Η νοσταλγία για το χαρτί
Όταν πλησιάζουν τα Χριστούγεννα και παίρνω χαρτί και μολύβι για να φτιάξω τις λίστες μου- τι να ψωνίσω, σε ποιους θα κάνω δώρα, σε ποιους θα στείλω ευχές- και μπαίνω στα χαρτοπωλεία για ν’ αγοράσω τις ευχετήριες κάρτες που θα στείλω σε αγαπημένους που μένουν μακριά, η νοσταλγία για το χαρτί με πιάνει απ’ το χέρι και με πάει βόλτα στα παλιά τα χρόνια, τότε που στις ζωές μας κυριαρχούσε το χαρτί!
Πόσο μου λείπει! Η μυρωδιά του! Η επαφή μαζί του!
Θυμάμαι τα… βουνά των περιοδικών, των αποκομμάτων από εφημερίδες και των βιβλίων που η μαμά μου απειλούσε να τα πετάξει αν δεν τα συμμάζευα…
Θυμάμαι τα κουτιά τα γεμάτα από ραβασάκια, χάρτινα ερωτικά μηνύματα και γράμματα, κάρτες με τις πιο γλυκές ευχές, φωτογραφίες, ζωγραφιές, μότο σοφίας που έκοβα από ημερολόγια, περιοδικά κι εφημερίδες…
Θυμάμαι τα αγγελάκια, τα αστεράκια και τις καρδούλες από χρωματιστά γυαλιστερά χαρτιά που φτιάχναμε με τα χεράκια μας και τα κρεμούσαμε στο χριστουγεννιάτικο δέντρο, ή τα χαρίζαμε ο ένας στον άλλον…
Θυμάμαι την ανακούφιση που ένιωθα όταν έριχνα στις σελίδες του ημερολογίου μου σκέψεις και συναισθήματα που με μπέρδευαν…
Θυμάμαι τις ατελείωτες ώρες που έγραφα τα άρθρα μου, την αγωνία ανακατεμένη με χαρά όταν έπιανα στα χέρια μου τις γραμμένες -με λίγες μουτζούρες είναι αλήθεια- σελίδες για να τις διαβάσω, πριν τις παραδώσω στον αρχισυντάκτη μου…
Θυμάμαι τη λαχτάρα μέχρι να πιάσω στα χέρια μου το μόλις τυπωμένο περιοδικό που ανέδυε εκείνη τη μοναδική μυρωδιά από το πάντρεμα του χαρτιού με το φρέσκο μελάνι…
Θυμάμαι τα άπειρα μπλοκάκια, σημειωματάρια, τετράδια, που αγόραζα από τα χαρτοπωλεία, όχι γιατί τα χρειαζόμουν όλα, αλλά γιατί μου άρεσαν όλα…
Αχ τα χαρτοπωλεία… Ήταν το καλύτερό μου! Ήμουν η χαρά του χαρτοπώλη! Δεν μπορούσα να αντισταθώ σε κανένα μολύβι, στυλό, γόμα ή ξύστρα! Έχω κρατήσει από τότε μια γόμα σε σχήμα πιάνου με ουρά, μια ξύστρα σε σχήμα κομματιού τούρτας κι ένα μολύβι σε σχήμα κλειδιού του σολ. Εννοείται ότι λίγα χρόνια αργότερα λάτρεψα τα παντός χρώματος και σχήματος post it, μαρκαδόρους και συνδετήρες…
Λάτρεψα όμως και την πρώτη μου γραφομηχανή -ήταν κίτρινη θυμάμαι- αλλά και τα laptop, τα κινητά τηλέφωνα… Βολεύτηκα με την αμεσότητα και την ευκολία τους, μ’ αρέσει να χαζεύω στα μαγαζιά με ηλεκτρονικά είδη. Όμως δεν μπαίνω σε κανέναν πειρασμό εκεί. Αγοράζω μόνο αυτό που πραγματικά χρειάζομαι.
Αχ εσείς οι γενιές των social media και των ηλεκτρονικών εφαρμογών να ξέρατε τι χάνετε που ζείτε με τόσο λίγο χαρτί… Ευτυχώς βγαίνει τουλάχιστον κερδισμένο το περιβάλλον.
Πάντως εγώ ακόμα και σε σας αγαπημένα μου ανίψια δώρα από βιβλίο-χαρτοπωλείο θα σας κάνω! Και μάλιστα από το downtown που τώρα τελευταία μου έχει γίνει αγαπημένη περιπλάνηση!
Ξέρω ότι δεν θα τα χαρείτε τόσο όσο τα έξτρα σούπερ εξελιγμένα ηλεκτρονικά σας, όμως τα δώρα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, εκτός από το να ταιριάζουν στο γούστο και τα ενδιαφέροντα του παραλήπτη πρέπει να εκφράζουν κάπως και την προσωπικότητα του δωρητή!
Καλά Χριστούγεννα σε όλους και όλες και να ξέρετε ότι παρά την αδυναμία μου στις χάρτινες και στις δια ζώσης ευχές, μου δίνουν μεγάλη χαρά και οι ηλεκτρονικές!