Μαμά VS μαμάς
Απο τη στιγμή που θα μάθεις ότι είσαι έγκυος αρχίζεις να συμμετέχεις σε ένα άτυπο διαγωνισμό για το βραβείο της καλύτερης Μαμάς. Δεν ξέρω πότε γίνεται η απονομή αλλά εχω την αίσθηση ότι θα είναι πιο μεγάλο event και από… τα Όσκαρ!
Που λες καλή μου φίλη πρόκειται για ένα διαγωνισμό εξαιρετικά απαιτητικό και διαρκεί, λαμβάνει χώρα σε αίθουσες τοκετού, παιδικές χαρές, παιδότοπους, σχολεία παντού….
Γέννησες φυσιολογικά ή με καισαρική; Θήλασες ή έδωσες ξένο γάλα; Δίνεις πιπίλα ή όχι; Κοιμάται μαζί σας ή μόνο του; Τρώει; Πόσο τρώει; Ερωτήσεις οι οποίες τίθενται ανέμελα αλλά έχουν ένα και μόνο σκοπό: Να τονίσουν πόσο «αποτυχημένη» μη ψαγμένη μαμά είσαι ενώ η άλλη μαμά είναι έτοιμη να αυτό-χειροκροτηθεί και φορέσει το στέμμα της Miss Mother of the Year….
Μιλάμε για ανταγωνισμό στο σχολείο για το απουσιολόγιο, στο πανεπιστήμιο για την καλύτερη εργασία, στη δουλειά για την αποδοτικότητα στο μεταπτυχικαό για την καλύτερη διπλωματική… Αλλά τελικά δεν ξέρεις τι θα πει ανταγωνισμός αν το παιδί σου δεν πάθει τάντρουμ-πέφτει κάτω, χτυπιέται και κλαίει- σε σουπερ μάρκετ: Όλες οι μαμάδες σε κοιτάνε… είτε με βλέμμα συμπόνιας (την καημένη κοίτα πόσο άσχημα τα πάει) είτε με βλέμμα επικριτικό (εμένα δε θα μου είχε συμβεί ποτέ αυτό).
Στην αρχή της γονεικής μου καριέρας αγχωνόμουν τόσο, αλλά το ξεπέρασα γρήγορα. Αν υπάρχει βραβείο τότε προιμώ να μου το δώσει η κόρη μου. Γατί το κάνουμε όμως αυτό; Πόση σημασία έχει να αποδείξεις στη φίλη σου, ή ακόμα χειρότερα, σε μια παντελώς άγνωστη, ότι το παιδί σου είναι τέλειο (ειλικρινά δεν έχω ορισμό για το τέλειο παιδί όλα μου φαίνονται τόσο μοναδικά) και ότι εσύ είσαι Υπερτέλεια;
Γέννησα με καισαρική, δεν ήθελα να θηλάσω αλλά όταν είδα την κόρη μου άλλαξα γνώμη και έτσι δεν ήπιε ούτε μια σταγόνα ξένο γάλα μέχρι και τα 3,5 της χρόνια, που αποφασίσαμε από κοινού τον αποθηλασμό (γιατί αυτό το θέμα αφορά μονο εμένα κι εκείνη), κοιμάται μαζι μας ακόμα, ποτέ δε ρωτάω αν το παιδι κάποιου τρώει (προφανώς και τρώει), δεν βάζω τιμωρίες γιατί προτιμώ τον διάλογο (μερικές φορές δεν τα πάω και τόσο καλά), το παιδί μoυ κλαίει και μπορεί να περάσει και ένα δημόσιο τάντρουμ (no big deal) και άλλα πολλά απλά καθημερινά, μικρές νίκες και μικρές ήττες, που όμως αφορούν αποκλειστικά και μόνο τη δική μας τριάδα και δεν είναι μέρος μια γενικότερης αξιολόγησης.
Αν είσαι καινούργια μαμά, αν προκειται να γίνεις μαμά ή ακόμα και αν είσαι πολλά χιλιόμετρα μαμά τότε προσπάθησε να γίνεις όσο πιο καλή μπορείς για το μικρό σου και όχι για τις άλλες μαμάδες. Ακολούθησε το ένστικτο σου και έχε σαν μόνο κριτήριο την αγάπη για το μικρό σου. Μην προσπαθείς να φτιάξεις τον τέλειο άνθρωπο γιατι honestly ούτε και εσύ είσαι τέλεια. Τη μητρότητα δεν την κατακτάς ποτέ πάντα μαθαίνεις και ο καλύτερος δάσκαλος είναι το παιδιί σου. Μίλα με άλλες μαμάδες, ανταλλάξε εμπειρίες και μοιράσου πόσο χάλια νιώθεις ότι τα πας ώρες- ώρες. Και την επόμενη φορά που θα δεις μια μαμά να προσπαθεί ιδρωμένη και αγχωμένη να διαχειριστεί μια οποιαδήποτε «κρίση», απλά συνέχισε το δρόμο σου και απόλαυσε την ηρεμία της στιγμής σου, γιατί με ένα παιδί αυτές οι μικρές ανάπαυλες κρατάνε πολύ λίγο.