Δάσκαλος σε σχολείο της περιφέρειας βραβεύτηκε ως ο «καλύτερος στον κόσμο» και μιλάει για την εμπειρία του!
Κάθε πρωί βάζει στην τσάντα του βιβλία, σημειώσεις, ακονισμένα μολύβια και το 100% της ενέργειάς του και πηγαίνει στο σχολείο για να συναντήσει τους μαθητές του φροντίζοντας έτσι ώστε και αυτή η μέρα να είναι μια μικρή γιορτή για όλους. Όποια δυσκολία κι αν συναντά, δεν τον πτοεί καθόλου, γιατί ο σκοπός που έχει να εκπληρώσει, είναι για εκείνον το ισχυρότερο κίνητρο για να συνεχίζει. Δίνει τον καλύτερο εαυτό του, για να αγαπήσουν τα παιδιά το σχολείο και να ανυπομονούν κάθε βράδυ πότε θα περάσει η ώρα για να ξαναγυρίσουν στην τάξη, όπως ακριβώς κάνει και ο ίδιος.
Ο Νίκος Γαλάνης είναι ο Έλληνας δάσκαλος, ο οποίος απέσπασε πρόσφατα το βραβείο του «Καλύτερου Εκπαιδευτικού 2021» σε παγκόσμιο επίπεδο, το “Global Teacher Award”, που απονέμεται κάθε χρόνο από τον μεγάλο εκπαιδευτικό οργανισμό “AKS Education”, σε εκπαιδευτικούς από όλο τον κόσμο.
Λίγο μετά τη βράβευσή του, μιλάει στο lifesharing.gr για την εμπειρία του, την αντίδραση των μαθητών του την επόμενη ημέρα, τις ταινίες μικρού μήκους που δημιουργεί μαζί τους και όλα όσα κάνουν έναν εκπαιδευτικό να νιώθει πλήρης και ευτυχισμένος γνωρίζοντας πως κάνει ό,τι περνάει από το χέρι του για να αξίζει το θαυμασμό και την αγάπη τους.
Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά
«Μεγαλύτερο κίνητρο, για να συνεχίσω να προσφέρω στην εκπαίδευση, παραμένει το αυριανό χαμόγελο των μαθητών μου, όταν ανοίξω την πόρτα του σχολείου», δηλώσατε αμέσως μετά τη βράβευσή σας. Ποιες ήταν οι αντιδράσεις των παιδιών, την επόμενη ημέρα;
Είναι μια πραγματικότητα πως οι δάσκαλοι και οι δασκάλες είμαστε πολύ τυχεροί επειδή κάθε πρωί, το πιο δυνατό ξυπνητήρι αλλά και το μεγαλύτερο κίνητρο να προσφέρουμε είναι το χαμόγελο των μαθητών! Το αστείο είναι πως την επόμενη μέρα της βράβευσης, τα παιδιά με ρωτούσαν: «Κύριε, είπε η γκουγκλ πως είστε ο καλύτερος δάσκαλος στον κόσμο. Είναι αλήθεια;;». Φυσικά η απάντησή μου με απόλυτη ειλικρίνεια ήταν: «Δεν με ενδιαφέρει η γκουγκλ, στην καρδιά σου είμαι ο καλύτερος δάσκαλος όλου του κόσμου;;;».
Με ποιους τρόπους επιδιώκετε να διαμορφώνετε τη διδασκαλία σας, έτσι ώστε η κάθε στιγμή στη σχολική αίθουσα να παραπέμπει σε συναρπαστική περιπέτεια και να μην θυμίζει σε τίποτα «ξύλινη» διεκπεραίωση μεταφοράς στείρας γνώσης;
Αυτή ακριβώς είναι η βασική μου επιδίωξη, να είναι κάθε μέρα μια μικρή γιορτή, οι μαθητές να ανυπομονούν να έρθει το επόμενο πρωί ώστε να επιστρέψουν στο σχολείο τους! Αυτό γίνεται με πολλές μικρές εκπλήξεις που βγαίνουν στη διάρκεια της ημέρας, με ένα χαμόγελο και μια αγκαλιά, με καινοτόμες δραστηριότητες που τα σηκώνουν από τις καρέκλες και τα θρανία με σκοπό να μάθουν μέσω βιωματικών δραστηριοτήτων, μέσω της τέχνης, με τραγούδια στην πρωινή υποδοχή, με χρώματα και παιχνίδια!
