Αγαπημένες μου Χριστίνες πραγματικά σας συμπονώ…
Ο λόγος για την κολλητή μου Χριστίνα Λαμπίρη και την ξαδέλφη μου Χριστίνα Κουβλάκη, που κάθε χρόνο περιμένουν πώς και πώς τα Χριστούγεννα για να τα δώσουν όλα! Σκεφθείτε μόνο ότι από τη χριστουγεννιάτικη υπερπαραγωγή τους δεν γλυτώνει ούτε το WC, ούτε το σκυλόσπιτο.
Κι εκεί που ήμουνα έτοιμη να τις παρηγορήσω για τη χαλάστρα, που μας κάνει φέτος ο κορωνοϊός, ανακάλυψα ότι αυτές ουδόλως τις έχει πτοήσει. Αντίθετα τις έσπρωξε στα… άκρα!
Είμαστε στη μέση του Νοέμβρη και είτε περάσετε έξω από το σπίτι τους είτε έξω από κατάστημα με χριστουγεννιάτικα είδη, ένα και το αυτό!
Αλλά και μέσα στο σπίτι τους γίνεται το έλα να δεις… Στεφάνια, αλεξανδρινά, καλικαντζαράκια, Άη Βασίληδες, καρυοθραύστες, αγγελάκια, αρκουδάκια, καμπανάκια, κορδελίτσες, καρδούλες, γιρλάντες, σε όλα τα χρώματα, τα μεγέθη και τις εκδοχές, βρίσκονται ήδη σε πλήρη οριζόντια και κάθετη διάταξη, καταλαμβάνοντας σχεδόν κάθε εκατοστό τοίχων, παραθύρων και πορτών.
Παρ’ όλα αυτά οι Χριστίνες μου αυτή τη στιγμή είναι μέσα στο αχ – βαχ. Δεν μπορούν ακόμα να βρουν έλατο για να στολίσουν – συγνώμη να ταλαιπωρήσουν ήθελα να πω, φορτώνοντάς το με τόσα και άλλα τόσα στολίδια, μέχρι το καημένο να βάλει τις φωνές. Γιατί για ψεύτικο, ούτε λόγος… Το δικό τους έλατο πρέπει να είναι αληθινό και να κουτουλάει το ταβάνι!
Όσο για τα λαμπάκια, τι να σας πω. Το χριστουγεννιάτικο δένδρο του Rockfeller Center στο Μανχάταν έχει λιγότερα. Αφού όταν κάθομαι στο γιορτινό τους τραπέζι ανησυχώ μήπως έχουν βάλει λαμπάκια και στη γέμιση της γαλοπούλας.
Και πώς θα ανταλλάξουμε δώρα; Τις ρώτησα για να τις τσιγκλήσω. Πώς θα απολαύσουμε τα υπέροχα εδέσματα με τα οποία φορτώνετε τους μπουφέδες σας, και μετά χρειαζόμαστε μια βδομάδα για να ξαναπεινάσουμε;
«Όλα θα γίνουν όπως κάθε χρόνο!» δηλώνουν αποφασισμένες να μην κάνουν καμιά έκπτωση στο σενάριο των Χριστουγέννων τους. Όμως από το ύφος τους κατάλαβα ότι ακόμα δεν έχουν βρει το πώς.
Δεν λέω, τις συμπονώ για το… κακό που τις βρήκε τις καημένες, αλλά ομολογώ πως εμένα η φετινή ανατροπή των εορτασμών και πανηγυριών μου έκατσε μια χαρά!
Επιτέλους για μια χρονιά δεν θα αντιμετωπίσω το φοβερό δίλημμα «σε ποια από τις δυο Χριστίνες να πάω», ή, ποια από τις δύο θα μου τα ψάλλει επειδή πήγα στην άλλη.
Φορώντας τα χριστουγεννιάτικα πυτζαμάκια μου, θα τους στείλω την αγάπη και τις πιο θερμές ευχές μου μέσω Skype, και μετά θα πάω νωρίς- νωρίς για ύπνο.
Και ποιος ξέρει; Μπορεί ο Άη Βασίλης, που έχει χρόνια και χρόνια να κατέβει από την καμινάδα μου, φέτος που θα είμαι κοιμισμένη, να το επιχειρήσει…