Αναπολείς την προ – covid ζωή σου; 6 συμβουλές να το ξεπεράσεις.
Η covid- 19 άλλαξε τη ζωή μας σχεδόν στο μεγαλύτερο κομμάτι της και αυτό είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Αναμνήσεις από όμορφες στιγμές, διακοπές, γιορτές, πειράγματα συναδέλφων στη δουλειά, πάρτυ, κοινωνικές εκδηλώσεις, έξοδοι, πρόσωπα καθαρά, ολόκληρα και όχι κρυμμένα μισά πίσω από μάσκα. Δεδομένη καθημερινότητα που απλά και κυριολεκτικά… «εξαϋλώθηκε».
Αποτέλεσμα; Βαθιά θλίψη. Μία θλίψη που χωρίς να το καταλάβουμε εκδηλώνεται πρώτα στο σώμα και στον οργανισμό μας με πονοκεφάλους, πόνους στο στομάχι, αδυναμία, ναυτίες, ακόμα και άρνηση να σηκωθούμε από το κρεβάτι και μετά καταλαμβάνει το μυαλό μας βυθίζοντας μας σε βαριά μελαγχολικά συναισθήματα.
Προφανώς και δεν είναι εύκολα διαχειρίσμο να βρεθείς από την μία μέρα στην άλλη από ενεργό και δραστήριο μέλος μίας κοινωνίας ή μίας οικογένειας σε έναν ανίσχυρο άνθρωπο που χάνει ώρες και μέρες από τη ζωή του αφού το σημαντικό σημείο αναφοράς του, η δουλειά του, τον έχει θέσει σε αναστολή. Η αβεβαιότητα της επόμενης μέρας αλλά και ο ίδιος ο φόβος της ασθένειας εξασθενούν κάθε μας λογική σκέψη και αντίδραση.
Υπάρχει τρόπος να ανταπεξέλθουμε; Και βέβαια υπάρχει.
- Επιτρέψτε στον εαυτό σας να «πενθήσει»
Πολύ απλά, μην διυλίζετε τον κώνωπα , και μην αγωνίζεστε συνεχώς να τιθασεύσετε αρνητικά συναισθήματα.
- Μιλήστε για τα συναισθήματα σας και μοιραστείτε τη θλίψη σας
Κάποιοι μπορεί να θεωρούν την κατάθλιψη ταμπού. Μέγα λάθος. Ξεκινάμε από την αρχή επισημαίνοντας ότι δεν είστε μόνοι σε αυτή την νέα κατάσταση. Όλοι ή σχεδόν όλοι βιώνουμε τα ίδια συναισθήματα κι έχουμε τους ίδιους φόβους. Μιλήστε ανοικτά. Καλέστε τους δικούς σας ανθρώπους και εξηγήστε τους πόσο άσχημα αισθάνεστε που δεν μπορείτε να είστε μαζί. Επικοινωνήστε με φίλους, με συναδέλφους και μοιραστείτε τις αγωνίες σας. Είναι σίγουρο ότι μία κουβέντα αρκεί για να μας «ξεκλειδώσει» και να μας βγάλει ξανά στο μονοπάτι της αισιοδοξίας.
- Μοιραστείτε αλλά μην ταυτιστείτε
Είπαμε ήδη, ότι ο περισσότερος κόσμος αισθάνεται δυσάρεστα με όσα συμβαίνουν στη ζωή μας λόγω της πανδημίας. Όμως, το πώς βιώνει ο καθένας από εμάς τα θέματα που προκύπτουν στην καθημερινότητα του και πώς τα διαχειρίζεται είναι εντελώς διαφορετικό. Μην αφήνετε να σας παρασύρει το συναίσθημα αν η απώλειες του κολλητού σας για παράδειγμα είναι «μεγαλύτερες» από τις δικές σας. Ακούστε, συμπαρασταθείτε, αλλά μην ταυτιστείτε. Μην φορτωθείτε περισσότερο άγχος από ότι ήδη έχετε να παλέψετε…
- Βρείτε νέα ενδιαφέροντα και δημιουργείστε νέα καθημερινότητα
Είπαμε ότι η καθημερινότητα άλλαξε για όλους μας πια. Χάνοντας δε οι περισσότεροι ένα βασικό σημείο αναφοράς που δεν ήταν άλλο από τη δουλειά μας, νιώθουμε πραγματικά «έξω από τα νερά μας». Η αλήθεια είναι ότι το στοιχείο που ευθύνεται κυρίως για το άγχος και την αγωνία μας είναι ότι συνειδητοποιούμε με έναν σκληρό τρόπο πως έχουμε χάσει τον έλεγχο της ζωής μας. Ο μόνος τρόπος λοιπόν να τον επαναφέρουμε είναι να δημιουργήσουμε νέες συνήθειες. Να φτιάξουμε μία καινούρια καθημερινότητα την οποία θα ακολουθούμε ευλαβικά. Για παράδειγμα, να ξυπνάμε και πάλι νωρίς το πρωί, να πηγαίνουμε για εξωτερική άθληση, να εργαζόμαστε συγκεκριμένες ώρες αν είμαστε σε καθεστώς τηλε-εργασίας ή να ανακαλύψουμε ακόμα και τα ταλέντα μας. Πίτσα-μπύρα-συνδρομητική τηλεόραση, μπορούν να είναι όπως παλιά η επιβράβευσή μας μετά από μία κουραστική εβδομάδα και όχι καθεστώς στην νέα μας ζωή.
- Ανακαλύψτε τον συγγραφέα μέσα σας
«Αγαπημένο μου ημερολόγιο». Ναι. Γυρίστε στα παλιά… Αρχίστε να καταγράφετε τις μέρες σας. Περιγράψτε τις δράσεις σας και τα συναισθήματα σας. Καταγράψτε την κάθε σας σκέψη για το πώς βιώνετε αυτή την περίοδο της πανδημίας. Έτσι κι αλλιώς με έναν τρόπο όλοι γράφουμε ιστορία αυτή την στιγμή. Οι επόμενες γενιές θα διαβάζουν για την covid -19 όπως εμείς διαβάζαμε για τους λιμούς του μεσαίωνα…
Σε κάθε περίπτωση αυτό που πρέπει όλοι να έχουμε στο μυαλό μας αυτή την στιγμή είναι η φροντίδα του εαυτού μας. Συνήθως όταν αισθανόμαστε θλίψη το πρώτο που κάνουμε είναι να μας εγκαταλείπουμε. Κοιμόμαστε ατελείωτες ώρες, είμαστε όλη μέρα μέσα σε πιτζάμες ή φόρμες, έχουμε άρνηση να δούμε ή να ακούσουμε φίλους και γνωστούς. Κοιταζόμαστε στον καθρέπτη και αυτό που βλέπουμε δεν μας αρέσει. Κι εκεί αρχίζει ο φαύλος κύκλος. Και αν ακόμη νομίζετε ότι όλο αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα το ελέγχετε θυμηθείτε μία πολύ σημαντική φράση « η θλίψη δεν είναι πάντα ένα προβλέψιμο ταξίδι».
Μοιραστείτε και αφήστε τους ανθρώπους που σας αγαπούν να σας βοηθήσουν. Δεν είστε μόνοι. Δεν είμαστε μόνοι.
(Προσαρμογή από http://huffingtonpost.com )