Έγινε ανύπαντρη μητέρα στα 25 ώστε ο άρρωστος πατέρας της να γνωρίσει το εγγόνι του
Της Βίκυς Καλοφωτιά
Όσες φορές κι αν κάποιος ισχυριστεί ότι κάτι δεν είναι πιθανό, άλλες τόσες η ζωή θα βρει ανέλπιστους τρόπους για να αποδείξει το αντίθετο! Όπως συνέβη και στην περίπτωση μιας νεαρής νοσοκόμας, της Keira Parker, από την κομητεία Nottinghamshire στη Μεγάλη Βρετανία.
Η 25χρονη μητέρα του Noah, ενός μωρού 4 μηνών, που το μεγαλώνει μόνη της από την πρώτη στιγμή που γεννήθηκε, πάλεψε για αρκετά χρόνια να βρει τον άνδρα με τον οποίο θα μοιραζόταν μια υγιή σχέση συντροφικότητας. Όμως με απογοήτευση διαπίστωνε ότι το μόνο που κατάφερνε, ήταν να μπαίνει από τη μία τοξική σχέση στην άλλη, με αποτέλεσμα να εξακολουθεί να ψάχνει ξανά και ξανά για τον «ένα και μοναδικό».
Όλα αυτά ίσχυαν μέχρι πριν από ένα χρόνο, όταν ανακάλυψε κάτι που την έκανε να αλλάξει εντελώς τον τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε τις σχέσεις, τη ζωή, τη μητρότητα. Ο πατέρας της, Brian Parker, διαγνώστηκε με μια σοβαρή μορφή επιθετικού καρκίνου του δέρματος. Φέρνοντας συνεχώς στο μυαλό της τη σκέψη ότι με την ταχύτητα με την οποία εξελισσόταν η ασθένειά του και το ότι εκείνος θα έφευγε από τη ζωή χωρίς να κρατήσει ποτέ στην αγκαλιά του ένα εγγόνι, πήρε τη μεγαλύτερη απόφαση της ζωής της: Να περάσει μόνη της όλη τη διαδικασία της εξωσωματικής γονιμοποίησης και να αποκτήσει ένα παιδί. Και τα κατάφερε! Τον περασμένο Μάιο έφερε στον κόσμο το γιο της και όλα άλλαξαν. Για μία ακόμη φορά από τότε που ήρθαν όλα πάνω-κάτω μετά τη διάγνωση της ασθένειας του πατέρα της.
«Είμαι χωρίς σχέση τα τελευταία επτά χρόνια και πριν πάρω μια τόσο σημαντική απόφαση, σκέφτηκα τι θα γίνει αν αυτό συμβεί για άλλα επτά χρόνια και εν τω μεταξύ η γονιμότητά μου πάψει να είναι τόσο καλή;», δηλώνει η Keira στα διεθνή μέσα ενημέρωσης και συνεχίζει λέγοντας πως «ο μπαμπάς μου πέθανε τελικά τον Αύγουστο και αυτό που τόλμησα, ήταν το λιγότερο που μπορούσα να κάνω για εκείνον. Ήμουν πάντα κοντά του, ήταν το μεγαλύτερο πρότυπό μου και ακόμη και η σκέψη ότι δεν θα με έβλεπε ποτέ να κάνω παιδιά, ήταν εξαιρετικά δύσκολη, οπότε δεν υπήρξε κανένας δισταγμός. Για την ακρίβεια ήταν η καλύτερη απόφαση που πήρα ποτέ!».
Τι κι αν η ίδια αντιμετώπισε αρνητικές αντιδράσεις από το φιλικό και το ευρύτερο οικογενειακό περιβάλλον της ή από ανθρώπους που χωρίς να γνωρίζουν τι πραγματικά συνέβαινε, έσπευσαν να την χαρακτηρίσουν επιπόλαιη και ελαφρόμυαλη για το ότι μάλλον υποκύπτει σε σχέσεις της μια βραδιάς από κάποια από τις οποίες προέκυψε και η εγκυμοσύνη της. Ωστόσο τίποτε από όλα αυτά δεν στάθηκε ικανό να την αποτρέψει και να βάλει φρένο στο στόχο της.
Έτσι, ο πατέρας της, ο Brian είχε την ευκαιρία να περάσει 15 εβδομάδες με το πρώτο εγγόνι του πριν αφήσει την τελευταία του πνοή λόγω της ραγδαίας επιδείνωσης της ασθένειάς του. Σίγουρα, όμως ήταν οι καλύτερες εβδομάδες της ζωής του, αυτές που έκλεισε μέσα στην καρδιά του σαν φυλαχτό και τον συνόδευσαν μέχρι τέλους.
Ο μικρός Noah ήταν χωρίς αμφιβολία ένα δώρο για όλους, από εκείνα που έρχονται και φωτίζουν τα πάντα γύρω τους και διώχνουν μακριά κάθε σκοτάδι. Ακόμη κι όταν τα κρατάς στην αγκαλιά σου για λίγο.
Έστω και για 15 εβδομάδες…