5 λόγοι που ακόμα είστε μόνοι
Σαφώς μερικοί άνθρωποι είναι μόνοι επειδή επιλέγουν να είναι: απλά δεν ενδιαφέρονται να «δεθούν» σε μια σοβαρή σχέση αυτή τη στιγμή στη ζωή τους. Άλλοι είναι μόνοι λόγω των συνθηκών της εποχής: μπορεί να έχουν μόλις βγει από μια σοβαρή σχέση ή να έχουν συνεχόμενες «αποτυχημένες» προσπάθειες και απλά δεν έχουν βρει κάποιον που να ταιριάζουν πραγματικά. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες περιπτώσεις εκείνων που παρότι αναζητούν τη συντροφική ζωή, πέφτουν συνεχώς πάνω σε τοίχο.
Για όσες/ους είναι άνω των 30 και αναρωτιούνται “γιατί είμαι ακόμα μόνη/ος;” δίνουμε κάποιες απαντήσεις που μπορεί να λύσουν το γρίφο και να δώσουν «τροφή» για σκέψη…
1 ) Λάθος άμυνες
Οι περισσότεροι γύρω μας έχουν πληγωθεί στις διαπροσωπικές σχέσεις. Με το χρόνο και τη συσσώρευση οδυνηρών εμπειριών, όλοι κινδυνεύουμε να «αθροίσουμε» εσωτερικά ποικίλους βαθμούς πικρίας και να χτίσουμε διαφόρων τύπων έξτρα άμυνες.
Στην πραγματικότητα, η διαδικασία του να χτίζουμε ένα δικό μας αμυντικό σύστημα βασισμένο στις εμπειρίες μας αρχίζει πολύ πριν ξεκινήσουν οι ερωτικές μας σχέσεις, στην παιδική μας ηλικία, όταν διάφορες επιζήμιες αλληλεπιδράσεις από τις σχέσεις μας, μάς οδηγούν να χτίσουμε τοίχους ή να βλέπουμε τον κόσμο μέσα από ένα φίλτρο που μπορεί να μας επηρεάσει αρνητικά ως ενήλικες. Οι εμπειρίες αυτές μπορεί να μας μετατρέψουν σε αυξανόμενα αυτό-προστατευτικούς και κλειστούς χαρακτήρες με αποτέλεσμα στις ενήλικες σχέσεις μας να αντιστεκόμαστε στο να «ανοιχτούμε» σε μια σχέση ή να εγκαταλείπουμε τους ανθρώπους πολύ εύκολα.
Δεν είναι πάντα εύκολο να συνειδητοποιήσουμε πότε έχουμε τις άμυνές μας σε πλήρη λειτουργία. Ως αποτέλεσμα έχουμε την τάση να θεωρούμε ότι για τη μοναξιά μας φταίνε εξωτερικές δυνάμεις και αποτυγχάνουμε να αναγνωρίσουμε ότι ίσως φταίει πως και εμείς δεν είμαστε τόσο δεκτικοί όσο νομίζουμε…
2 ) Λάθος επιλογές
Όταν δρούμε με γνώμονα τις άμυνες μας έχουμε την τάση να επιλέγουμε λιγότερο ιδανικές σχέσεις. Μπορούμε για παράδειγμα, να δημιουργήσουμε μια μη ικανοποιητική σχέση με την επιλογή ενός προσώπου που δεν είναι συναισθηματικά διαθέσιμο.
Επειδή η διαδικασία αυτή λειτουργεί σε μεγάλο βαθμό υποσυνείδητα, συχνά κατηγορούμε το σύντροφό μας για την αποτυχημένη έκβαση της εν λόγω σχέσης. Έχουμε την τάση να νιώθουμε βαθιά πληγωμένοι ή συντετριμμένοι από τις επανειλημμένες απορρίψεις, χωρίς να αναγνωρίζουμε ότι στην πραγματικότητα εμείς αναζητούμε αυτό το μοτίβο σχέσεων.
Γιατί το κάνουμε αυτό; Οι λόγοι είναι σύνθετοι και συχνά βασίζονται σε δικούς μας κρυφούς φόβους. Πολλοί άνθρωποι έχουν ένα ασυνείδητο κίνητρο να αναζητούν σχέσεις που ενισχύουν «αρνητικές» σκέψεις που έχουν κάνουν για τον εαυτό τους.
Οι φόβοι αυτοί δημιουργούν λανθασμένα πρότυπα και μας «προκαλούν» να διατηρήσουμε σχέσεις χωρίς δυναμική εξέλιξης ή να αισθανόμαστε έλξη για ανθρώπους που δεν είναι πραγματικά διαθέσιμοι διότι έτσι ενισχύουν την αρνητική εικόνα του εαυτού μας, με την οποία -αν και επώδυνη- αισθανόμαστε πιο άνετα και οικεία.
3) Λάθος επιλεκτικότητα
Οι άμυνες που χτίζουμε μόνοι μας γύρω από τον ευάλωτο συναισθηματικό μας κόσμο συχνά μας κάνουν ακόμη πιο επιλεκτικούς και επικριτικούς με τους πιθανούς συντρόφους μας. Αυτό ισχύει ιδιαίτερα μετά από δυσάρεστες εμπειρίες, αυτό που λέμε «συναισθηματικά στραπάτσα», όταν δηλαδή εξαπατηθήκαμε ή απορριφθήκαμε από ένα άτομο για το οποίο είχαμε έντονα συναισθήματα.
