Δημήτρης Χατζής: Ο πρώτος Έλληνας μαθητής που έδωσε «ζωή» σε ανθρωποειδές ρομπότ

Δημήτρης Χατζής: Ο πρώτος Έλληνας μαθητής που έδωσε «ζωή» σε ανθρωποειδές ρομπότ

Ανάμεσα στα εργαστήρια δεξιοτήτων που θα ενταχθούν από το Σεπτέμβριο στο πρόγραμμα σπουδών όλων των σχολείων της χώρας θα βρίσκεται εκτός από τον εθελοντισμό, την επιχειρηματικότητα, τη σεξουαλική διαπαιδαγώγηση και την οδική ασφάλεια και εκείνο της ρομποτικής, σύμφωνα με τις πρόσφατες ανακοινώσεις της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως.

Μάθημα που δεν περιλαμβανόταν στη σχολική καθημερινότητα, όταν ο Δημήτρης Χατζής, έκανε τα πρώτα του βήματα στο αντικείμενο, δημιουργώντας σε ηλικία δέκα ετών τον πρώτο του 3D εκτυπωτή, έναν ρομποτικό βραχίονα και αργότερα το ανθρωποειδές ρομπότ τύπου «InMoov». Φυσικά ο 19χρονος σήμερα Έλληνας με καταγωγή από την Καβάλα, που σπουδάζει Ηλεκτρολόγος-Μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου δεν σταματάει μόνο εκεί. Έχει ήδη περάσει στο επόμενο κεφάλαιο της επιστημονικής του δράσης ιδρύοντας την επιχείρηση «Ascos Design», που φέρει την υπογραφή του. Σκοπός του είναι να αλλάξει τη φιλοσοφία του κόσμου για τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή μέσω της κατασκευής κουτιών ηλεκτρονικών υπολογιστών με υλικά φιλικά προς το περιβάλλον.

Μιλώντας στο lifesharing.gr άρχισε να αφηγείται το πώς ξεκίνησαν όλα, όταν ήταν μαθητής σε δημοτικό σχολείο του τόπου του.

Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά

 

Τι ήταν αυτό που σας έκανε να ασχοληθείτε από τόσο μικρή ηλικία με τη ρομποτική;

«Πάντα με ενδιέφεραν όλα όσα είχαν να κάνουν με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και έτσι απέκτησα από πολύ νωρίς εξοικείωση με τη χρήση τους. Στην ουσία, όμως όλα ξεκίνησαν όταν παρακολούθησα μια ταινία επιστημονικής φαντασίας, σε ηλικία 10 ετών. Αυτή η ταινία αποτέλεσε την έμπνευση για να ασχοληθώ πιο εκτεταμένα με τον προγραμματισμό και συγκεκριμένα με τη ρομποτική».

Είχατε κάποιον για να σας βοηθήσει να πραγματοποιήσετε τα επόμενα βήματά σας;

«Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε στο σχολείο αντίστοιχο μάθημα ρομποτικής, ούτε κανείς για να με κατευθύνει, γιατί όσα διάβαζα ήταν πανεπιστημιακού επιπέδου. Είμαι αυτοδίδακτος και θυμάμαι ότι είχα αφιερώσει πάρα πολλές ώρες για να κάνω μόνος μου έρευνα στο διαδίκτυο, όπου παρακολουθούσα διάφορα βίντεο και συμμετείχα σε σχετικά φόρουμ. Στην έκτη δημοτικού έκανα την πρώτη μου ολοκληρωμένη δημιουργία σε πειραματικό επίπεδο, έναν ρομποτικό βραχίονα και αργότερα κατασκεύασα το ανθρωποειδές ρομπότ, το οποίο ονόμασα “Troopy”».

Αληθεύει ότι με τη συγκεκριμένη κατασκευή βρεθήκατε στην παγκόσμια λίστα των 6 κατασκευαστών του συγκεκριμένου τύπου ρομπότ «InMoov»;

«Είναι αλήθεια, αλλά με αφορμή αυτήν την ερώτηση θα ήθελα να επισημάνω κάτι. Αυτή η λίστα από τότε έχει σαφώς μεγαλώσει αισθητά και πλέον δεν είμαστε μόνο 6 αλλά χιλιάδες. Το έναυσμα για να αρχίσω να κατασκευάζω δικά μου αντικείμενα στάθηκε ένα άρθρο από την Αμερική, που είχα διαβάσει στο διαδίκτυο σχετικά με την κατασκευή βιονικών μελών μέσω 3D εκτυπωτών. Έτσι κατασκεύασα κι εγώ τον δικό μου, για να μπορώ στη συνέχεια να κάνω τα πειράματά μου και να φτιάξω το ανθρωποειδές ρομπότ».

