Τι να πείτε και τι όχι σ’ έναν πληγωμένο άνθρωπο
Είτε η πληγή είναι σωματική είτε ψυχική, το να απαλύνεις τον πόνο ενός πληγωμένου ανθρώπου, να τον παρηγορήσεις και να του δώσεις κουράγιο, δεν είναι ούτε εύκολη ούτε απλή υπόθεση.
Και δυστυχώς οι περισσότεροι από μας, παρά τις καλές μας προθέσεις να βοηθήσουμε, είτε δεν καταφέρνουμε τίποτα, είτε κάνουμε τα πράγματα χειρότερα.
ΤΙ ΝΑ ΠΕΙΤΕ
Αν πραγματικά λοιπόν θέλετε να φροντίσετε έναν άνθρωπο που υποφέρει, πρέπει να βάλετε καλά στο μυαλό σας ότι αυτό που πάνω απ’ όλα έχει ανάγκη είναι να νιώσει ότι ΕΙΣΤΕ ΕΚΕΙ ΔΙΠΛΑ ΤΟΥ!
- Τον ακούτε.
- Του κρατάτε το χέρι.
- Τον παίρνετε μια αγκαλιά.
- Καταλαβαίνετε πώς νιώθει.
- Του μαγειρεύετε το αγαπημένο του φαγητό.
- Συμπάσχετε.
- Αναγνωρίζετε τις ανάγκες του.
- Είστε υπομονετικοί μαζί του.
ΤΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΙΤΕ
Ένας πληγωμένος άνθρωπος δεν πρόκειται να νιώσει καλύτερα, ούτε με τις προσπάθειές σας να του αποσπάσετε την προσοχή από το πρόβλημά του, ούτε με τις τυχόν λύσεις που έχετε να του προτείνετε, ή τις συμβουλές που θέλετε να του δώσετε.
Το τελευταίο που θέλει να ακούσει είναι το πώς εσείς ή κάποιος άλλος αντιμετωπίσατε μια παρόμοια οδυνηρή ή και χειρότερη κατάσταση. Δεν πρόκειται να τον παρηγορήσει η ανάλυση του προβλήματός του, το πώς, το γιατί, το τι θα έπρεπε.
Δεν θα τον ωφελήσει σε τίποτα να προσπαθήσετε να ελαχιστοποιήσετε την σοβαρότητα της κατάστασης –«δεν είναι τόσο φοβερό αυτό που σου συμβαίνει», «έχεις ξεπεράσει και χειρότερα», «αύριο όλα θα είναι περασμένα ξεχασμένα», «υπερβάλλεις χωρίς λόγο», «τα βλέπεις όλα μαύρα, ενώ δεν είναι», «ουδέν κακόν αμιγές καλού, γι’ αυτό δες και την καλή πλευρά της κατάστασής σου», και άλλα παρεμφερή.
Αυτού του είδους τα λόγια και οι συμπεριφορές το μόνο που μπορούν να επιτύχουν είναι να τον κάνουν να νιώσει πιο μόνος από ποτέ, ότι κανείς δεν τον καταλαβαίνει, ότι δεν έχει κανέναν για ν’ ακουμπήσει.
Με δυο λόγια αντί να προσπαθείτε να τον αποσπάσετε από το πρόβλημά του, αραδιάζοντας του διάφορες άσχετες ιστορίες, προσπαθήστε να “μπείτε” μέσα σ’ αυτό μαζί του!