Πολλές γυναίκες, για παράδειγμα, αρχίζουν να έχουν σκέψεις όπως «δεν υπάρχουν αξιοπρεπείς άνδρες» ή «όλοι είναι ψεύτες» ή άλλα συναφή. Από την άλλη οι άνδρες μπορεί να έχουν σκέψεις όπως, «δεν μπορείς να εμπιστευτείς μια γυναίκα» ή «οι γυναίκες θέλουν μόνο να επωφεληθούν από εσένα». Μπορεί επίσης να έχουμε μη ρεαλιστικές προσδοκίες από μία νέα γνωριμία ή να εντοπίζουμε τις αδυναμίες κάποιου από την πρώτη κιόλας στιγμή που τον συναντάμε. Έτσι, έχουμε την τάση να διαγράφουμε ένα ολόκληρο φάσμα πιθανών συντρόφων πριν καν τους δώσουμε μια ευκαιρία…
4) Φόβος ή απέχθεια για τον ανταγωνισμό
Το πιο εύκολο είναι να θέσουμε τον εαυτό μας πιο κάτω ή πολύ πιο πάνω σε σχέση με τους άλλους, ειδικά όταν πρόκειται για κάποιον που μας αρέσει. Όταν λοιπόν συναντάμε κάποιον/α που μας κεντρίζει το ενδιαφέρον εύκολα επιλέγουμε να σκεφτούμε “αυτός/αυτή είναι πολύ cool για να ενδιαφερθεί για μένα”. Ή όταν βλέπουμε ότι κάποιος άλλος ενδιαφέρεται για το πρόσωπο που μας αρέσει σκεφτόμαστε «σιγά μην μπω εγώ σε ανταγωνισμό». Άλλος λόγος που μπορεί να είμαστε απρόθυμοι να ανταγωνιστούμε, είναι γιατί θεωρούμε ότι είμαστε «πολύ μεγάλοι γι’ αυτό». Όποιοι κι αν είναι οι φόβοι μας πάντως, λειτουργούν απόλυτα ανασταλτικά.
Η απλή αλήθεια είναι ότι μπορεί η αναζήτηση συντρόφου να είναι ανταγωνιστική διαδικασία, στο τέλος όμως ανακαλύπτουμε ότι αξίζει τον κόπο να αντιμετωπίσουμε τους όποιους φόβους μας. Καταλήγουμε με μια ισχυρότερη αίσθηση του εαυτού μας και αυξάνονται οι πιθανότητές μας για τη δημιουργία μιας σχέσης με το σύντροφο που πραγματικά επιθυμούμε.
5) Απομόνωση και ρουτίνα
Με το πέρασμα του χρόνου τείνουμε να υποχωρούμε όλο και περισσότερο στις… ζώνες άνεσής μας. Πιο δύσκολα ρισκάρουμε. Άλλωστε μετά από μια κουραστική μέρα είναι πιο εύκολο να βάλουμε πιτζάμες και να σερνόμαστε στο κρεβάτι παρά να βγούμε στον αβέβαιο και αγχωτικό κόσμο της κοινωνικότητας και της συναναστροφής.
Ωστόσο, αυτή η εσωτερική φωνή που στην αρχή μας λέει «απλά μείνε μέσα και χαλάρωσε», λίγο αργότερα λέει «πάλι στο σπίτι μόνη/ος. Έτσι θα είσαι στο υπόλοιπο της ζωής σου». Που σημαίνει ότι πολλές από τις επιλογές που κάνουμε με γνώμονα την «άνεση» μας, μας κάνουν να νιώθουμε άσχημα στο τέλος.
Είναι σημαντικό λοιπόν, να φέρουμε αντιρρήσεις στην εσωτερική μας φωνή. Θα πρέπει να αναλάβουμε δράση και να κάνουμε μια προσπάθεια να βγούμε στον κόσμο, να χαμογελάσουμε, να μιλήσουμε με φίλους, να δημιουργήσουμε νέους. Θα πρέπει να δοκιμάσουμε νέες δραστηριότητες, ακόμη και να συναναστραφούμε με πολλούς και διαφορετικούς ανθρώπους, για να ανακαλύψουμε νέα κομμάτια του εαυτού μας ώστε να καταλήξουμε σε αυτό που μας κάνει πραγματικά ευτυχισμένους.
Η αγάπη δεν είναι μια εύκολη αναζήτηση, αλλά είναι πάντα καλύτερο να κάνουμε αυτό το ταξίδι και να μην το αποφεύγουμε για διάφορους λόγους. Είναι σημαντικό να καταπολεμήσουμε τα πρότυπα μέσα μας που μας κρατούν από το να πάρουμε αυτό που θέλουμε.
Δεν μπορούμε να «γλιτώσουμε» από τον κόσμο ή να μην πληγωθούμε. Όλοι έχουμε ελαττώματα και αδύναμα σημεία ή κρυμμένες πληγές. Όμως, η δημιουργία μιας πραγματικής σχέσης είναι μια γενναία μάχη για την οποία αξίζει να αγωνιζόμαστε κάθε μέρα, τόσο μέσα μας, όσο και μέσα στις σχέσεις μας.