Αμόλα Καλούμπα, παιδί μου!
Από τα πιο ωραία έθιμα που έχουμε και καταφθάνει οσονούπω με βήμα γοργό, «πετώντας», θα μπορούσαμε να πούμε, είναι ο χαρταετός την Καθαρά Δευτέρα! Οι ρίζες του χάνονται αιώνες πριν, κάπου στην Ασία, όπου τον χρησιμοποιούσαν -κατά βάση- σε θρησκευτικές τελετές, αλλά κι εμείς το γιορτάζουμε ως θρησκευτικό έθιμο, που συμβολίζει την ανάταση και την κάθαρση της ψυχής μας μετά το ξεσάλωμα της Αποκριάς.
Για τα παιδιά κάθε εποχής, είναι ένα πολύ ωραίο, εκτονωτικό, παιχνίδι, αλλά και δημιουργικό, αν συμβάλουν στην κατασκευή του. Λίγα κι απλά υλικά, όπως χαρτί, ξύλο και σπάγκος, αλλά και ψαλίδι- κόλλα, τα απαραίτητα εργαλεία κάθε χειροτεχνίας που σέβεται τον εαυτό της, είναι αρκετά για να φτιάξουμε έναν χαρταετό. Οι αναλυτικές οδηγίες βρίσκονται ένα κλικ στον υπολογιστή, μακριά μας.
Φτιάχνουμε λοιπόν έναν χαρταετό του γούστου μας ή αν δεν έχουμε χρόνο ή δεν πιάνουν τα χέρια μας, δε θα σκάσουμε, τον αγοράζουμε από ένα πλανόδιο, και βουρ πάμε να τιμήσουμε το χαρούμενο, διασκεδαστικό, χρωματιστό έθιμο!
«Τρέχουμε» να βρούμε ύπαιθρο ή κάποιον ανοιχτό χώρο χωρίς ηλεκτροφόρα καλώδια, στα οποία είμαστε σίγουροι ότι, αν υπάρξουν, εκεί θα πάει να θρονιαστεί ο αετός μας και τρέχουμε και κυριολεκτικά, για να καταφέρουμε να καταφέρουμε να σηκώσουμε το τιμημένο.
Τη θέλει τη μία άλφα καλή φυσική κατάσταση, το πέταγμα του χαρταετού, τη λες και αθλητική δραστηριότητα. Τρέχουμε κουβαλώντας το χαρταετό, ψάχνοντας τη φορά του ανέμου για να τον πετάξουμε, να μας πέσει, (σίγουρα θα πέσει εκτός αν είμαστε πρωταθλητές στο πέταγμα του αετού), να σκύψουμε να τον σηκώσουμε, να ξανατρέξουμε, να καταφέρουμε να τον υψώσουμε τελικά, μη γίνουμε και ρεζίλι στα μάτια του παιδιού μας.
Έπειτα, τρέχουμε πίσω από το παιδί μας που τρέχει με τον υψωμένο πια χαρταετό, τραβολογώντας τον, τον ξεμπερδεύουμε από κάνα κλαδί δέντρου ή όπου άλλου μπλεχτεί (γι’ αυτό κοιτάμε να μην υπάρχουν στο χώρο εμπόδια, ούτε επίγεια, ούτε ουράνια), υπάρχει μια συνεχής κινητικότητα, τέλος πάντων.
Μπορεί να προτιμούσαμε οι κουρασμένες κι αγύμναστες μάνες να μείνουμε σπίτι με τις λαγάνες, όστρακα, ταραμοσαλάτες, χαλβά και τα σχετικά, παρά να κάνουμε τη «she’s like the wind”, που έλεγε ο Patrick Swayze, στο “Dirty Dancing”, αλλά, πάνω απ’ όλα, βάζουμε τη διασκέδαση και τον ενθουσιασμό των παιδιών μας!
Άσε που ο θαυμασμός στα μάτια τους, που τα καταφέραμε και υψώσαμε και τον δικό μας χαρταετό να κάνει παρέα στους υπόλοιπους πολύχρωμους αετούς που στολίζουν τον ουρανό, έχει αξία ανεκτίμητη!
«Αμόλα καλούμπα» λέμε τις παιχνιδιάρικες -στ’ αυτιά των παιδιών- λέξεις κι ο χαρταετός μας πάει ακόμη πιο ψηλά! «Κάθε Καθαρή Δευτέρα
ανοιξιάτικέ μου αέρα,
στα παιδιά μας λες: εντάξει
ο αετός σας θα πετάξει» (Απόσπασμα από το ποίημα της Ρένας Καρθαίου: Χαρταετοί στον Ουρανό).