Γιατί ο μικρός… ατακτούλης θεός Έρωτας έχει φτερά;

Γιατί ο μικρός… ατακτούλης θεός Έρωτας έχει φτερά;

«Οι άνθρωποι ονόμασαν τον έρωτα φτερωτό γιατί έχει φτερά. 

Οι Θεοί τον ονόμασαν έτσι γιατί δίνει φτερά!»

(Πλάτων)

Οι επιλογές του Έρωτα ως γνωστόν δεν βασίζονται σε κανενός είδους έρευνες για τον χαρακτήρα, την ψυχοσύνθεση ή την κατάσταση των δυο ανθρώπων, στους οποίους ρίχνει τα βέλη του-παιδί είναι τι ξέρει απ’ αυτά;-, ούτε νοιάζεται για το αν ο έρωτας που βάζει στις καρδιές τους θα τους οδηγήσει στην κόλαση ή στον παράδεισο.

Γι αυτό πολλοί είναι εκείνοι που φοβούνται μήπως τους βάλλει στόχο και άλλοι τόσοι κοιμούνται και ξυπνάνε με το όνειρο να τους λαβώσει!

Και οι γονείς του, η Αφροδίτη και ο Άρης-σύμφωνα με μία από τις μυθολογικές εκδοχές για την καταγωγή του- γιατί δεν τον μαζεύουν; Γιατί τον αφήνουν να προκαλεί τόση φασαρία και δράματα στο διάβα του; Και οι υπόλοιποι θεοί; Γιατί δεν του αφαιρούν το τόξο και τα βέλη, ώστε να γλυτώσουν τους ανθρώπους από τυχόν βάσανα και ταλαιπωρίες;

Μα γιατί οι θεοί ξέρουν καλύτερα!

Αυτοί άλλωστε του έδωσαν τα φτερά και το δικαίωμα… να οπλοφορεί. Αυτοί τον ονόμασαν φτερωτό θεό. Όχι όμως γιατί έχει φτερά αλλά για να δίνει στους ανθρώπους φτερά.

Οι θεοί ξέρουν ότι τα μεγάλα ταξίδια της ζωής μόνο με τα φτερά του έρωτα μπορείς να τα κάνεις.

Ξέρουν πως ο έρωτας είναι η μεγαλύτερη κινητήριος δύναμη στη φύση, πως χρειάζεσαι τα φτερά του για να κάνεις την ανατροπή και την υπέρβαση, για να πιστέψεις στη δύναμή σου, για να ονειρευτείς και για να δεις τη ζωή ζωγραφισμένη με τα πιο όμορφά της χρώματα. Ξέρουν πως ο έρωτας είναι αυτός που σε κάνει να νιώθεις ότι η ζωή σου έχει νόημα, η ύπαρξή σου προορισμό, και προπαντός για να μπορέσεις να νιώσεις το μεγαλείο της ταύτισης, την ανεπανάληπτη και μοναδική αίσθηση ότι όχι μόνο τα σώματα έσονται εις σάρκαν μία, αλλά και οι δυο ψυχές που τα κατοικούν.

Οι θεοί ξέρουν ότι πετώντας με τα φτερά του έρωτα, γίνεσαι καλύτερος άνθρωπος.

Ακόμα και αν ο έρωτας κάποια στιγμή σε οδηγήσει στην κόλαση, μέχρι να φτάσεις εκεί, σου έχει δώσει την ευκαιρία να ζήσεις ουσιαστικά, να γευτείς τη χαρά, την ευδαιμονία, την απόλυτη ευτυχία, να ανακαλύψεις γύρω σου και μέσα σου καινούρια πράγματα, να πλουτίσεις σε εμπειρίες να εξελιχτείς ως άνθρωπος. Ακόμα και ο πόνος του έρωτα, η τόσο οδυνηρή μαχαιριά του, είναι κάτι που αξίζει να το ζήσεις. Γιατί ο μεγάλος πόνος, αφυπνίζει και οξύνει τις αισθήσεις και το πνεύμα.

Δεν το πιστεύετε; Προφανώς δεν έχετε ερωτευτεί ποτέ!

Σας ευχόμαστε να σας βάλλει σύντομα στόχο του ο φτερωτός θεός.

Ως τότε… πάρτε μυρωδιά κοιτώντας τα λαμπερά μάτια των ερωτευμένων.