Όχι, αυτός ο Σεπτέμβριος δεν είναι ο δικός μου…

Όχι, αυτός ο Σεπτέμβριος δεν είναι ο δικός μου…

Σεπτέμβριος….

Κάτω από κανονικές συνθήκες ο μήνας αυτός είναι από τους αγαπημένους μου.

Λατρεύω το φθινόπωρο, την αλλαγή στα χρώματα της φύσης, το ιδιαίτερο αχνό γαλάζιο του ουρανού,  την όρεξη για την επίτευξη νέων στόχων… Πάντα ο λίγο μελαγχολικός Σεπτέμβρης, ήταν η έμπνευση μου. Η ανανέωση μου… Η ελπίδα μου…

Τώρα όμως όλα άλλαξαν. Ο φετινός Σεπτέμβρης ήρθε φορτωμένος τραγωδίες… Ασύλληπτες φυσικές καταστροφές αδιανόητα ανθρώπινα εγκλήματα.

Δεν ξέρεις πια, τι να πρωτοθρηνήσεις…

Από τη μια, το 36χρονο παλικάρι που σπρώχτηκε στο θάνατο από ανεγκέφαλους νταήδες. Είδηση μάλιστα, που δόθηκε στην αρχή, ως «επιβάτης που δεν πρόλαβε να μπει στο πλοίο κι έπεσε στη θάλασσα» για να αποδειχθεί στη συνέχεια από την αδιάψευστη εικόνα ότι επρόκειτο για μία εν ψυχρώ δολοφονία. Δεν υπάρχουν λόγια. Ούτε να το περιγράψεις ούτε να τους περιγράψεις… Ακόμα κι αυτή η τόσο πλούσια ελληνική γλώσσα δεν νομίζω ότι κρύβει λέξεις που μπορούν να αντιπροσωπεύσουν πρόσωπα και συναισθήματα….

Από την άλλη τη φονική κακοκαιρία, DANIEL με  τους νεκρούς, τους αγνοούμενος, την αγωνία των υπόλοιπων που σκαρφαλωμένοι σε στέγες περιμένουν τα σινούκ για να σωθούν, χθεσινοί νοικοκυραίοι που είδαν την περιουσία τους να μετατρέπεται σε λάσπη , και τη ζωή τους να κρέμεται από ένα… σκοινί… την «πνιγμένη» γη που θέλει όπως λέει ο κύριος Λέκκας τουλάχιστον 5 χρόνια για να ξαναγίνει όπως ήταν…

Αυτόν τον Σεπτέμβρη τον περίμενα λυτρωτικό μετά από ένα φρικτό καλοκαίρι γεμάτο πυρκαγιές που αφάνισαν χρυσό δασικό πλούτο μαζί με τις ζωούλες που κατοικούσαν μέσα του. Τον περίμενα να με γεμίσει και πάλι όμορφα χρώματα και ελπίδα ότι όλα θα πάνε καλύτερα…

Όχι όμως. Αυτός ο Σεπτέμβρης δεν είναι ο δικός μου , ο αγαπημένος…

Αυτός ο Σεπτέμβρης θα γραφτεί στην ελληνική ιστορία με τα μελανότερα γράμματα.

Αυτός ο Σεπτέμβρης θα μείνει ανεξίτηλος στην μνήμη μας .

Αυτός ο Σεπτέμβρης θα πρέπει να καταγραφεί ως το ισχυρότερο χαστούκι αφύπνισης για το ποιοι είμαστε, πού πάμε και τι σόι επόμενη ημέρα περιμένουμε…

Οδύνη και συντριβή. Συμπαράσταση σε όλες τις οικογένειες που υποφέρουν και που μπορεί εύκολα αύριο να είναι η δική μας στη δική τους θέση.