Mάθε να μιλάς σωστά, για να μπορείς να σκέφτεσαι σωστά!
Γνωρίζετε ότι η σύγχρονη Ψυχογλωσσολογία υποστηρίζει ότι η Γλώσσα και η Σκέψη γεννιούνται ταυτόχρονα, εξελίσσονται παράλληλα και συνιστούν μία αξεχώριστη ενότητα; Με δυο λόγια γνωρίζετε ότι η γλώσσα ενσαρκώνει τη σκέψη και η σκέψη μετουσιώνεται σε γλώσσα;
Αυτό πολύ απλά σημαίνει ότι η γλώσσα και η σκέψη είναι οι δυο όψεις του ίδιου νομίσματος, και ότι η μία δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς την άλλη.
Όσο πιο πλούσιο είναι το λεξιλόγιό μας, όσο πιο καλά γνωρίζουμε τη γλώσσα μας, τη νοηματική απόχρωση της κάθε λέξης, τόσο μεγαλύτερη είναι η σαφήνεια με την οποία μπορούμε να διατυπώσουμε τη σκέψη μας, τόσο καλύτερα μπορούμε να σκεφτόμαστε, τόσο πιο γρήγορα μπορούμε να εξελιχθούμε σε όλα τα επίπεδα της ζωής μας.
Δεν θα μπορούσε να υπάρξει Ελληνική Σκέψη χωρίς την Ελληνική Γλώσσα. Γιατί η ποιότητα και η ποσότητα «καταγραφών» στη Σκέψη προσδιορίζει και το νοητικό επίπεδο κάθε λαού. Και ως γνωστόν το νοητικό επίπεδο καθορίζει και την ικανότητα της δημιουργίας Πολιτισμού.
Αυτή είναι μία από τις πολλές απαντήσεις που μπορούμε να δώσουμε στο ερώτημα : Γιατί έχει τόσο μεγάλη σημασία να ξέρουμε καλά ελληνικά και να τα χρησιμοποιούμε στον γραπτό και τον προφορικό μας λόγο;
Μια δεύτερη, επίσης πολύ σημαντική απάντηση μας δίνει η Γλωσσολογία συνεπικουρούμενη από την Ψυχιατρική.
Συγκεκριμένα, οι γλωσσολόγοι διεθνώς, μελετούν τη μοναδική μουσικότητα της ελληνικής γλώσσας και τον αντίκτυπο που έχει αυτή στην πνευματική διαύγεια του ανθρώπου, ενώ επανειλημμένα έχουν επισημάνει ότι κάθε γράμμα του ελληνικού Αλφαβήτου εκπέμπει ήχο και εικόνα. Κάθε λέξη, υποστηρίζουν, τέθηκε από τους «Ονοματοθέτες», με ακρίβεια και όχι τυχαία και έχει άμεση σχέση Αιτίας και Αιτιατού.
Με τη σειρά της η Σύγχρονη Ψυχιατρική υποστηρίζει ότι το γράμμα «Ν» διεγείρει τον εγκέφαλο θετικά και ενεργοποιεί το μυαλό μας να σκέφτεται σωστά, ενώ το τελικό Σίγμα ηρεμεί την ψυχή μας – αναρωτηθήκατε γιατί σε πολλές γλώσσες η λέξη που παραπέμπει στην ησυχία και τη σιωπή αρχίζει από Σίγμα; Ή γιατί λέμε «Σςςς» όταν προτρέπουμε κάποιον να σωπάσει;
Οι Αρχαίοι Έλληνες τα γνώριζαν όλα αυτά και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μόνον εμείς λέμε τη γνωστή φράση: «Θα σου τα πω με το Νι και με το Σίγμα». Γιατί άραγε δεν χρησιμοποιούμε άλλα γράμματα που υπάρχουν στις καταλήξεις πολλών λέξεων;
Και οι νεοέλληνες τι κάνουν; Αγνοώντας όλα τα παραπάνω κακοποιούμε τη γλώσσα μας, δηλαδή το μυαλό και την ψυχή μας, κόβοντας όλο και πιο συχνά τα δυο αυτά γράμματα όταν μιλάμε.
Ο Οδυσσέας Ελύτης σε ένα κείμενό του με τίτλο «ΓΙΑ ΜΙΑΝ ΟΠΤΙΚΗ ΤΟΥ ΗΧΟΥ», μεταξύ άλλων είχε γράψει: «Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσε να διατάξει τέτοια γενοκτονία, όπως αυτή του τελικού «Ν», εκτός κι αν του έλειπε η οπτική του ήχου». Ενώ ο Γιάννης Ρίτσος έλεγε και ξαναέλεγε: «Και οι λέξεις φλέβες είναι. Μέσα τους αίμα κυλάει».
Γιατί τα γράφω όλα αυτά;
Η δουλειά μου, αλλά πριν από αυτήν μια από τις πιο αγαπημένες μου καθηγήτριες στο Γυμνάσιο μου μετέδωσε την αγάπη της για την ελληνική γλώσσα, αυτή την υπέροχη γλώσσα μας, που δυστυχώς κακοποιείται καθημερινά στον προφορικό και στον γραπτό μας λόγο.
Γι’ αυτόν τον λόγο, αλλά πάνω απ’ όλα για το καλό μας, το καλό του καθενός από μας ξεχωριστά, και όλων μας ως λαού, για το καλό αυτού του τόπου και του πολιτισμού του, σας παρακαλώ :
ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΚΟΠΟΙΕΙΤΕ!
ΣΩΣΤΕ ΤΗΝ ΥΠΕΡΟΧΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΜΑΣ ΓΛΩΣΣΑ!