Γιατί δεν πρέπει να σας φοβίζει η αλλαγή
Σταθερότητα, αλλαγή, εξέλιξη. Στο λεξιλόγιό μας, επομένως και στο μυαλό μας, οι έννοιες αυτές είναι ξεχωριστές. Τα πάντα που έχουμε τριγύρω μας λειτουργούν με έναν σύνθετα…απλό τρόπο. Κάπως έτσι λειτουργούμε και εμείς. Μπορεί άραγε η φύση να μας βοηθήσει να κατανοήσουμε τη δική μας ζωή;
Πάντα όταν αναρωτιόμαστε για πράγματα στα οποία η απάντηση είναι στην καλύτερη περίπτωση υποκειμενική και στη χερότερη αναπάντητη, είναι καλό να χρησιμοποιούμε ένα «κόλπο». Να ζητάμε και τη γνώμη της φύσης. Άλλωστε, κάτι τέτοιο δεν έκανε και ο Δαρβίνος; Μπορεί ο γύρω κόσμος μας να μην έχει τη συμβατική λαλιά που έχουμε εμείς, αλλά δεν παύει να έχει λαλιά. Η σιωπή και η εικόνα, συνθέτουν τη γλώσσα της φύσης. Το μόνο που απομένει είναι να την κοιτάξουμε και να την ακούσουμε. Εκείνη ξέρει πολύ καλά τι σημαίνουν αρμονία, αλλαγή και εξέλιξη.
Ο Baruch Spinoza, έλεγε πως κάθε μέρα, η γάτα είναι μια καινούρια γάτα και κατ’ αυτόν τον τρόπο, η ίδια γάτα κάθε μέρα και κάθε στιγμή, αφήνει πίσω τη γάτα που ήταν χτες, προχτές κ.ο.κ. Παρόλα αυτά, είναι η ίδια γάτα. Με αυτό το παράδειγμα, ο Spinoza, θέλει να δέιξει πως αρμονία και διαρκής αλλαγή, έρχονται να συναντήσουν την εξέλιξη. Η αλλαγή, δεν είναι το αντίθετο της σταθερότητας. Διαδραματίζει το ρόλο του υδρογόνου στο οξυγόνο.
Κάθε μέρα μας συμβαίνουν πολλά. Μια συνεχής προσθαφαίρεση πραγμάτων, εμπειριών, σκέψεων, συναισθημάτων διενεργείται προκειμένου να μείνουμε σταθεροί. Ας δείτε τον κήπο σας, τα δέντρα και τα φυτά. Κάθε εποχή κάνουν τον κύκλο τους. Περνάνε από τα στάδια εποχών και όμως μένουν ίδια. Όλοι μας έχουμε διαβάσει για τους δεινόσαυρους από το δημοτικό σχολείο καθώς και για τον άνθρωπο πώς ήταν δεκάδες χιλιάδες χρόνια πριν. Άνθρωπος, υπήρχε και πριν από τριάντα χιλιάδες χρόνια. Ανάμεσα σε αυτά τα χρόνια ο άνθρωπινος οργανισμός υπέστη συνεχείς αλλαγές οι οποίες και διαμόρφωσαν το σημερινό και συνεχίζουν βέβαια να διαμορφώνουν και το μελλοντικό άνθρωπο. Η ύπαρξη του σημερινού ανθρώπου οφείλεται στην προσαρμοστικότητά του σύμφωνα με τη μελέτη του Δαρβίνου.
Κάθε οργανισμός στη φύση, προκειμένου να επιβιώσει, οφείλει να ακολουθεί τις αλλαγές της φύσης οι οποίες θέλουν να κρατήσουν τη γιορτή της ζωής. Είμαστε ένα κομμάτι της φύσης και κάθε αλλαγή που έρχεται στο μυαλό μας συνιστά την εξέλιξή μας. Η αλλαγή δεν είναι αντίπαλος της σταθερότητας και πρέπει να το καταλάβουμε πολύ καλά αυτό. Συνεργάζονται και αλληλεπιδρούν προκειμένου να εξελισσόμαστε. Η εξέλιξη ευτυχώς είναι μόνο ανοδική. Μπορεί οι αλλαγές που μας έρχονται να μην έχουν όλες «ευγενικό τρόπο» απέναντί μας, όμως το μόνο σίγουρο είναι πως συντελούν σε μια βελτιωμένη θέση του εαυτού μας. Μια εργασιακή αλλαγή και ένας νέος επαγγελματικός προσανατολισμός που μας επιβάλλεται από τις καταστάσεις, μας δυσαρεστεί και μας γεμίζει δικαίως αρνητικά συναισθήματα. Αν ρωτάγαμε τη φύση γιατί πρέπει να υποστούμε κάτι τέτοιο, θα μας απαντούσε με τη δική της γλώσσα : «Γιατί πρέπει να περάσεις και αυτό το στάδιο, με αυτό θα γίνεις πιο δυνατός. Κοίτα πώς ανανεώνω τα φύλλα των δέντρων ρίχνοντάς τα το φθινόπωρο προκειμένου να γίνουν υγιέστερα και ανανεωμένα την άνοιξη».
Η δύναμη της εξέλιξης είναι η προσαρμοστικότητα. Δεν είναι λίγες οι φορές που η θεωρία της εξέλιξης έχει παρεξηγηθεί ότι προάγει το νόμο της ζούγκλας και το δίκαιο της πυγμής. Η δύναμη όμως είναι το αποτέλεσμα της προσαρμοστικότητας. «Επιβιώνει εκείνος που προσαρμόζεται πιο εύκολα», υποστήριζε ο Δαρβίνος. Κάθε μέρα είναι καινούρια μέρα και είμαστε κάθε μέρα καινούριοι και αλλαγμένοι, μόνο και μόνο για να παραμείνουμε…οι ίδιοι. Όταν σκεφτόμαστε την αλλαγή και τη σταθερότητα που χάνουμε όταν έρχεται, είναι γιατί εξελισσόμαστε. Η εξέλιξη στο τέλος, είναι από μόνη της πάντα θετική. Η βελτίωση μπορεί να έρχεται φορές μέσω της κόπωσης και των δυσκολιών αλλά έρχεται προκειμένου να συνεχίσουμε να ζούμε. Κάθε αλλαγή πρέπει να την αντιμετωπίζουμε σαν ευκαιρία αναβάθμισης. Όπως θα έλεγε και ο Albert Einstein, «Η ζωή είναι σαν το ποδήλατο. Για να διατηρηθείς σε ισορροπία, πρέπει να κινείσαι συνεχώς».
ΠΗΓΗ: www.tsemperlidou.gr