Διέσχισαν την Αφρική με ένα σακίδιο και άλλαξαν τη ζωή τους για πάντα!

Διέσχισαν την Αφρική με ένα σακίδιο και άλλαξαν τη ζωή τους για πάντα!

Δεν χρειάζονται πολλά για κάποιον που έχει μέσα του βαθιά ριζωμένη τη σπίθα της περιπέτειας και το «μικρόβιο» της αναζήτησης νέων προορισμών, προκλήσεων και καθετί διαφορετικού, που τον κάνει να βγαίνει από τη «γυάλα» του μικρόκοσμού του και να βουτάει στο άγνωστο. Δεν χρειάζονται πολλά, παρά μονάχα μια γενναία δόση τόλμης, τα απολύτως απαραίτητα σε ένα σακίδιο και ένας σύντροφος με την ίδια «τρέλα» για εξερεύνηση! Και το ταξίδι ξεκινά!

Όπως ακριβώς συνέβη και με τη Δώρα Μπίτση και τον άνδρα της ζωής της, Ελπιδοφόρο Χρυσοβέργη, που δεν δίστασαν να αφήσουν πίσω τους τα πάντα, για να αναζητήσουν την τύχη τους στην Αφρική και από τότε όλα άλλαξαν! Η τόσο δραστήρια αυτή γυναίκα, που «συνεχίζει να ταξιδεύει για να σταματήσει να φοβάται το διαφορετικό», όπως έχει η ίδια δηλώσει, μιλάει στο lifesharing.gr για όλη τη συναρπαστική της διαδρομή στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Και αυτό είναι μόνο η αρχή…

Συνέντευξη στη Βίκυ Καλοφωτιά

 

Έχετε ταξιδέψει στην Ευρώπη, την Ασία και την Αφρική. Πώς ξεκίνησε όλη αυτή η συναρπαστική διαδρομή;

Μαζί με τον σύντροφό μου, Ελπιδοφόρο, βρεθήκαμε στο Κέιπ Τάουν της Νοτίου Αφρικής το 2014 όταν αναζητούσαμε εργασία ως απόφοιτοι οικονομικών της ΑΣΟΕΕ. Περάσαμε καταπληκτικά όσο ήμασταν εκεί, έχοντας όμως το μικρόβιο για ταξίδια εξερεύνησης και αναζήτησης, αποφασίσαμε να τα παρατήσουμε όλα και να πάρουμε ένα σακίδιο στην πλάτη ο καθένας και μαζί με τη σκηνή μας, να διασχίσουμε την Αφρική σε 6 μήνες. Αυτό ήταν το πρώτο μας ταξίδι που θα άλλαζε τον τρόπο που βλέπουμε τον κόσμο και που μας μύησε στον εθελοντισμό.

Εκτός από τα απολύτως απαραίτητα, τι άλλο βάζετε στο σακίδιό σας πριν από κάθε ταξίδι;

Πολλή θετική ενέργεια και εμπιστοσύνη στο άγνωστο για να απολαύσουμε στο έπακρο όσα καινούργια θα συναντήσουμε εκεί !

Πόσο εύκολο ήταν να συνδυάσετε τα ταξίδια με την εθελοντική δράση, προσφέροντας 3.000 χαμόγελα, όπως είναι και ο τίτλος του ντοκιμαντέρ «AfriQuest» από το ταξίδι σας στην Αφρική;

Το «AfriQuest» ξεκίνησε περισσότερο σαν ένα οδοιπορικό για εμάς που θα το μοιραζόμασταν με φίλους και γνωστούς μέσω του ντοκιμαντέρ που είχαμε στο μυαλό μας. Όμως από τη στιγμή που ξεκινήσαμε τα πρώτα εθελοντικά προγράμματα σε Νότιο Αφρική και Τανζανία, πήραμε μοναδική χαρά βοηθώντας, και αυτό ήταν..! Ξεκινήσαμε όλο και περισσότερες καμπάνιες, να βοηθήσουμε όσο περισσότερο μπορούμε! Δεν ήταν δηλαδή προγραμματισμένο όλο αυτό, να πούμε την αλήθεια, μας βγήκε στην πορεία, όταν το δοκιμάσαμε, και μας άγγιξε πάρα πολύ. Από τότε, θέλουμε μόνο να προσφέρουμε, όπου και όπως μπορούμε.

