Κατά λάθος… αρραβώνας!
Όχι όχι ο τίτλος δεν αποτελεί προϊόν μυθοπλασίας, αλλά πραγματικής ιστορίας και ειδικά δικής μου, αλλά να σου πω ένα μυστικό : είμαι σίγουρη ότι μέσα στην δική μου ιστορία που θα διαβάσεις σίγουρα θα βρεις και δικές σου πτυχές του δικού σου εαυτού.
Η αλήθεια είναι πως την ιστορία μου την έχω γράψει αμέτρητες φορές και όχι γιατί το έχω ανάγκη, αλλά επειδή από τότε που χώρισα είδα με άλλο μάτι τους ανθρώπους και τι ς σχέσεις, για παράδειγμα όταν έχω μαθήτριες στην ηλικία των 17 και μου εξομολογούνται τα ερωτικά τους πάντα τους λέω «μακριά από όσους πουλάνε μόνο λόγια και από πράξεις μηδέν».
Στην ηλικία των 18 μου ερωτεύτηκα παράφορα εκείνον τον ψηλό, καστανό μουσάτο barman – που κανονικά θα έπρεπε να τον είχα βάλει στη black list- και μεταφορικά και κυριολεκτικά έφαγα τα μούτρα μου.
Ξέρεις αν δεν φας και ένα γερό χαστούκι δεν πρόκειται να ωριμάσεις ποτέ.
Με τον πρώην μου συζήσαμε περάσαμε ευχάριστες, αλλά και δυσάρεστες στιγμές, εκείνος δούλευε νύχτα και εγώ ήμουν στην ηλικία που ήθελα να βγαίνω, αλλά δυστυχώς κλεινόμουν στο σπίτι μας.
Για να μη στα πολυλογώ αρραβωνιαστήκαμε και ναι ήταν η πιο ευτυχισμένη περίοδος της ζωής μου, τα είχαμε ετοιμάσει όλα – δηλαδή εγώ μαζί με την βοήθεια της πρώην πεθεράς μου- ώσπου σε κάποια στιγμή αποφάσισε να με ρωτήσει αν επιλέγω εκείνον ή την οικογένειά μου – οι γονείς μου δεν τον ήθελαν όχι λόγω επαγγέλματος, αλλά λόγω χαρακτήρα.
Φυσικά επέλεξα την οικογένειά μου, βέβαια θα μου πεις ότι έπρεπε να κάνω τη ζωή μου, όμως μέσα μου –ανάθεμα το ένστικτό μου- κάτι με έκανε να θέλω να τρέξω μακριά του και έτσι έγινε.
Τα μάζεψα και έφυγα, πόνεσα πολύ, έκλαψα ακύρωσα τον γάμο μου, για 5 μήνες μιλούσαμε και προσπαθούσαμε, αλλά δεν έβγαινε τίποτα, επιτέλους έβλεπα έναν άλλον άνθρωπο που δεν τον είχα δει ποτέ ξανά επειδή φορούσα παρωπίδες.
Για 3.5 χρόνια έχασα τη ζωή μου, έκανα άστατη ζωή μπουζούκια και club όλη την ώρα.
Έκανα δηλαδή όσα δεν είχα κάνει στα 18-23 μου. Πόνεσα και έπιασα πάτο, ήμουν με κατάθλιψη και κρίσεις πανικού. Ήταν μεγάλο σοκ για μένα να γυρνάω πίσω στο σπίτι μου και να προσπαθώ να ξαναβρώ τους ρυθμούς μου και να ξαναβρώ τη ζωή μου και την Τίνα.
Τελικά η Τίνα ωρίμασε απότομα και γλίτωσε από έναν καταδικασμένο γάμο, έναν γάμο που μόνο πόνο θα της έδινε –θα μου πεις αυτό δεν το ξέρεις, αλλά φαινόταν- και θα ήταν δυστυχισμένη για όλη της την ζωή.
Ηθικό δίδαγμα : Δεν πιστεύουμε σε λόγια παρά μόνο σε πράξεις!
Δεν αρραβωνιαζόμαστε σε πολύ μικρή ηλικία αν δεν έχουμε τεστάρει τον άλλον 100%, γιατί όπως λέει η μαμά μου ένας γάμος είναι σαν το καρπούζι το κόβεις και βλέπεις αν είναι άνοστο ή γλυκό.
Τέλος δεν μπλέκουμε ποτέ με άντρες που ξενοκοιτάνε όλη την ώρα και που η δουλειά τους έχει να κάνει με το να πουλάνε τον εαυτό τους και να την πέφτουν σε όλες.
Μάθετε να κρίνετε τους ανθρώπους από την πρώτη τους κουβέντα και αν δεν σας κάνει πάμε στον επόμενο.
Για την Τίνα για εκείνο το χαμογελαστό κορίτσι που ωρίμασε απότομα και έχασε το αθώο γέλιο.