«Αν θες να δοκιμάσεις το χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δώσε του εξουσία».
Πολιτική: Η ζωή μας ολόκληρη στηρίζεται σε αυτή. Το κάθε μας βήμα. Οι επιλογές μας. Οι αποφάσεις μας. Είναι μέσα στις σκέψεις μας και τις δράσεις μας. Είναι όλες μας οι κινήσεις στην σκακιέρα της ζωής. Και όλοι μας έχουμε την ευκαιρία της επιλογής: να χαράξουμε την «πολιτική» της δικής μας πορείας, κατά το δοκούν… με βασικούς αρωγούς στη διαδρομή, την ηθική μας υπόσταση, τις αρχές και τις πεποιθήσεις μας…
Κι έρχομαι τώρα στο θέμα της προσωπικής «πολιτικής»… στην πολιτική…
Ξέρετε επειδή έχω ευλογηθεί από τον Θεό όχι μόνο να ασκήσω το επάγγελμα που ονειρευόμουν από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, αλλά να γνωρίσω και μία άλλη του πλευρά, αυτή της δημοσιότητας, και της κατά κάποιον τρόπο, «εξουσίας» που αποφέρει,(εφήμερης μεν, όπως ισχύει πάντα, ισχυρής δε, όσο μας … παίρνει. ), θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις.
Θέλει προσπάθεια να παραμένεις προσγειωμένος και να υπενθυμίζεις συνέχεια στον εαυτό σου ότι όλο αυτό είναι «περαστικό».
Να δίνεις το δικαίωμα της άρνησης στο συνομιλητή σου.
Να καταλαβαίνεις ότι δεν μπορεί πάντα να… περνάει… το «δικό σου».
Να συνειδητοποιείς ότι δεν είσαι το κέντρο του κόσμου και ότι όλοι οι άλλοι γύρω σου βρίσκονται για συγκεκριμένο σκοπό και όχι για να εξυπηρετούν 24 ώρες τις ανάγκες και τις ανασφάλειες σου.
«Όταν 20 άνθρωποι σου μιλούν και λένε ότι σε θαυμάζουν, να θυμάσαι ότι εκεί έξω υπάρχουν άλλοι 1000 που αγνοούν την ύπαρξή σου» μου είχαν πει…και πάντα το θυμάμαι. Προσωπικά, δεν ξέρω αν κατάφερα να κρατήσω ολοκληρωτικά και πάντα τα πόδια μου στη γη. Ξέρω όμως ότι το προσπάθησα πολύ. Και στο κάτω κάτω δεν κράταγα και την τύχη κανενός στα χέρια μου, ούτε και το είχα επιδιώξει…
Τώρα, όμως, τα πράγματα είναι αλλιώς…
Και αν όλο αυτό τον αγώνα, να κρατάς τα πόδια σου στη γη, πρέπει να τον κάνεις γιατί η εξέλιξη της δουλειάς σου ή η τύχη πολλές φορές σε έφερε σε αυτή την προνομιακή θέση, σκέψου τι πρέπει να θυμάσαι όταν ζητάς από τον συμπολίτη σου, το γείτονά σου, το φίλο σου, να σου δώσει πραγματική εξουσία μέσω της ψήφου του.
Άλλωστε το λέει ξεκάθαρα και το απόφθεγμα που μέσω του σπουδαίου Αμερικάνου πολιτικού Αβραάμ Λίνκολν, γίνεται σήμερα πιο επίκαιρο από ποτέ: «Αν θες να δοκιμάσεις το χαρακτήρα ενός ανθρώπου, δώσε του εξουσία».
Και τα παραδείγματα είναι πολλά. Καθημερινά, πρόσφατα, κοντά μας… ή λίγο πιο μακριά μας.
Την ψήφο τη ζητάς. Δεν την απαιτείς, δεν την εκβιάζεις και δεν την ανταλλάσσεις…. Είναι ιερό δικαίωμα του καθενός μας. Και όσοι εμπλεκόμαστε στις διαδικασίες, οφείλουμε να το σεβόμαστε.
Μα και ο ψηφοφόρος οφείλει με την ίδια λογική ,αλλά από άλλη πλευρά να τη σέβεται, να μην υποκύπτει, να μη πέφτει θύμα ανασφαλών και φοβισμένων ανθρώπων που η ύπαρξη τους εξαρτάται μόνο από την … εξουσία. Αντίθετα δε από αυτό που φαίνεται, και από αυτό τον υποχρεώνουν να πιστεύει… αυτή η … “εξουσία” βρίσκεται στο δικό του χέρι…
Αλλά, εδώ είπαμε παρεισφρέει και η «πολιτική» της ζωής μας γενικότερα….
Όλα καλά… Με αγάπη
Χριστίνα