Σαν εγχείρημα δεν ήταν εύκολο. Δεν είχαμε ξανακάνει κάτι παρόμοιο και μόνο το να διαδώσεις το σκοπό και να μαζευτούν τα χρήματα ήταν από μόνο του χωρίς την αβεβαιότητα του ταξιδιού μια μεγάλη δυσκολία. Ειδικά τα χρόνια εκείνα που το ίντερνετ ήταν -και ακόμα είναι- σε πολλά μέρη δυσεύρετο. Ωστόσο ο τρόπος που μας υποδεχόντουσαν οι κοινότητες και οι άνθρωποι μαζί με τους οποίους κάναμε εκείνα τα πρώτα πρότζεκτ στην Αφρική ήταν σαν να ήμασταν οικογένεια. Σε πολλά από αυτά τα μέρη επιστρέφουμε κάθε χρόνο πλέον από τότε χτίζοντας μόνιμες συνεργασίες και προγράμματα μέσω των 10ήμερων ταξιδιών αλληλόδρασης «My Quest» που πραγματοποιούμε με κόσμο όλων των ηλικιών κάθε Νοέμβρη με Φεβρουάριο.

Συμβάλατε στο να χτιστεί σχολείο στην Κένυα και οργανώσατε γεώτρηση για την εξασφάλιση πόσιμου νερού στο Σουδάν. Με ποιες άλλες δράσεις αφήσατε τη «σφραγίδα» σας στα μέρη από τα οποία περάσατε;

Πρώτη φορά ασχοληθήκαμε με τον εθελοντισμό, βοηθώντας σε ένα ορφανοτροφείο στη Νότιο Αφρική, σε μια παραγκούπολη. Φυσικά νιώσαμε πολύ ωραία, και θέλαμε να συνεχίσουμε ανάλογο έργο και στο ταξίδι μας. Έτσι, οργανώσαμε 3 διαδικτυακές καμπάνιες όσο ήμασταν στο δρόμο, καταφέρνοντας να μαζέψουμε περίπου 15.000 ευρώ! Με τα χρήματα αυτά, βοηθήσαμε σε ένα ιατρείο στην Τανζανία, ένα ορφανοτροφείο στην Αιθιοπία, χτίσαμε σχολείο στην Κένυα, καθώς και ολόκληρο πηγάδι στο Σουδάν, το οποίο έδωσε καθαρό νερό σε περισσότερους από 1.200 ανθρώπους!!

Συνεχίσαμε με ένα ακόμα ταξίδι 6μηνο αυτήν τη φορά στην Ασία . Εκεί ξεκινήσαμε ένα πρότζεκτ που συνεχίζει ακόμα στο Νεπάλ, βοηθώντας στον χτίσιμο μιας κοινότητας που καταστράφηκε σχεδόν ολοσχερώς μετά το σεισμό του 2015. Διδάξαμε αγγλικά σε ένα σχολείο στην Καμπότζη, χτίσαμε ένα νηπιαγωγείο στο Βιετνάμ. Πραγματικά, δεν έχω λόγια για να ευχαριστήσω όλους τους ανθρώπους και από την Ελλάδα, την Κύπρο και όλο τον κόσμο, που μας έκαναν την αρχή και μας στήριξαν σε όλο αυτό το τεράστιο έργο γιατί πιστεύουν σε έναν καλύτερο κόσμο!

Μαζί με τον Ελπιδοφόρο, βρίσκεστε συνεχώς σε αναζήτηση νέων προορισμών και συλλέγετε εμπειρίες μέσα από τη συναναστροφή σας με τους ντόπιους. Ποιες από αυτές τις στιγμές ξεχωρίζετε;

Ταξιδεύοντας όλο και περισσότερο μέσα από τα ταξίδια αλληλόδρασης «MyQuest» ενώ απολαμβάνουμε την ομορφιά του τοπίου και τα αξιοθέατα, το πιο σημαντικό για εμάς είναι πλέον η επαφή με τον κόσμο, τους ντόπιους ανθρώπους. Δεν υπάρχει πιο όμορφο συναίσθημα από αυτό που νιώθουμε κάθε φορά που επιστρέφουμε στην Τανζανία, στο χωριό μας, το Gongo και νιώθουμε σαν να είμαστε σπίτι μας.

Έτσι καταλαβαίνεις ότι οι άνθρωποι δεν διαφέρουμε σε τίποτα στην ουσία και μένει απλά η αίσθηση του ότι ανήκουμε όλοι μαζί να ζούμε ειρηνικά. Ξεχωρίζουμε λοιπόν τις στιγμές αυτές που καταφέραμε να βρισκόμαστε ανάμεσα σε ντόπιους, να τρώμε το ίδιο φαί και να απολαμβάνουμε την ίδια στιγμή χωρίς να ξεχωρίζουμε. Για εμάς είναι ξεχωριστές.

