Με ποιους να πας και ποιους ν’ αφήσεις

Με ποιους να πας και ποιους ν’ αφήσεις

Όλοι επιθυμούμε κι ευχόμαστε μια «καλή χρονιά» για ακόμη μία χρονιά!

Αν όμως περιμένουμε να γίνει από μόνη της καλή, καλά κρασιά! Χρειάζεται να βάλουμε κι εμείς το χεράκι μας για να είναι η φετινή σοδιά καλύτερη από την περυσινή και να μην είναι μία από τα ίδια.

Δεν είναι στο χέρι μας, θα πει κάποιος. Κι όμως. Όπως και στο καλό κρασί παίζει βασικό ρόλο η καθαρότητα, η επιλογή των σταφυλιών, εκτός από την ποιότητα του εδάφους και τις απρόβλεπτες καιρικές συνθήκες, έτσι κι εμείς, για να έχουμε μια καλή πιθανότητα για το επιθυμητό αποτέλεσμα, πρέπει να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα στην πρώτη ύλη γύρω μας, τους ανθρώπους που συναναστρεφόμαστε.

Ποιους κρατάμε;

Τους θετικούς, φωτεινούς, ζεστούς, συντρόφους, φίλους, συνεργάτες. Εκείνους που έχουν καλή επίδραση πάνω μας, μας αγαπάνε, σέβονται, δίνουν ενέργεια, δε μας φρενάρουν, αντιθέτως, μας γκαζώνουν.

Ποιους αφήνουμε;

Εκείνους που αν έπρεπε να τους χαρακτηρίσουμε με μία λέξη, θα τους λέγαμε «τοξικούς».

Οι πρώτοι είναι τα γούρια μας για τον νέο χρόνο που μόλις καλωσορίσαμε. Αν έχουμε εκείνους δίπλα μας, στο πλευρό μας στήριγμα, όλα καλά θα πάνε. Κι όσα πάνε να λοξοδρομήσουν προς την αντίθετη κατεύθυνση, δε θα μας βρούνε μπόσικους, θα έχουν να αντιμετωπίσουν και το ιππικό.

Οι δεύτεροι μας χαλάνε τη καλή διάθεση, τη ψυχολογία μας. Κι αν αυτοί είναι μέλη της οικογένειας ή στο εργασιακό περιβάλλον, που δεν μπορούμε να αποφύγουμε, τι κάνουμε; Θα ρωτήσει κάποιος. Να βάλουμε δεντρολίβανο ή φασκόμηλο κάτω από το χαλάκι της εξώπορτας του σπιτιού ή του γραφείου για να κρατάει την αρνητική ενέργεια μακριά;

Κι αυτό, γιατί όχι. Το σημαντικότερο -και δυσκολότερο- βήμα για να «απεγκλωβιστούμε» είναι να αποδεχτούμε ότι κάποιος «δικός μας», κάποιος που αγαπάμε είναι τοξικός. Κι όμως, είναι κάτι σύνηθες, συμβαίνει και στις καλύτερες οικογένειες. Οι τοξικοί άνθρωποι δεν είναι κάτι γενικό και αφηρημένο, υπάρχουν, ζουν ανάμεσα μας και κάποιους τους παίρνουμε σε μεγαλύτερη δόση απ’ το επιτρεπόμενο όριο.

Μας εκπαιδεύουμε να μην ιδρώνει το αυτί μας από την κριτική και τη μαυρίλα, που κατά κόρον έχει ένα τοξικό άτομο, που δεν μπορούμε να βγάλουμε απ’ την ζωή μας. Όταν τραβήξουμε την κόκκινη γραμμή και σταματήσουμε να παίρνουμε το κάθε σχόλιο προσωπικά, τότε η τοξικότητα χάνει τη δυναμική της. Οι άνθρωποι μας επηρεάζουν, όσο τους επιτρέπουμε εμείς.

Επιλέγουμε αυτούς που θα έχουμε στη ζωή μας. Επιλογή. Μικρή λέξη, με μεγάλη δύναμη.

Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται στην επιλογή του συντρόφου μας. Αυτός καθορίζει κατά πολύ μεγάλο ποσοστό την ευτυχία μας. Τη ζωή μας μοιραζόμαστε μαζί του, παιδιά κάνουμε, μαζί του ξεκινάει η μέρα και μαζί του τελειώνει, είναι κοινή λογική ότι πολλά παίζονται σε αυτή τη ζαριά. Οι υπόλοιποι δεν είναι και μες το σπίτι μας.

Η θετική ενέργεια στη ζωή μας, δεν είναι πολυτέλεια. Είναι απαραίτητη, είναι μεταδοτική, ανεβαστική, μας κάνει να αντιμετωπίζουμε τις δυσκολίες με χαμόγελο και να λέμε, όπως η Σκάρλετ Ο Χάρα, «αύριο είναι μια άλλη μέρα», αισιόδοξοι.

Είμαστε αυτοί που συναναστρεφόμαστε. Ας συναναστραφούμε τους καλύτερους, να γίνουμε καλύτεροι κι εμείς κι η χρονιά που μόλις ξεκίνησε! Ας πιούμε ένα ποτήρι καλό κρασί σ’ αυτό!