Μπαμπά ακόμα και αν είσαι στον δικό σου κόσμο, εγώ σ’ αγαπώ πολύ
Δυσκολεύτηκα πολύ για να γράψω το συγκεκριμένο κείμενο, ζαλιζόμουν και μπέρδευα τις λέξεις, έσβηνα και έγραφα.
Μουδιάζω ολόκληρη,πίνω μια γουλιά καφέ και προσπαθώ να θυμηθώ τι έχει συμβεί. Βασικά θυμάμαι,αλλά δεν μπορώ να το συνειδητοποιήσω ακόμα πως ο μπαμπάς μου έχει αρρωστήσει.
Ο μπαμπάς μου ήταν γιατρός καθηγητής πανεπιστημίου, ήθελε να είναι όλοι καλά και δεν τον ένοιαζε για εκείνον.
Έκανε πολλούς ανθρώπους καλά, βραβεύτηκε για το έργο του και ήταν ο 1ος Έλληνας γιατρός που δημοσίευσαν εργασία του στο «Νew England».
Στην ηλικία λοιπόν των 25 μαθαίνεις τι εστί διαβητικός και εγκεφαλικό,αλλά επειδή ήμουν πιο μικρή και επειδή τον μπαμπά μου τον είχα σαν Θεό επειδή πάντα έκανε τους άλλους καλά έλεγα από μέσα πως θα το ξεπεράσει.
Και όντως το ξεπέρασε, μόνο που μετά από 5 χρόνια έπαθε μια λοίμωξη και ξερρυθμίστηκαν όλα.
9 μήνες έχω τρέξει σε όλα τα νοσοκομεία και ακόμα τρέχω και μια σταθερή διάγνωση δεν έχω.
Αλλά είναι τόσα πολλά τα προβλήματα που δυστυχώς θεραπεία δεν υπάρχει και προσπαθείς να καταλάβεις από που προέκυψαν όλα αυτά.
Σαστισμένη ρώτησα τον γιατρό «πόσο καιρό του δίνετε;» «δεν ξέρω να σου απαντήσω μπορεί να είναι δίπλα σας και χρόνια».
Αγχώθηκα και κρύος ιδρώτας με έλουσε. Προσπαθώ να περνάω όσο πιο πολύ χρόνο μπορώ μαζί του χωρίς να του δείχνω ότι ανησυχώ.
Και τα βράδια δυσκολεύομαι να κοιμηθώ γιατί δεν ξέρω πως θα μας βρει η επόμενη μέρα.
Αυτούς τους 9 μήνες έμαθα όλους τους ιατρικούς όρους, όλες τις πιθανές νευρολογικές ασθένειες που μπορεί να έχει, έμαθα να είμαι δυνατή και να προσπαθώ να σταθώ στα πόδια μου.
Κατάλαβα πως και οι γιατροί είναι άνθρωποι και αρρωσταίνουν.
Αλλά όταν είναι άρρωστος ο δικός σου άνθρωπος και κυρίως η αδυναμία σου ο μπαμπάς σου δεν υπολογίζεις αν ήταν γιατρός ή όχι, απλά θες να γίνει καλά.
Γιατί σου έχει λείψει, γιατί πλέον είναι ένας άλλος άνθρωπος, δεν είναι ο μπαμπάς που ήξερες.
Αλλά ξέρεις πως η ψυχή του και η καρδιά του είναι ίδια και ας μην είναι πάντα μαζί σου και ας είναι στον δικό του κόσμο ξέρεις πως όταν θα σε δει θα ξαναγυρίσει δίπλα σου έστω και λίγο.
Για τον μπαμπά μου που μου λείπει κάθε στιγμή και μου λείπουν εκείνες οι χαρούμενες μέρες…
Σ αγαπώ πολύ.
Η κόρη σου