Σας έχουν χαρίσει κάποια αντικείμενα με ιδιαίτερη συναισθηματική αξία για εσάς;

Όσο πιο λίγα έχει κάποιος τόσο πιο πολλά θέλει να μοιράζεται. Έτσι νιώθουμε πάντα ευγνωμοσύνη όταν μας προσφέρουν φρούτα και καρύδες από τον κήπο τους, μας προσκαλούν σε φαγητό στο σπίτι τους, βγάζουν κάποια από τα κοσμήματά τους και μας τα χαρίζουν. Για εμάς αυτές οι στιγμές πάντα έχουν μεγάλη αξία!

15.000 χιλιόμετρα μέσα σε 6 μήνες, με 12 χώρες ως ενδιάμεσους σταθμούς. Ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε;

Γενικώς υπήρχε αρκετή ταλαιπωρία, κυρίως με τις αποστάσεις και τα πολύωρα ταξίδια συχνά με άγνωστη διάρκεια προς τον επόμενο προορισμό. Όμως το επιλέξαμε εμείς να ταξιδέψουμε έτσι, και για λόγους οικονομικούς αλλά κυρίως και για να γνωρίσουμε καλύτερα τον ντόπιο πληθυσμό. Όσον αφορά, θέματα ασφάλειας, όχι, δεν υπήρξε κάποιο γεγονός που μας φόβισε ή απειληθήκαμε. Στην αρχή είχα ένα μεγάλο άγχος με τις αρρώστιες, και κυρίως με την ελονοσία που δεν υπάρχει εμβόλιο, αλλά με σωστές προφυλάξεις, όλα πήγαν πολύ καλά! Μόνο στην Αιθιοπία, ένα μήνα μας πέτυχαν οι ψύλλοι, καθώς και κάποια μικροθεματάκια και με το στομάχι, αλλά όλα καλά!

Υπάρχει κάποιο περιστατικό στα οδοιπορικά σας, που σας τρόμαξε αρκετά;

Κάποια στιγμή στη Μοζαμβίκη πέσαμε πάνω σε μια περιοχή που δεν μπορούσαμε να περάσουμε χωρίς συνοδεία στρατού λόγω του ότι υπήρχε μια ασταθής πολιτική κατάσταση. Με πολύ φόβο κάναμε έναν δρόμο 100 χιλιομέτρων σε 5 ώρες με έναν ντόπιο που μας πήρε ωτοστόπ ενώ έκανε κι εκείνος το σταυρό του. Κάποια στιγμή ακούσαμε πυροβολισμούς μπροστά μας στα τελευταία 5 χιλιόμετρα δρόμου. Τα χάσαμε. Τελικά αποφασίσαμε να προχωρήσουμε. Είδαμε ένα παρατημένο αμάξι και ο στρατός προφανώς είχε μαζέψει τους επιβάτες. Ποτέ δεν μάθαμε τι έγινε. Ευτυχώς τη γλιτώσαμε. Δεν μας έχει ξανατύχει όμως κανένα τέτοιο περιστατικό σε ταξίδι.

Από τι αντλούσατε θάρρος, κάθε φορά που λυγίζατε κατά μήκος της εκάστοτε διαδρομής;

Ότι η επόμενη ημέρα θα ξημερώσει καλύτερη και με όμορφες εμπειρίες και ιστορίες.

Πώς σας υποδέχονταν οι αρχηγοί των διαφόρων φυλών αλλά και τα παιδιά της κάθε κοινότητας;

Πάντα τα παιδιά χαίρονται πολύ όταν βλέπουν ξένους γιατί είναι ευκαιρία να μάθουν καινούργια πράγματα, έχουν μεγάλη δίψα και για γνώση αλλά και παιχνίδι. Η αποδοχή πάντα ήταν θετική. Εξαρτάται από την περιοχή που θα επισκεφτείς ωστόσο και στο πώς βλέπουν οι άνθρωποι εκεί τους ξένους. Δυστυχώς ο τουρισμός έχει χαλάσει σε κάποιο επίπεδο κάποιες ανθρώπινες επαφές. Οι τουρίστες ενδιαφέρονται μόνο για τις φωτογραφίες και οι ντόπιοι εντέλει για τα χρήματα. Κανείς δεν μπορεί να πει βέβαια ότι αυτά δεν γίνονται σε όλο τον κόσμο. Έχουμε αποφασίσει με τα ταξίδια «My Quest» που διοργανώνουμε πλέον σε 10ήμερα ταξίδια όπου μπορεί να συμμετάσχει ο καθένας, να στηρίζουμε περιοχές όπου οι ανθρώπινες σχέσεις είναι ακόμη αγνές και διάφανες.

