“Τοξικοί άνθρωποι-τοξικές καταστάσεις” και γιατί ΔΕΝ υπάρχουν
“Τοξικοί άνθρωποι” – τοξικές σχέσεις” – “τοξικές καταστάσεις”.
Ένας κοινός και εύκολης θα έλεγα απόδοσης χαρακτηρισμός για όλα εκείνα που κάνουν με οποιοδήποτε τρόπο τη ζωή μας σχεδόν εφιαλτική. Από την άλλη , τα δεκάδες άρθρα που αναφέρονται σε “οδηγίες” και “βήματα” να βγούμε από τις “περιπέτειες” στις οποίες – αυτοβούλως – έχουμε εμπλακεί, έρχονται περίτρανα να επιβεβαιώσουν την ύπαρξή τους.
Όμως αγαπημένοι μου πιστεύω ότι και στην περίπτωση αυτή της τοξικότητας, το νόμισμα έχει δύο όψεις.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή. “Τοξικό” χαρακτηρίζεται ότι καταστρέφει, ότι δηλητηριάζει, ότι μπορεί να κάνει μεγάλο κακό σε έναν οργανισμό. Πιστεύω λοιπόν ακράδαντα ότι , κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να χαρακτηρισθεί τοξικός με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Μπορεί να είναι δύστροπος, πονηρός, ανασφαλής, ζηλιάρης, ψεύτης, ανάγωγος, κακότροπος, χειριστικός, όμως κανένα από αυτά τα στοιχεία του δεν μπορούν να μας κάνουν κακό, με μία βέβαια βασική προϋπόθεση. Ότι δεν το επιτρέπουμε εμείς οι ίδιοι.
Δεν μπορώ να φανταστώ ότι όταν ξεκινάμε μία σχέση, είτε είναι επαγγελματική είτε συναισθηματική και δεν είμαστε σε θέση να διαβάσουμε τα χαρακτηριστικά της. Απλά, κακώς πιστεύουμε, ότι μπορούμε να φέρουμε στα μέτρα μας τις συνθήκες, ή ότι μπορούμε να αλλάξουμε προσωπικότητες. Τα δεδομένα είναι συγκεκριμένα, και είναι καθαρά δική μας επιλογή να τα αποδεχτούμε και να πορευθούμε με αυτά, ή να τα αποφύγουμε.
Όμως, όσο κι αν φαίνεται υπερβολικό ή οξύμωρο, η αλήθεια είναι ότι πίσω από την θεωρία της τοξικότητας βρίσκεται τις περισσότερες αν όχι όλες τις φορές, η δική μας αδυναμία στο να δούμε την αλήθεια, να δούμε κατάματα τον εαυτό μας, και αναγνωρίσουμε με ειλικρίνεια τα δικά μας χαρακτηριστικά, θετικά και αρνητικά.
Είναι πολύ πιο εύκολο να αποδώσουμε την “αποτυχία” μας ( αποτυχίες επίσης δεν υπάρχουν για μένα αλλά θα σας το εξηγήσω άλλη στιγμή) στην κακή συμπεριφορά του άλλου παρά να δούμε τι πήγε στραβά με το σχέδιο μας. Είναι πολύ πιο εύκολο να φορτώσουμε ευθύνες σε έναν… “τοξικό” άνθρωπο που μας κατατρέχει, που μπαίνει εμπόδιο στην πορεία μας, που μας ζηλεύει και μας υπονομεύει, παρά να “μας βάλουμε απέναντι” και να δούμε αν κάναμε κάπου λάθος. Αν επιμένουμε δηλαδή, σε μη σωστές επιλογές γιατί εμείς είμαστε ανασφαλείς ή γιατί πολύ απλά δεν θέλουμε να βγούμε από αυτό που ονομάζουμε comfort zone , και να περπατήσουμε σε άγνωστες περιοχές . Ρίσκο και κόπος. Τολμάμε;
Τοξικοί άνθρωποι-τοξικές καταστάσεις. Η ετικέτα που βάζουμε στο χαλάκι κάτω από το οποίο “καλύπτουμε” τους φόβους μας, τις αδυναμίες μας, τα λάθη μας.
Από τους υπερβολικούς γονείς που ευνουχίζουν τα παιδιά τους γιατί θέλουν να έχουν τον έλεγχο της ζωής τους, μέχρι το συνάδελφο που μας “θάβει” γιατί στην πραγματικότητα ανησυχεί για τη δική του θέση , το σύντροφο που ασκεί βία ψυχολογική ή και σωματική γιατί ο ίδιος χρήζει ιατρικής παρακολούθησης αλλά δεν θέλει να το παραδεχτεί , αλλά ακόμα και τη φίλη ή τον φίλο μας , που υπονομεύει όλες τις άλλες σχέσεις μας για να μην μας χάσει από τη ζωή της / του , το παραμύθι της τοξικότητας καλά κρατεί αλλά ας φροντίσουμε να βρούμε τον τρόπο να το τελειώσουμε. Κι έτσι ας αφήσουμε εκείνους να ζήσουν καλά, με τον δικό τους τρόπο, αλλά ας εξασφαλίσουμε να ζήσουμε … εμείς καλύτερα με τον δικό μας!