Θέλεις να αδυνατίσεις μια για πάντα;  Ξέχνα τη λέξη «δίαιτα»!

Θέλεις να αδυνατίσεις μια για πάντα;  Ξέχνα τη λέξη «δίαιτα»!

Δεν αστειεύομαι, ούτε σας κάνω την έξυπνη. Είναι μια απλή αλήθεια που την έμαθα δοκιμάζοντας πολλές δίαιτες για αδυνάτισμα.

Κι αυτό, όχι γιατί οι περισσότερες από αυτές δεν είναι αποτελεσματικές. Αλλά γιατί: Πρώτον λίγοι είναι αυτοί που καταφέρνουν να ολοκληρώσουν το διαιτητικό τους πρόγραμμα και δεύτερον γιατί τα περισσότερο ή λιγότερο θεαματικά  αποτελέσματά τους, σπάνια, αν όχι ποτέ, κρατάνε για πάντα!

Κι εξηγούμαι:

Από μόνη της η ιδέα ότι κάνουμε δίαιτα, συνειδητά ή ασυνείδητα μας… χαλάει. Μέσα μας το «κάνω δίαιτα» εγγράφεται ως καταναγκαστικό έργο, ως τιμωρία, ως στέρηση, ως απαγορευτικό στη γευστική απόλαυση και στην κοινωνική μας ζωή. Κι αυτή η φανερά, ή ενδόμυχα, αρνητική στάση απέναντι στη δίαιτα, είναι ο Νο 1 παράγοντας που τη σαμποτάρει.

Ο Νο 2 σαμποτέρ της δίαιτας,  σύμφωνα με τους επιστήμονες, είναι το έντονο στρες. Αυτό είναι που ωθεί τους περισσότερους υγιείς ανθρώπους σε άναρχη πολυφαγία. Οπότε, βάζοντας τον εαυτό μας στη διαδικασία της δίαιτας, δεν κάνουμε τίποτα άλλο παρά να αυξάνουμε το στρες, της ήδη φορτωμένης με πολύ, καθημερινότητας μας.

Έτσι όση αυτοπειθαρχία και αν διαθέτει κάποιος, όσο ισχυρό και αν είναι το κίνητρό του να χάσει τα παραπανίσια του κιλά, για πόσο καιρό θα αντέχει να αυτοτιμωρείται; Και άντε και άντεξε. Μετά; Όταν ολοκληρώσει το πρόγραμμα του, τι θα κάνει; Οι στατιστικές απ’ όλο τον πλανήτη μας λένε ότι 9 φορές στις 10 θα επανέλθει στην προ δίαιτας διατροφικές του συνήθειες και αργά ή γρήγορα και στο πλεονάζον βάρος του.

Πόσο μάλλον που οι περισσότεροι δεν φημιζόμαστε για την αυτοπειθαρχία μας. Οπότε αρχίζοντας μια δίαιτα κάνουμε «ένα βήμα μπρος και δυο πίσω», και πριν φτάσουμε στα μισά του δρόμου τα παρατάμε.

Πώς λοιπόν θα ξεφορτώσουμε το σώμα μας από το παραπανίσιο λίπος μια για πάντα;

Σας καταθέτω τη δική μου εμπειρία:

