Ζευγάρια: Ξαναχτίζοντας την χαμένη επικοινωνία
Στην αρχή της σχέσης ενός ζευγαριού, όταν υπάρχει έρωτας μεταξύ τους, το ενδιαφέρον του ενός εστιάζεται σχεδόν αποκλειστικά στον άλλον. Στη φάση αυτή, οι δυο τους φαίνεται να αποτελούν τον ιδανικό συνδυασμό και ο ένας γίνεται εξαιρετικά σημαντικός για τον άλλον. Ο ένας γίνεται ο καθρέφτης του άλλου. Μέσα σε αυτόν τον καθρέφτη αντικατοπτρίζεται η καλή εικόνα που έχει ο καθένας για τον εαυτό του καθώς και η εικόνα που θα ήθελε να έχει. Με άλλα λόγια ο καθένας βλέπει στον άλλον είτε κάποια δικά του αγαπημένα του κομμάτια είτε κάποια χαρακτηριστικά που θαυμάζει στον άλλον και θα ήθελε και ο ίδιος να έχει.
Ο τρόπος με τον οποίο επιλέγουμε το σύντροφό μας βασίζεται σε λόγους οι οποίοι δεν μας είναι πάντα συνειδητοί. Ασυνείδητα επιλέγουμε το άτομο που πιστεύουμε ότι μπορεί να καλύψει τις ανάγκες που δεν κατάφεραν να καλυφθούν στην παιδική μας ηλικία και να θεραπεύσει τα τραύματά μας. Έτσι, χωρίς να το συνειδητοποιούμε, του δίνουμε τον ρόλο του ιδανικού γονιού απαιτώντας από αυτόν όχι μόνο να καλύπτει τις ανάγκες και τις επιθυμίες μας αλλά και να τις αναγνωρίζει ο ίδιος πριν καν τις εκφράσουμε ( όπως θα έπρεπε να είχε κάνει ο γονιός μας όταν ήμασταν παιδιά).
Το πόσο καλά μας ξέρει, αρχίζει να λειτουργεί ως απόδειξη του πόσο σημαντικοί είμαστε για αυτόν. Όταν εκείνος δεν ανταποκρίνεται φανταζόμαστε ότι δεν ενδιαφέρεται πια για μας, δεν μας αγαπά και δεν είμαστε πλέον σημαντικοί για αυτόν όπως κάποτε. Αυτή η προσδοκία μας, όπως είναι φυσικό, σύντομα ματαιώνεται οδηγώντας τα μέλη του ζευγαριού σε απογοήτευση. Συχνά μάλιστα η απογοήτευση ακολουθείται σταδιακά από μια τάση ψυχικής απομόνωσης μέσα στην ίδια τη σχέση, ένα έντονο συναίσθημα μοναξιάς και συχνά μια επιθετική στάση απέναντι στο σύντροφο. Έτσι ξεκινά ένας φαύλος κύκλος όπου η έλλειψη ικανοποίησης του ενός καθρεφτίζεται πλέον στον άλλον ως αποτυχία και ανεπάρκεια. Ενώ κάποτε ο ένας έβλεπε στον άλλο το καλύτερο κομμάτι του το οποίο θαύμαζε, τώρα έρχεται συνεχώς αντιμέτωπος με ένα αίσθημα ανικανοποίητου και μια επαναλαμβανόμενη απογοήτευση. Ο φαύλος αυτός κύκλος δημιουργεί όλο και μεγαλύτερη ένταση στο ζευγάρι και εάν δε διακοπεί από κάποιον από τους δύο, οι σύντροφοι κινδυνεύουν να έλθουν αντιμέτωποι με ένα συναισθηματικό «πάγωμα» που μπορεί να τους οδηγήσει σε ακόμα μεγαλύτερη απομάκρυνση.
Για να σπάσει αυτός ο κύκλος και να μπορέσει το ζευγάρι να ξανακερδίσει την χαμένη του επικοινωνία θα πρέπει να κατανοήσει ότι ο/η σύντροφος δεν είναι ούτε παντοδύναμος, ούτε ο γονιός που θα ήθελε να είχε. Είναι κι εκείνος/η ένα ξεχωριστό άτομο με τις δικές του/της εμπειρίες, ανάγκες και φόβους…
Έφη Μαγουλά, ψυχοθεραπεύτρια Ομάδας, Ζεύγους και Οικογένειας.