Μαζί με τους μαθητές σας έχετε βραβευτεί για τη δημιουργία ταινιών μικρού μήκους, που αναδεικνύουν σημαντικά κοινωνικά μηνύματα, όπως για παράδειγμα η βία, ο ρατσισμός, οι πρόσφυγες. Έχετε ήδη επιλέξει ποιο θα είναι το θέμα της επόμενης;
Οι ταινίες μικρού μήκους που δημιουργούμε με τους μαθητές είναι στην ουσία η προσπάθειά μας να αγγίξουμε ευαίσθητα κοινωνικά ζητήματα μέσα από μια μορφή τέχνης, ζητήματα που δύσκολα διδάσκονται από βιβλία και τετράδια αλλά πιο εύκολα βιώνονται υποδυόμενοι ρόλους. Επίσης, πάντα θέλουμε να στείλουμε το δικό μας μήνυμα προς την κοινωνία αλλά και προς εμάς τους ίδιους, προς τα παιδιά, τους αυριανούς πολίτες. Όσο για το επόμενο θέμα, υπάρχουν δύο τρεις ιδέες αλλά πάντα θέλω να το δουλεύω με τα παιδιά ώστε να είναι κάτι που τα εκφράζει κι αυτά.
Η πιο πρόσφατη εξ αυτών ήταν αφιερωμένη στα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Ποια στιγμιότυπα θα ξεχωρίζατε από τα γυρίσματά της;
Η τελευταία ταινία μας πραγματικά θα έλεγα ότι ήταν ένα μικρό θαύμα που πραγματοποιήθηκε αλλά άξιζε τον κόπο αφού θα έλεγα ήταν και η πιο επιτυχημένη, αν κρίνω από την αγάπη και τα σχόλια του κόσμου.
Το χαρακτηριστικό ήταν πως καθώς ήμασταν έτοιμοι να ξεκινήσουμε τα γυρίσματα στην παλιά πόλη του Ναυπλίου για δύο εβδομάδες, η περιοχή μπήκε σε βαθύ lockdown που σήμαινε πως μπορούσαμε να βγαίνουμε έξω μόνο για σούπερ μάρκετ. Εκεί, χρειάστηκε η βοήθεια των γονιών των μαθητών αφού κινηθήκαμε στα όρια του νόμου ή ίσως και τα ξεπεράσαμε λίγο ώστε να καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε τα γυρίσματα και να τιμήσουμε με τον τρόπο μας τους ήρωες της επανάστασης.
Ποιες είναι οι μεγαλύτερες δυσκολίες που αντιμετωπίζετε ασκώντας το έργο σας στην ελληνική περιφέρεια;
Η αλήθεια είναι πως δουλεύοντας στην επαρχία, σε μικρά σχολεία, αντιμετωπίζεις αρκετές δυσκολίες όπως η ελλιπής υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων, η υποστελέχωσή τους, οι δυσκολίες διαβίωσης και άλλα. Όμως προτιμώ να στέκομαι στα θετικά που είναι πολλά και σημαντικότερα όπως η άδολη αγάπη που λαμβάνουμε από μαθητές και γονείς, ο σεβασμός στο λειτούργημά μας, η ευελιξία μιας επαρχιακής σχολικής μονάδας στο γραφειοκρατικό τούνελ του εκπαιδευτικού μας συστήματος.
Έχετε σκεφθεί να συνεχίσετε την αποστολή σας στο εξωτερικό, εάν οι συνθήκες στην Ελλάδα λειτουργήσουν μελλοντικά ως «φρένο» στα όνειρα και το όραμά σας;
Ξεκάθαρα όχι, προτιμώ να εργαστώ εδώ στη χώρα μου και να χτίσω ένα καλύτερο αύριο για το παιδί μου και για τα παιδιά όλου του κόσμου. Πιστεύω ως ονειροπόλος που είμαι πως μπορούμε να φτιάξουμε μια καλύτερη κοινωνία βασισμένη στον ανθρωπισμό. Έχω πίστη στον άνθρωπο, πίστη στις αξίες, στα ιδανικά και θεωρώ πως μέσα από επιμονή και υπομονή, μέσα από διεργασίες χρόνων, διεργασίες που περνούν μέσω του σχολείου και της οικογένειας, υπάρχει η δυνατότητα να έχουμε Παιδεία στη χώρα μας.