Κρατάτε μέχρι σήμερα επαφή με κάποιους από όσους συναντήσατε στα ταξίδια σας;

Προσπαθούμε να είμαστε σε επαφή όσο μπορούμε, μας ενδιαφέρει να μαθαίνουμε νέα από τα όσα δημιουργήσαμε και να μην κάνουμε δράσεις αστραπή αλλά να έχουν συνέχεια. Σε πολλά από αυτά τα μέρη έχουμε επιστρέφουμε κάθε χρόνο πλέον από τότε χτίζοντας μόνιμες συνεργασίες και προγράμματα μέσω των 10ήμερων ταξιδιών αλληλόδρασης «My Quest» που πραγματοποιούμε με κόσμο όλων των ηλικιών κάθε Νοέμβρη με Φεβρουάριο.

Πώς συνεχίζετε την ανθρωπιστική δράση σας τώρα που τα ταξίδια έχουν περιοριστεί λόγω του κορονοϊού;

Μέσω του «Wheeling2Help» τα τελευταία χρόνια δραστηριοποιούμαστε εξίσου και στην Ελλάδα με προγράμματα που αφορούν το Περιβάλλον και τον Εθελοντισμό Νέων στη βάση μας, στις Ράχες Φθιώτιδας. Από τον Φεβρουάριο του 2020, όπου και επιστρέψαμε από το τελευταίο μας εθελοντικό ταξίδι στο Νεπάλ, πραγματοποιούμε αρκετές περιβαλλοντικές, αθλητικές και κοινωνικές δράσεις και προγράμματα  στον χώρο του «NISI Πολυχώρος» στις Ράχες Φθιώτιδας όπου θα χαρούμε και να σας ξεναγήσουμε όταν με το καλό ανοίξουμε. Ελπίζουμε και από τον Νοέμβρη 2021 να μπορέσουμε να ξεκινήσουμε ξανά τα ταξίδια «Μy Quest» με όσους ανυπομονούν να προσφέρουν εθελοντισμό μαζί μας σε αυτά τα ξεχωριστά μέρη.

Τι ήταν αυτό που σας ώθησε να ιδρύσετε την ομάδα «Wheeling2Help» με τις ανθρωπιστικές ποδηλατικές διαδρομές;

Το ποδήλατο πάντα ήταν μέρος της καθημερινότητάς μας και με την zero waste φύση του (που δεν επιβαρύνει το περιβάλλον), καθώς και την μικρή του ταχύτητα, ήταν το ιδανικό μέσο εξερεύνησης για εμάς. Το ποδήλατο δίνει μια αίσθηση ελευθερίας που όλο και περισσότερος κόσμος απολαμβάνει και αυτό μας ένωσε με πολύ κόσμο που συμμετείχε στα 2 ποδηλατικά ταξίδια εθελοντισμού που διοργανώσαμε διασχίζοντας την Ελλάδα και την Ευρώπη.

«Συνεχίζω να ταξιδεύω για να σταματήσω να φοβάμαι το διαφορετικό», έχετε αναφέρει. Το καταφέρατε;

Κάθε μέρα νιώθουμε ευγνώμονες και δεν σταματάμε να αναφέρουμε πως για εμάς τα ταξίδια ήταν το μεγαλύτερο σχολείο. Δυστυχώς μας μεγαλώνουν με την πεποίθηση ότι ο δικός μας λαός, η δική μας χώρα είναι καλύτερη, η δική μας οικογένεια είναι ανώτερη από τις υπόλοιπες. Το να ταξιδεύεις σε γειώνει, σε φέρνει σε επαφή με την πραγματικότητα, ότι πολλές φορές τα προβλήματά σου είναι τόσο μικρά και ασήμαντα. Και τότε, όχι μόνο σταματάς να φοβάσαι το διαφορετικό, αλλά καταλαβαίνεις ότι το διαφορετικό είναι αυτό που το κάνει τον πλανήτη μας όμορφο. Αξίζει να μαχόμαστε για να συντηρηθεί το διαφορετικό σε όλα τα μήκη και πλάτη αυτού του κόσμου. Να το υπερασπιζόμαστε, είτε στη δική μας χώρα, είτε σε άλλες.

