Δεν υπάρχει Happy End όπως στις ταινίες

Φαντάζομαι πως όλες μας λίγο πολύ σε κάποια φάση της ζωής μας ζούσαμε στο δικό μας κόσμο και στο δικό μας ροζ συννεφάκι.

Περιμέναμε ανυπόμονες τον πρίγκηπα πάνω στο άσπρο άλογο και πιστεύαμε πως και το δικό μας παραμύθι τελειώνει με το γνωστό : ”  Kαι ζήσαν αυτοί καλά και εμείς καλύτερα”, μόνο που αυτό στην πραγματική ζωή αυτό δεν ισχύει και μόλις πληγωθούμε άσχημα προσγειωνόμαστε απότομα στην αληθινή ζωή.

Στις ταινίες όλα είναι ρόδινα, χωρίζουν κλαίνε και επιστρέφουν στον πρώην και όλα είναι καλά.

Στην πραγματική ζωή όμως δεν είναι έτσι, γιατί με το που χωρίζεις ο “λεγάμενος” πατάει το κουμπί που έχει στον εγκέφαλό του για να βάλει σε λειτουργία το σχέδιο περί φιλίας, γιατί θυμήθηκε ξαφνικά ότι είσαι καλή κοπέλα.

Ναι συμφωνώ είσαι καλή κοπέλα, αλλά πίστεψέ με δεν θες για φίλο σου τον πρώην σου, φίλους έχεις και άντε γίνεστε φίλοι θα πρέπει να υποστείς το να συζητάτε για την κάθε νυν που ενδεχομένως να έχει ή θα βγαίνετε όλοι μαζί σαν μην συμβαίνει τίποτα ;

Πριν δεχτείς να γίνεις φίλη με τον πρώην σου προσγείωσέ τον λίγο στην πραγματικότητα και εξήγησέ του πως : “Mια φιλία έρωτας γίνεται, ένας έρωτας φιλία δε γίνεται ποτέ” και πως αυτό που έχει στο μυαλό του δεν πρόκειται να πετύχει ποτέ.

Για να γίνεις “φίλη” με πρώην σου πρέπει να έχει περάσει καιρός,μη σου πω και χρόνια ώστε να πάψεις να έχεις αισθήματα για εκείνον και να έχεις προχωρήσει τη ζωή σου.

Άσε τις φιλίες προς το παρόν με τον πρώην, βάλε το πιο όμορφο χαμόγελό σου και ζήσε τη ζωή σου!!!