Tantrum… Ο τρόμος των γονιών
Όταν έμεινα έγκυος άρχισα να διαβάζω τα πάντα γύρω απο την ανατροφή των παιδίων. Διάβαζα σαν να επρόκειτο να δώσω εξετάσεις για κάποιο δίπλωμα (πόσο αστείο μου φαίνεται αυτό τώρα). Ήθελα να προετοιμαστώ όσο το δυνατόν πιο πολύ για να μπορέσω να ανταποκριθώ στο νέο ρόλο… αυτό της μαμάς. Σε όλα τα βιβλιά συναντούσα αυτη τη λέξη, τάντρουμ και οδηγίες για την αποτελεσματική αντιμετώπιση! Φίλη μαμά αν δε ζήσεις τάντρουμ νηπίου όσο βιβλία και να διαβάσεις τίποτα δε μπορεί να σε προετοιμάσει.
Ας ξεκινήσουμε απο τα βασικά τι είναι λοιπόν αυτό το περιβόητο τάντρουμ… Είναι το έντονο συναισθηματικό ξέσπασμα που μπορεί να βιώσει ένα νήπιο… πωωω πολύ επιστομονικά στο είπα ας σου το πώ και απλά… όταν το μικρό σου ουρλιάζει, κλαίει και χτυπιέται και εσύ το κοιτάς σα χαμένη προσπαθώντας να το ηρεμίσεις.
Συνήθως αυτά τα πολύ ωραία ξεσπάσματα συμβαίνουν στο σουπερ μαρκετ (και πάντα είσαι φορτωμένη με 100 σακκούλες), στις κούνιες (όπου προσπαθείς να το συγκρατήσεις για να μη πετάξει άμμο) και σε άλλες πολύ «ενδιαφέρουσες στιγμές» με θεάτες πολλούς αγνώστους.
Τι τα προκαλεί όμως το επιστημονικό κομμάτι στους επιστήμονες… σε εμάς τα προκαλεί η κούραση… Το ότι το εντόπισα με βοήθησε να προλάβω τέτοια ξεσπάσματα…
Όταν όμως δε προνοώ να πως τα αντιμετωπίζω:
- Βαθιά ανάσα.. μη γελάς καθόλου αυτό το βήμα είναι το πιο σημαντικό…. Οπλίσου με υπομονή και μίλα στο μικρό σου ήρεμα…
- Αδιαφόρησε για τους γύρω… Πολλές φορές νιώθουμε ντροπή για τον κόσμο που μας κοιτάει… Δε μπορούμε να διαχειριστούμε τα επικριτικά βλέμματα ή ακόμα και τα συμπονετικά… Λοιπόν όλοι αυτοί είναι άγνωστοι… και το παιδί σου δεν είναι κακομαθημένο ή γκρινιάρικο… έχει ένα απολύτως φυσιολογικό ξέσπασμα.
- Σκύψε στο ύψος του
- Μίλα σταθερά και ήρεμα
- Δε μιλάς στην λογική… Τα παιδιά εκείνη την ώρα έχουν κατακλυστεί απο τόσο έντονα συναισθήματα που δεν υπάρχει χώρος για επιχειρήματα. Επιβεβαιωσε το συναίσθημα απλά. Ναι το ξέρω ότι είσαι θυμωμένη! Ναι το ξέρω ότι είσαι στεναχωρημένος.
- Αγκάλιασε το… Μη το μαλώσεις, μη του πείς να σταματήσει απλά αγκάλιασε το και συνέχισε να του μιλάς ήρεμα επιβεβαιώνοντας του αυτό που νιώθει.
- Έχει αρχίσει να ηρεμεί όποτε τώρα είναι καλή ώρα να προτείνεις μια λύση… Εγώ συνήθως λέω στη μικρή μου να σκεφτούμε μαζί μια λύση.
- Το κλάμα έχει σταματήσει ήρθε η ώρα για το φίλι και για να ακολουθήσετε τη λύση.
Απο όλα τα παραπάνω αν έπρεπε να διαλέξω το πιο σημαντικό και συνάμα το πιο δύσκολο είναι να παραμείνει ο γονιός αδιάφορος για τους γύρω του και να μη χάσει την ψυχραιμία του! Φαντάσου λοιπόν πως αν ο ενήλικας δυσκολεύεται να κρατήσει την ψυχραιμία του πόσο δύσκολο είναι για ένα παιδί να κρατήσει τη δική του!