Το μεγάλο μου παιδί, ζηλεύει υπερβολικά το μικρό. Τι να κάνω;
Η ζήλια ανάμεσα στα αδέρφια αποτελεί μια εντελώς φυσιολογική αντίδραση. Είναι δηλαδή ένα αποδεκτό συναίσθημα μεταξύ των ανθρώπων. Με αυτόν δεν τρόπο τα παιδιά μαθαίνουν την έννοια της διεκδικητικότητας. Σε κάποιες περιπτώσεις όμως, η «ζήλεια» ως συναίσθημα είναι δύσκολα διαχειρίσιμη και οι γονείς αδυνατούν να βρουν τρόπο αντιμετώπισης. Πως θα αντιμετωπίσουμε λοιπόν, την ακραία ένδειξη ζήλιας μεταξύ των αδερφών; Πως θα μπορέσουμε να βγάλουμε κάτι θετικό από όλη αυτή τη κατάσταση;
Το συναίσθημα της «ζήλειας» είναι πολύ ισχυρό.
Ας δούμε αρχικά πώς μπορούμε να συμπεριφερθούμε απέναντι στο παιδί που ζηλεύει:
- Ζητήστε από το παιδί που ζηλεύει να σας πει τι ακριβώς νιώθει και συζητήστε μαζί του. Εξηγήστε ότι αυτό που αισθάνεται είναι ζήλια, λέγοντας οτι δεν είναι κακό να μη θέλει να μοιράζεται τα αγαπημένα του πρόσωπα και να αισθάνεται έτσι. Άλλωστε, η ζήλια είναι ένα συναίσθημα που έχει λόγο ύπαρξης και δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «καλό» ή «κακό».
- Και οι δύο γονείς θα πρέπει να ασχολούνται εξίσου με όλα τα παιδιά, επισημαίνοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθενός παιδιού και καταβάλλοντας προσπάθειες να προσεγγίσουν και να κατανοήσουν το παιδί που ζηλεύει, χωρίς να το μειώνουν.
- Ρωτήστε το τι θέλει και ικανοποιήστε τις επιθυμίες του στο πλαίσιο της λογικής, χωρίς να το δωροδοκείτε ικανοποιώντας κάθε παράλογη απαίτησή του και χωρίς να υπεραπασχολείστε μαζί του παραμελώντας τελικά το άλλο παιδί!
- Ενθαρρύνετε το να αισθανθεί φιλικά και θετικά απέναντι στο αδερφάκι του. Τονίστε του τα θετικά που υπάρχουν στο να έχει κανείς αδέρφια.
- Δώστε του να καταλάβει ότι η αγάπη σας γι’ αυτό δεν είναι λιγότερη, ότι αγαπάτε όλα τα παιδιά εξίσου έστω κι αν ο χρόνος σας είναι μοιρασμένος και ότι το καθένα είναι κάτι ξεχωριστό για σας. Επιπλέον, να μπορεί να ζητάει χρόνο από τους γονείς αν του λείπουν, χωρίς να νιώθει ένοχα γι’ αυτό.
- Δείξτε του έμπρακτα την αγάπη σας και δώστε την προσοχή που έχει ανάγκη, υπενθυμίζοντάς του πως ακόμα το αγαπάτε και πως είναι καλό παιδί (οι πράξεις του είναι «κακές», όχι το ίδιο).
- Συζητήστε μαζί του και ανάλογες δικές σας εμπειρίες όχι μόνο ως παιδιά, αλλά και ως ενήλικοι, τονίζοντας τους τρόπους που βρήκατε να εκτονώσετε και να μετατρέψετε σε κάτι χρήσιμο το συναίσθημα αυτό.
- Αποφεύγετε να κάνετε συγκρίσεις μεταξύ των παιδιών, αναδεικνύοντας τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας του καθενός και τονίζοντας ότι κάθε άτομο μπορεί να πετύχει σε διαφορετικούς τομείς.
- Να θυμάστε ότι όλα τα παιδιά θέλουν να δείχνουν ότι είναι δυνατά και πιο ικανά από τα άλλα. Ενθαρρύνετε το παιδί σας να μάθει να αντιμετωπίζει τους άλλους ισότιμα και δίκαια και όχι να επιδιώκει να τους κατατροπώσει.
- Προσανατολίστε το σε ασχολίες που θα το βοηθήσουν να κοινωνικοποιηθεί, όπως στον αθλητισμό, χωρίς να το υποχρεώνετε να έχει κοινούς φίλους με τα αδέρφια του.
*EXTRA TIP
Διαβάστε τους βιβλία & παραμύθια που θα τα βοηθήσουν να κατανοήσουν καλύτερα το γεγονός. Μέσα από τις εικόνες και τον φανταστικό κόσμο, τα παιδιά «ανοίγονται» και «ξεκλειδώνουν».
Εμείς σας προτείνουμε το παραμύθι «Μαμά,, γιατί βλέπω άσχημα όνειρα;», της Έλλης Χατζηπαζαρλή-Καρπουχτσή , μέσα από το οποίο το παιδί θα ευαισθητοποιηθεί και θα μπορέσει να καταλάβει πως ο κόσμος των αδελφών, δεν είναι τελικά και τόσο…κακός!
