Ναι στο σχολείο, αλλά ναι και στο παιχνίδι!
Ήρθε και αυτό το φθινόπωρο και ο κάθε κατεργάρης στον πάγκο του, και καλό το καλοκαιράκι αλλά πάντα το φθινόπωρο σηματοδοτεί τα νέα ξεκινήματα κυρίως για τα μικρά μας.
Μια καινούργια χρονιά που θα ανταμώσουν με τους φίλους τους και θα γνωρίσουν καινούργιους, θα μάθουν και θα μεγαλώσουν κι άλλο. Τα σχολεία άνοιξαν, το πρώτο κουδούνι χτύπησε και ήδη τα παιδιά μας έχουν μπει στους ρυθμούς της νέας χρονιάς.
Περπάταω το απόγευμα για να γυρίσω στο σπίτι απο ακόμα μια μέρα στη δουλειά και παρατηρώ τους δρόμους. Το πάρκο δεν είναι πιά ασφυχτικά γεμάτο παρ’ όλο που ο καιρός είναι ακόμα καλοκαιρινός, σε αντίθεση με τα φροντιστήρια ξένων γλωσών, τις σχολές μπαλέτου και τη γυμναστική ακαδημία του δήμου. Γονείς με παιδιά άρχισαν να πηγαινοέρχονται, κάποιοι κρατάνε το πρόγραμμα στο χέρι αφού ακόμα δεν το έχουν μάθει απέξω και τρέχουν να προλάβουν: Αγγλικά, Γαλλικά, μπαλέτο, σκάκι, πιάνο και χίλια – δυο γεμίζουν τις ώρες των μικρών μας φίλων.
Όμως όλα δεν είναι για όλους και αυτό δεν είναι κακό. Τι σημασία έχει αν το παιδί θέλει μόνο κολύμπι και θέλει να μη ξαναπάει στο σκάκι; Προφανώς μεγάλη για τη μαμά που με φρίκη έχει ακούσει έξω απο τον σκακιστικό σύλλογο τον μικρό της να της λέει ότι δεν θέλει φέτος να ξανάρθει. Του αρέσει μόνο το κολύμπι, λέει.. Ανοίγω το βήμα μου γιατί ξέρω ότι τα επιχειρήματα της μαμάς του θα είναι ατελείωτα.
Θυμάμαι… θυμάμαι μια 25αριά χρόνια πρίν ότι η μαμά μου δε μπορούσε να με μαζέψει απο το πάρκο. Μόλις τελείωνα τα μαθήματα μου και τα αγγλικά μου (ω ναι για πάρα πολλα χρόνια είχα μόνο λίγες ώρες αγγλικά την εβδομάδα) το ραντεβού με τα υπόλοιπα παιδιά της γειτονιάς ήταν δεδομένο. Παιχνίδι, ποδήλατο, κυνηγητό… Όταν πια ο καιρός κρύωνε αρκετά και η μέρα μίκραινε το παιχνίδι συνεχιζόταν μέσα. Πόσο πολύ παίζαμε τότε… Κυρίως παίζαμε νομίζω…
Τώρα το παιχνίδι έχει αντικατασταθεί από μια ατελείωτη λίστα δραστηριοτήτων.
Άλλαξαν οι εποχές σίγουρα, αλλά η ανάγκη του παιδιού να παίξει δεν θα αλλάξει ποτέ!
Μήπως να τους κάνουμε λοιπόν τη χάρη να ζήσουν την ηλικία τους;
Μήπως οι υπερβολικές απαιτήσεις μας παγιδεύουν την παιδικότητα τους;
Το παιδί είναι πάνω από όλα παιδί! Σε όλα οφείλουμε να βάζουμε μέτρο άρα και στις απαιτήσεις μας απο το παιδί. Οπότε πέρα από σχολική χρονιά εύχομαι μια χρονιά με πολύ πολύ παιχνίδι!