Λάβατε από την Ελλάδα την αναγνώριση που θα άξιζε σε έναν νέο άνθρωπο που έχει αποσπάσει τιμητικές διακρίσεις και η φήμη του έχει ταξιδέψει και στο εξωτερικό;

«Νιώθω την ανάγκη πριν απαντήσω, να ξεκαθαρίσω ότι ένα σχετικό άρθρο που κυκλοφόρησε πρόσφατα στο διαδίκτυο δεν γράφτηκε από εμένα. Πέρα από αυτό, λοιπόν θεωρώ ότι όσο μπορούσε να με βοηθήσει η Ελλάδα εκείνη την εποχή, με βοήθησε. Ας μην ξεχνάμε κιόλας, ότι ιδίως εκείνη η περίοδος που ξεκίνησα, ήταν μια άσχημη οικονομικά περίοδος για τη χώρα μας.

»Σίγουρα αντιμετώπισα δυσκολίες και υπήρχαν διάφορα προβλήματα και σε ατομικό επίπεδο, όπως για παράδειγμα ότι συμμετείχα σε επιστημονικές εκδηλώσεις και αυτό δεν αναγνωριζόταν, οπότε αναγκαστικά έπαιρνα απουσίες στο σχολείο ή ότι δεν μπορούσα να πάρω κάποιο έπαθλο επειδή οι κατασκευές μου ήταν πανεπιστημιακού επιπέδου και στους διαγωνισμούς που διοργανώνονταν οι συμμετοχές αφορούσαν πιο απλές κατασκευές. Γενικά πάντως πιστεύω ότι δεν φταίει κάποιος συγκεκριμένα και όλοι μας γνωρίζουμε τι συμβαίνει σε τέτοιες καταστάσεις».

Τι είναι το σημαντικότερο που έχετε αποκομίσει από την πορεία σας μέχρι σήμερα;

«Με συγκινεί πάρα πολύ το πόσο θερμά αγκάλιασε ο κόσμος όλη την προσπάθειά μου! Οι εμπειρίες που έχω συλλέξει μέχρι στιγμής από τη συμμετοχή μου σε εκθέσεις και διαγωνισμούς, τόσο στην Ελλάδα, όσο και στο εξωτερικό, είναι πολύτιμες και μοναδικές! Χαίρομαι ιδιαίτερα κάθε φορά που το όνομά μου ταξιδεύει εντός ή εκτός των συνόρων μέσα από την ανάδειξη των projects μου!».

Γιατί επιλέξατε να φύγετε για σπουδές στο εξωτερικό;

«Έχω διπλή υπηκοότητα, είμαι και Έλληνας και Γερμανός, οπότε γι’αυτόν το λόγο συνέχισα με τις σπουδές μου στο Πολυτεχνείο του Βερολίνου, όπου φοιτώ στο Τμήμα Ηλεκτρολόγων-Μηχανικών. Επίσης, πιστεύω ότι για να εξελιχθείς και να κατακτήσεις όλα όσα θες πάνω στο αντικείμενο που σε ενδιαφέρει, πρέπει να πας και σε άλλα μέρη και να αποκτήσεις κι άλλες εμπειρίες χωρίς βέβαια να θέλω να υποβαθμίσω και την πολύ καλή δουλειά που γίνεται στη χώρα μας».

Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σας;

«Κύριος στόχος μου είναι να ολοκληρώσω τις σπουδές μου και παράλληλα βέβαια να εξελίξω την εταιρεία μου “Ascos Design” όσο περισσότερο γίνεται, έτσι ώστε να γίνεται όλο και καλύτερη και πιο σύγχρονη και πρωτοποριακή, όσο περνάει ο καιρός».

 

*Πηγή φωτό: dimitrischatzis.com