1. Κατάλαβα ότι ακόμα και αν με πατήσω κάτω αποκλείεται να αποκτήσω ποτέ την λεπτή σιλουέτα των γυναικών που τα πρότυπα της εποχής μας επιβάλλουν. Πόσο μάλλον που αγαπώ τον εαυτούλη μου κι επομένως δεν διανοούμαι να τον πατήσω κάτω. Έτσι συμφιλιώθηκα με τον σωματότυπό μου – ακόμα και στα 18 μου χρόνια, όπου «γεμάτη» δεν με έλεγες, δεν μπορούσες όμως να με χαρακτηρίσεις και αδύνατη. Εννοείται ότι συμφιλιώθηκα και με τον χαρακτήρα μου – δεν αντέχω να μου επιβάλλουν το ένα ή το άλλο οι άλλοι, ακόμα και αν είναι ειδικοί.
2. Αποφάσισα να μάθω και να εμπεδώσω 5 πολύ απλές επιστημονικές αλήθειες: Η 1^η λέει ότι το παραπανίσιο λίπος συσσωρεύεται στο σώμα μας όταν παίρνουμε περισσότερες θερμίδες από εκείνες που καταναλώνουμε. Η 2^η ότι όλες οι τροφές δεν έχουν ούτε τον ίδιο θερμιδικό δείκτη, ούτε την ίδια θρεπτική αξία. Η 3^η ότι αν θέλεις να καταναλώνεις περισσότερες θερμίδες- οπότε μπορείς να τρως και κάτι παραπάνω- αύξησε τη σωματική σου δραστηριότητα. Η 4^η ότι ο οργανισμός μας για να λειτουργεί καλά έχει ανάγκη τουλάχιστον από 2 λίτρα νερού την ημέρα, και αν πίνουμε πολλούς καφέδες ή γυμναζόμαστε, ένα λίτρο επιπλέον. Η 5^η ότι πρέπει να «ακούμε» το σώμα μας: Όταν μετά το φαγητό νιώθουμε δυσφορία, φούσκωμα ή δυσπεψία, σημαίνει, είτε ότι φάγαμε πολύ, είτε ότι κάτι απ’ όλα όσα φάγαμε δεν το «σηκώνει» ο οργανισμός μας. Επομένως μειώνουμε σταδιακά τη μερίδα του φαγητού μας και αφαιρούμε από το πιάτο μας τις τροφές που ενοχλούν το γαστρεντερικό μας σύστημα.
3. Πήρα χαρτί και μολύβι. Έγραψα σε μία στήλη τις τροφές που πρέπει οπωσδήποτε να καταναλώνουμε γιατί μας προσφέρουν τα θρεπτικά συστατικά που χρειάζεται ο οργανισμός μας και σε μια άλλη στήλη τις τροφές που το μόνο που μας προσφέρουν είναι θερμίδες χωρίς διατροφική αξία. Εν συνεχεία επέλεξα από την πρώτη στήλη και τη δεύτερη στήλη τις τροφές που μου αρέσουν, και έφτιαξα δύο καινούριες στήλες. Στη μία κατέγραψα με πράσινο μαρκαδόρο τις τροφές με χαμηλό θερμιδικό δείκτη, στην άλλη, με κόκκινο, εκείνες με υψηλό, και καρφίτσωσα το χαρτί με μαγνητάκι στο ψυγείο μου. Από τότε καθημερινά επιλέγω τι θα βάλω στο πιάτο μου με βάση αυτές τις δυο στήλες. Μεγαλύτερες ποσότητες από τις θρεπτικές τροφές της πράσινης στήλης, μέτριες ή μικρές από τις θρεπτικές της κόκκινης. Όσον αφορά για τις λιχουδιές άνευ θρεπτικής αξίας, επιλέγω μία με χαμηλό θερμιδικό δείκτη και μία με υψηλό, αλλά σε ελάχιστη ποσότητα. Εννοείται ότι πάνω-πάνω στο χαρτί έγραψα με μεγάλα μπλε γράμματα: 2 λίτρα νερό!
4. Έβαλα στη ζωή μου την τακτική άσκηση- 3 φορές την εβδομάδα- και το περπάτημα. Όλες τις κοντινές εξωτερικές δουλειές μου τις διεκπεραιώνω με τα ποδαράκια μου και σχεδόν καθημερινά ξεκλέβω καμιά ωρίτσα για περπάτημα στη γειτονιά μου.

Έτσι αργά-αργά κατάφερα και να χάσω μερικά εκατοστά από τα επίμαχα σημεία του σώματός μου, αλλά και να νιώθω πιο υγιής και ανάλαφρη, πιο ενεργητική, πιο ήρεμη και πιο χαρούμενη.

Σταθεροποίησα τις διαστάσεις του σώματός μου και τον δείκτη της ζυγαριάς μου σε συγκεκριμένα σημεία. Μόλις αποκλίνουν, τους επαναφέρω στη θέση τους. Έχω κρατήσει ένα παλιό μου τζην στη ντουλάπα ως μέτρο σύγκρισης. Κάθε τόσο το προβάρω. Αν μου μπαίνει χωρίς να με στενεύει έχει καλώς. Διαφορετικά… ανασκουμπώνομαι.

Για παράδειγμα κάθε φορά που για διάφορους λόγους, περνάω σχεδόν όλες τις ώρες της μέρας μου στον καναπέ ή στην καρέκλα του γραφείου μου, φροντίζω να βάζω μικρότερη ποσότητα φαγητού στο πιάτο μου και επιλέγω μόνο από τις τροφές με χαμηλό θερμιδικό δείκτη της πράσινης στήλης. Επίσης κάθε φορά που επίσης για διάφορους λόγους παρεκτρέπομαι και το ρίχνω στις μακαρονάδες, στα γλυκά και τις σοκολάτες, φροντίζω την επομένη να κάνω αποτοξίνωση, με λίγα φρούτα, πολλά λαχανικά και πολύ νερό.

Με δυο λόγια: Ο καλύτερος οδηγός, σύμβουλος και φίλος μας είναι ο εαυτός μας! Ο ενημερωμένος εαυτός μας. Ο εαυτός που μας αγαπάει και ξέρει πώς να μας φροντίζει!

Αν σε κάτι σας ενέπνευσε η μάχη μου με τα… ψωμάκια πατήστε το παρακάτω link:

Μέγεθος μερίδας από κάθε τροφή