Αρκετά συχνά έρχονται στο φως της δημοσιότητας περιστατικά εκπαιδευτικών, οι οποίοι κάνουν κατάχρηση του ρόλου τους, σε βάρος των μαθητών. Κατά πόσο επηρεάζει αυτό το γενικότερο κλίμα εμπιστοσύνης στη σχέση δασκάλου-μαθητή στη σχολική πραγματικότητα;
Το δίπολο δάσκαλος – μαθητής είναι ιερό και δεν σπάει εύκολα. Ξέρετε, οι μαθητές από την πρώτη στιγμή, με την πρώτη ματιά καταλαβαίνουν αν ο εκπαιδευτικός τους νοιάζεται, αν τους αγαπά αληθινά και θέλει να προσφέρει ό,τι έχει και δεν έχει για αυτούς. Δυστυχώς, τα αρνητικά περιστατικά είναι πολύ λίγα, ελάχιστα στον αριθμό σε σχέση με την καθημερινή ανιδιοτελή προσφορά του εκπαιδευτικού κόσμου στα σχολεία μας κι όμως λαμβάνουν πάντα τεράστιες διαστάσεις, στον κόσμο των ΜΜΕ «πουλάνε» τα αρνητικά. Αυτό διαταράσσει το κλίμα εμπιστοσύνης δασκάλων και γονέων, κάτι πολύ κρίσιμο για το παιδαγωγικό κλίμα, στοιχείο απαραίτητο της παιδαγωγικής διαδικασίας.
Οι γονείς να έχουν εμπιστοσύνη στους δασκάλους και τις δασκάλες των παιδιών τους, είναι οι πιο καταρτισμένοι επιστημονικά, ελεγμένοι ψυχολογικά υπάλληλοι του δημοσίου. Να έχουν συχνή επαφή μαζί τους και πάντα με καλή διάθεση να λύνουν τυχόν προβλήματα που προκύπτουν. Το σχολείο είναι μια οικογένεια και όλα τα μέλη (εκπαιδευτικοί, μαθητές και γονείς) πρέπει να συνεργάζονται αρμονικά.
Ποια πιστεύετε ότι είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για έναν εκπαιδευτικό στην Ελλάδα του 2021;
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι πως υπάρχουν πολλές προκλήσεις! Μακάρι να ήταν μόνο μία. Εν συντομία, οι σχέσεις με τους γονείς, η αναβάθμιση της διδασκαλίας χρησιμοποιώντας τεχνολογικά μέσα, η αφοσίωση στους μαθητές εν μέσω γραφειοκρατικού λαβυρίνθου, η εξατομικευμένη προσέγγιση στη διδασκαλία, η εξωστρέφεια του σχολείου, η συνεχής επιμόρφωση στις νέες θεωρίες και μέσα, η πραγματοποίηση της εργασίας με ελλιπή υλικοτεχνική υποδομή είναι μόνο μερικά από τα ζητήματα που καλούνται να αντιμετωπίσουν οι εκπαιδευτικοί.
Μετά τον τίτλο που αποσπάσατε στα “Education Leaders Awards” τι περιλαμβάνουν οι αμέσως επόμενοι στόχοι σας;
Επειδή προέρχομαι και από τον αθλητισμό, πάντα λέμε πως στόχος είναι η επόμενη προπόνηση. Έτσι και στον χώρο μας, τον χώρο της εκπαίδευσης, στόχος είναι το επόμενο μάθημα, το χρέος μας να είμαστε η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μας ώστε να προσφέρουμε το καλύτερο δυνατό στα παιδιά μας. Σκοπός είναι να αγαπήσουν το σχολείο, να ανυπομονούν κάθε βράδυ πότε θα περάσει η ώρα να ξαναγυρίσουν στην τάξη όπως ακριβώς ανυπομονώ κι εγώ! Οι ατομικές διακρίσεις δεν είναι τίποτα παραπάνω από μια εκτίμηση του έργου μας, πως κάτι κάνουμε καλά και κίνητρο να συνεχίσουμε να προσφέρουμε με αγάπη και πάθος για αυτό που επιλέξαμε να κάνουμε.