Όποιος την νύχτα περπατεί…

Όποιος την νύχτα περπατεί…

Αχ αυτός ο γλεντζές, ξενύχτης και κατεργάρης ιός… ξύλο που το θέλει!

Όλη μέρα κοιμάται και μόλις σημάνουν μεσάνυχτα εισβάλλει σε εστιατόρια, μπαρ, περίπτερα και πλατείες, κι αρχίζει τα παιχνιδάκια του, και πάρτους κάτω όσους βρεθούν στο δρόμο του και στο δρόμο όσων βρέθηκαν στο δρόμο του…

Μόνο έτσι μπορώ να κατανοήσω αυτή την ιστορία των μέτρων κατά της εξάπλωσης του covid-19. Γιατί διαφορετικά, αδυνατώ από τη μία να «πιάσω» το νόημα όλου αυτού του σχεδίου που εξελίσσεται το τελευταίο διάστημα και από την άλλη να καταλάβω αν τελικά τα μέτρα αυτά τιθασεύουν  την μαγκιά του Έλληνα…

Βλέπεις, μέχρι κάποια στιγμή πιστεύω ότι πηγαίναμε καλά. Μετά άρχισαν αυτά τα μεταφυσικά.

Ότι ο ιός όλη μέρα κοιμάται μάλλον και το βράδυ μόλις σημάνει μεσάνυχτα, στήνεται έξω από εστιατόρια -αυτά που δεν έχουν delivery,γιατί το delivery τον σκοτώνει κατά πώς λένε- και περιμένει στωικά τα θύματα του…

Κι έτσι, κι εμείς που είμαστε πιο έξυπνοι από αυτόνανε… κλείσαμε τα εστιατόρια, κι αυτός λέει τώρα παραφυλάει στις πλατείες εκεί που μαζεύονται οι νεολαίοι, λέει, και πίνουν, λέει, μπυρόνια μέχρι το αχάραγο…λέει…Και χτυπήσαμε το 600άρι κρουσμάτων…

Α! έτσι το ‘χουμε; Οκ. Κι έτσι κι εμείς, κλείσαμε τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα, πάλι από τις 12.00 για να του τη βγούμε. Έλα μου όμως ,που αυτούς τους νεολαίους, λέει, που τα ‘χουν κάνει «πλακάκια» μαζί του, λέει,  δεν μπορείς να τους κάνεις καλά με τίποτα! Γιατί άκου τι κάνανε αυτοί οι νεολαίοι: πηγαίνανε από νωρίς και κάνανε προμήθειες στα «μπυρόνια» και στα «αλκοόλια» λέει, και ξανά μανά για την πλατεία τράβηξαν για να συναντήσουν το φίλο τους τον covid, που όπως είπαμε βγαίνει μετά τα μεσάνυχτα…

Α! έτσι το ‘χουμε; Οκ. Κι εμείς αφού κλείσαμε τα εστιατόρια και τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα από τις 12.00 και χαΐρι δεν είδαμε, γιατί φτάσαμε στο 1000κο κρουσμάτων τελικά με τούτα και με κείνα, είπαμε να πάρουμε και άλλα μέτρα μπας και σωθούμε. Κι έτσι, αποφασίσαμε να απαγορεύσουμε και την κυκλοφορία από τις 12.00 τα μεσάνυχτα ως τις 5.00 το πρωί, όπως κάνουν και στα άλλα κράτη γιατί τελικά όλοι συμφωνούμε, ότι ο κορώνα – virus, σιχαίνεται το φως…

Και μάλλον δίκιο θα ‘χουν αυτοί που σκέπτονται τα μέτρα γιατί να, για παράδειγμα, εγώ που ήμουν την Κυριακή, στο κέντρο-κέντρο της Αθήνας, στην Ομόνοια δηλαδή και παρακολουθούσα όλο τον κόσμο γύρω μου να περιδιαβαίνει αμέριμνα, κατάλαβα ότι και οι περισσότεροι συμφωνούν με αυτή τη θεωρία της νύχτας και των νεολαίων…Μάσκα στο  πηγούνι, μάσκα στον καρπό σαν κράνος,  ο ένας πάνω στον άλλο, να γελάει  και να πίνει το  καφεδάκι του απολαμβάνοντας τα τελευταία ξεσπάσματα του καλοκαιριού.

Συγγνώμη αγαπημένοι μου αλλά δεν έχω καλό προαίσθημα γι’ αυτό που θα ακολουθήσει σε λίγο καιρό. Γιατί καλό το αστείο αλλά οι λύσεις δε βρίσκονται ούτε στο να κλείνει η εστίαση από τις 10.00 το βράδυ – αφήνοντας στην ουσία τον επιχειρηματία μόνο του να βγάλει το φίδι από την τρύπα- ούτε απαγορεύοντας την κυκλοφορία στις 12.00, ούτε βάζοντας στο στόχαστρο τους νεαρούς ανθρώπους.

Από την άλλη, πρέπει κι εμείς να κόψουμε την μαγκιά και να καταλάβουμε, σεβόμενοι κυρίως τους συνανθρώπους μας, σε όποια ηλικία κι αν βρίσκονται, ότι για την ώρα, η μόνη λύση είναι αυτή η καταραμένη μάσκα. Ξέρω ότι καταπιέζεσαι. Ξέρω ότι κανείς δεν μπορεί εσένα να σου πει τι θα κάνεις. Για μία φορά όμως ας αφήσουμε στην άκρη τις θεωρίες συνομωσίας και τις μαγκιές και ας δούμε λίγο τα πράγματα σοβαρά.

Βάλε την μάσκα σου εκεί που επιβάλλεται και όταν πας σπίτι σου πέταξε  τη , φώναξε τους κολλητούς σου και κάνε ότι γουστάρεις. Με τη δική σου ζωή ρίσκαρε όσο θέλεις. Με των άλλων, απλά δεν έχεις το δικαίωμα.