκείνη την ιδανική στην οποία προσπαθούμε να μοιάσουμε.
~ Οι ανταύγειες δεν δίνουν φως μόνο στα μαλλιά μας αλλά και στη… ζωή μας. Όσο πιο γκρίζα είναι αυτή, τόσο πιο ανοιχτόχρωμες είναι οι ανταύγειες που ζητάμε από τον κομμωτή μας.
~ Η εμμονή στο ίδιο χρώμα και την ίδια κουπ συνήθως φανερώνει συντηρητισμό. Οι γυναίκες που δεν αλλάζουν ποτέ τίποτα στα μαλλιά τους δεν άλλαζουν ούτε τρόπο ζωής, ούτε απόψεις, ούτε συνήθειες.
~ Η διατήρηση των μαλλιών που γκριζάρουν μπορεί να σημαίνει δύο διαφορετικά πράγματα: Είτε αρμονία με την εικόνα μας, είτε φόβο αλλαγής. Ας μη ξεχνάμε ότι οι αλλαγές στα μαλλιά συνήθως επηρεάζουν και τον τρόπο που ντυνόμαστε και συμπεριφερόμαστε, ακόμα και τις συνήθειες μας. Δεν είμαστε όλες έτοιμες για να υποβληθούμε σε τέτοιου είδους ανατροπές. Η επιθυμία για το φυσικό αποκαλύπτει επίσης και μια έλλειψη ενδιαφέροντος για το τι δείχνει η εμφάνιση μας.
Για κάποιες γυναίκες αυτή δεν είναι η προτεραιότητα τους. Επιθυμούν να γοητεύουν χρησιμοποιώντας άλλα όπλα, όπως για παράδειγμα το πνεύμα τους και την προσωπικότητά τους. Αυτές που νιώθουν άνετα με τα γκρίζα τους μαλλιά και δεν προσπαθούν να τα κρύψουν κάτω από ένα χρώμα, έχουν σίγουρα κατακτήσει ένα υψηλό επίπεδο ωριμότητας και ταυτόχρονα εκφράζουν την επιθυμία τους να απελευθερωθούν εντελώς από το βλέμμα των άλλων διεκδικώντας έτσι την ευκαιρία να ζήσουν πιο ελεύθερα πιο ολοκληρωμένα.
~ Βάζοντας τάξη στα μαλλιά μας ουσιαστικά βάζουμε τάξη στη ζωή μας, διορθώνουμε την κατεύθυνση μας. Όταν τραβάμε τα μαλλιά προς τα πίσω- σε κότσο ή αλογοουρά-, απελευθερώνοντας εντελώς το μέτωπο μας, εκφράζουμε την ανάγκη μας να προχωρήσουμε μπροστά, να ξεκαθαρίσουμε καταστάσεις. Δείχνει ότι είμαστε έτοιμες να αντιμετωπίσουμε τα πράγματα ως έχουν αλλά και τη δύναμή μας να αντέξουμε την κριτική των άλλων.
Όταν τα αφήνουμε να καδράρουν το πρόσωπό μας ατημέλητα ή επιμελώς ατημέλητα, βρισκόμαστε συνήθως σε μια φάση αναδίπλωσης, ίσως και αδυναμίας-εκτός βέβαια αν απλώς λύνουμε την αλογοουρά για τη βραδυνή μας έξοδο όπου θέλουμε να το παίξουμε μις γοητεία.
~ Η χωρίστρα στη μέση αποκαλύπτει την ανάγκη μας για εσωτερική ισορροπία. Η χωρίστρα αριστερά δείχνει την ανάγκη μας να εξωτερικεύσουμε τη θηλυκότητά μας, Η χωρίστρα δεξιά τη δυσκολία μας να αποδεχτούμε το αρσενικό κομμάτι του εαυτού μας.
~ Οι αφέλειες σε γενικές γραμμές δείχνουν πόσο μεγάλη ή μικρή ανάγκη έχουμε να προστατέψουμε τον εαυτό μας, πόσο φοβόμαστε μην αποκαλυφθούμε στα μάτια των άλλων. Όταν πέφτουν μακριές και πυκνές στο μέτωπο εκφράζουν πιο έντονα τον φόβο και την ντροπαλότητά μας.
~ Ο γυμνός από μαλλιά αυχένας είναι συνήθως ένδειξη της ανάγκης μας να δείξουμε τον πραγματικό μας εαυτό στους άλλους, χωρίς φόβο και χωρίς πάθος.
~ Οι ελεύθεροι από μαλλιά κρόταφοι –μαλλιά τραβηγμένα πίσω από τα αυτιά- συνδέονται με την επιθυμία μας να διευρύνουμε το οπτικό μας πεδίο στον κόσμο ή των άλλων πάνω σε μας. Αντίθετα οι καλυμμένοι κρόταφοι παραπέμπουν στην επιθυμία μας να κλειστούμε στον εαυτό μας και να κλείσουμε και τους άλλους απ’ έξω.
~ Τα απεριποίητα μαλλιά όπως και η απεριποίητη εμφάνιση δείχνουν άνθρωπο παραιτημένο από κάθε είδους διεκδίκηση. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να δείχνουν ότι ο άνθρωπος αυτός διεκδικεί την αποδοχή του από τους άλλους προβάλλοντας το χειρότερο εαυτό του, αντί για τον καλύτερο.
Άρτεμη Παπαδοπούλου