Ποιος ήταν ο σκοπός της ίδρυσης του «Πολυχώρου NISI»;

Συνιδρύσαμε το «NISI» το 2017 μαζί με μια παρέα 6 φίλων με κοινό όραμα να προφέρουμε στον κόσμο διαμονή στη φύση που τόσο έχουμε ξεχάσει και παραβλέψει, σε συνδυασμό με εμπειρίες και εκδηλώσεις γεύσεις και φιλοξενία, όπως την έχουμε γνωρίσει μέσα από τα ταξίδια μας σε όλο τον κόσμο. Το «NISI» είναι ένα μέρος ανοικτό για όλους για διαμονή σε σκηνές Glamping ακόμα και για όσους δεν έχουν ξανακάνει ποτέ camping, για φαγητό, με μοναδικές δραστηριότητες στη φύση, πεζοπορίες, kayak, θεματικές βραδιές και παιχνίδια και εκπαιδευτικές δραστηριότητες για παιδιά.

Πώς συνεχίζει να λειτουργεί εν μέσω πανδημίας;

Όλο και περισσότερος κόσμος επιλέγει διαμονή στη φύση κυρίως για τα παιδιά αλλά και ζευγάρια που έχουν κουραστεί με το άγχος της πόλης και ψάχνουν μια διαφορετική εμπειρία. Ευτυχώς ο χώρος μας εκτείνεται σε 14 στρέμματα πρασίνου και έτσι ήμασταν από τους ευνοημένους της κατάστασης και έτσι η λειτουργία μας ήταν κανονική φυσικά με όλες τις απαραίτητες αποστάσεις και προφυλάξεις.

Σε ποιο άλλο μέρος του κόσμου αποτελούσε πάντοτε όνειρό σας να βρεθείτε και δεν έχει πραγματοποιηθεί ακόμη;

Σίγουρα ένα από τα πλάνα μας για το μέλλον είναι να επισκεφθούμε χώρες της Λατινικής Αμερικής και γιατί όχι, ίσως να μπορέσουμε να στηρίξουμε με τη δράση μας κοινότητες και εκεί, να ανακαλύψουμε την απίστευτη ομορφιά του περιβάλλοντος και τη φιλοξενία των ανθρώπων.

Τι χρειάζεται να διαθέτει κανείς για να τολμήσει να κάνει ταξίδια που του αλλάζουν τη ζωή;

Όπως είχε μοιραστεί μια φίλη όταν συμμετείχε στο πρώτο της εθελοντικό ταξίδι μαζί μας και φοβόταν αρκετά να το κάνει. «Μόλις κάνεις το πρώτο βήμα, νιώθεις ότι όλος ο κόσμος ανοίγεται μπροστά σου!». Και είναι αλήθεια πως θέλει λίγο τρέλα στην αρχή και εμπιστοσύνη ότι παντού υπάρχει καλοσύνη σε αυτόν τον κόσμο. Και μόλις το πιστέψεις αυτό τότε τίποτα δε θα σε σταματάει από το να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα!

Ποια είναι τα σχέδιά σας από εδώ και στο εξής;

Ένα νέο πρότζεκτ που ετοιμάζουμε με στόχο να δώσει νέες δεξιότητες και ενδιαφέρονται σε μικρούς και μεγάλους είναι το Χειροτεχνείο. Ένα κέντρο Βιωματικής εκπαίδευσης στη φύση με δωρεάν εργαστήρια από όλους για όλους. Περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να δείτε και να συμβάλλετε στην καμπάνια μας στο wheeling2help.com στο Facebook & στο Instagram (Wheeling2Help).

Επίσης, κάτι που ενδεχομένως να ενδιαφέρει αρκετούς που αγαπάνε την Αφρικάνικη κουλτούρα είναι η συλλογή χειροποίητων αντικειμένων και διακοσμητικών «Africanism Collection» που στηρίζει τις τοπικές κοινότητες που επισκεπτόμαστε με δικά τους χειροποίητα καλάθια και κοσμήματα αλλά και accessories που φτιάχνω με υφάσματα από την Αφρική. Στόχος μας είναι μέσω του «Africanism» να στηρίζουμε την τέχνη όλο και περισσότερων μικρών παραγωγών από τις χώρες που επισκεπτόμαστε. Σύντομα θα είναι διαθέσιμα στο africanism.gr και μπορείτε να τα δείτε και στη σελίδα μας στο Facebook και στο Instagram «Africanism Collection».