Sergei Polunin, ο καλύτερος χορευτής του κόσμου!
Ο Sergei Polunin γεννήθηκε το 1989 στην Ουκρανία.
Σήμερα το όνομα του συνοδεύεται από τίτλους του τύπου :<<Ο καλύτερος χορευτής της γενιάς του>>, <<ο επόμενος Nureyev>>, <<ο άξιος διάδοχος του Nijinsky>>. Ο ίδιος χορεύει γιατί ο χορός είναι στη φύση του και όχι η δουλειά του. και θέλει ο κόσμος να μάθει πως το μπαλέτο είναι μια τέχνη που ανοίγει την ψυχή και της δίνει τροφή. ξ
Ξεκίνησε μπαλέτο πολυ νωρίς, χωρίς να έχει άλλη επιλογή. Η μητέρα του αποφάσισε να τον πιέσει όσο δεν πίεσαν την ίδια οι γονείς της να γίνει κάτι σπουδαίο στη ζωή της.
Σε ηλικία 13 ετών, το παιδί θαύμα με τεράστια ευλυγισία, έγινε μέλος του British Royal Ballet School, χάρη στις τεράστιες θυσίες της οικογένειας του που σκορπίστηκε στην Ευρώπη για να τον βοηθήσει να σπουδάσει. Ο πατέρας του έπιασε δουλειά στην Πορτογαλία, η γιαγιά του στην Ελλάδα και η μητέρα του, τον πήγε στο Κίεβο να φοιτήσει στην καλύτερη σχολή χορού της χώρας.
Στα 19 του έγινε πρώτος χορευτής του Royal Ballet. Ήταν ο νεότερος χορευτής της ιστορίας της Ακαδημίας. Ένα βάρος στις πλάτες του, που δεν του άφησε ποτέ τον χρόνο να μεγαλώσει, κι έχοντας μοναδικό σκοπό να ενώσει και πάλι την οικογένεια του. <<Οι χορευτές είναι σαν παιδιά, δεν έχουν χρόνο να ενηλικιωθούν και να ωριμάσουν γιατί δουλεύουν συνέχεια>>, είχε πει.
Αργότερα, όταν οι γονείς του χώρισαν κι εκείνος δεν μπορούσε να βγάλει ούτε τα προς το ζην από τον χορό, κάθε νόημα χάθηκε για τον Polunin. Στα 22 του παραιτήθηκε από το Royal Ballet καθώς άρχισε να νιώθει φυλακισμένος με όλη αυτή την κατάσταση. Έτσι μετά από προσωπική αναζήτηση για τον δρόμο που θα ήθελε να ακολουθησει, αλλά ήρθε ένα βίντεο που τον έκανε παγκοσμίως γνωστό, το <<Take me to church>> του Hozier με σαρωτική επιτυχία. Ο Sergei Polunin ήταν ο μεγαλύτερος χορευτής στον κόσμο από τα 19 του χρόνια. Έπρεπε όμως να γίνει viral στο διαδίκτυο για να τον μάθει όλος ο κόσμος.
Στα 26 του χρόνια σήμερα, λέει ότι ο χορός είναι η φύση του και όχι δουλειά. Θέλει ο κόσμος να μάθει πως το μπαλέτο είναι μια τέχνη που ανοίγει την ψυχή, της δίνει τροφή.
Ο σκοπός του; Να κάνει τον χορό δημοφιλή!