Shopping με το μωρό μου
Αχ τι ωραία που είναι τα Σάββατα! Απο την εφηβεία μου και πέρα αφιέρωνα σίγουρα ένα διώρο το Σάββατο για να κάνω μια βόλτα στα μαγαζία, άλλες φορές ψώνιζα, άλλες όχι, άλλες φορές ήμουν μόνη μου, άλλες με παρέα! Τώρα τα Σάββατα έχω πάντα μόνιμη παρέα την μικρή μου και ενίοτε μας συνοδεύει κ ο μπαμπάς (χειροκρότημα στο μπαμπά παρακαλώ).
Τα πράγματα είναι πολύ ωραία όταν μαζί μας έχουμε και τον μπαμπά γιατί μπορώ να χαζέψω και να δοκιμάσω ό,τι μου αρέσει χωρίς βιασύνη, χάρη στον μπαμπά που αναλαμβάνει το δύσκολο έργο να κυνηγάει ένα τετράχρονο ανάμεσα σε κρεμάστρες και βιτρίνες. Τι γίνεται όμως τις φορές που τα κορίτσια πάνε μόνα τους για ψώνια;
Αυτό, η αλήθεια να λέγεται, είναι λίγο challenging (καλά όχι λίγο). Τα πράγματα ήταν ειδυλιακά τώρα που το σκέφτομαι όταν ήταν ακόμα στο καρότσι, μπορεί βέβαια τότε να μη δοκίμαζα τίποτα και να ψώνιζα με το μάτι τα νούμερα, όμως είχα τον απόλυτο «έλεγχο».
Τώρα η μικρή κλείνει τα 4. Χαμός!!!
Μπαίνουμε στο μαγαζί και πρέπει να πάρω οπωσδήποτε την πιο φανταχτερή μπλούζα (ζήτω οι παγιέτες). Θέλει να δει όλα τα φορέματα ένα- ένα καθώς τα γκρεμίζει απο τις κρεμάστρες και εγώ τα μαζεύω ένα- ένα νιώθοντας το βλέμμα της υπαλλήλου (τι να κάνει και αυτή δεν έχει άδικο). Όταν δοκιμάζω στο δοκιμαστήριο πρέπει να μπλοκάρω το τέρμα… ε συγγνώμη μπερδεύτηκα… να μπλοκάρω την έξοδο για να μη μου φύγει τρέχοντας και εγώ να βγω απο πίσω μισόγυμνη να την κυνηγάω. Και σίγουρα τα ψώνια συμπεριλαμβάνουν και στάση για αγορά στέκας και ποικίλων κλιπς για τα μαλλιά της (πάντα με γκλίτερ).
Οι συνήθειες είναι συνήθειες και τα Σάββατα τα κορίτσια βγαίνουν στα μαγαζιά και επιτέλους έχω ένα κορίτσι να με συνοδεύει και να μου δίνει στυλιστικές συμβουλές για να είμαι η πιο όμορφη… στο καρναβάλι.
Ο χρόνος κυλά γρήγορα και προσπαθώ να το απολάυσω γιατί σε μερικά χρόνια μάλλον δε θα θέλει να πηγαίνει με τη μαμά της για shopping. Ή μήπως θα θέλει;