5 βήματα να απαλλαγούμε από τα …”βάρη” μας.
Οι δυσάρεστες και δύσκολες καταστάσεις της ζωής, μας προκαλούν μια αίσθηση βάρους, εξ ου και οι εκφράσεις του τύπου «το κάνω με βαριά καρδιά», «αυτή η κατάσταση με βαραίνει», «αυτή η ευθύνη είναι πολύ βαριά», «σέρνομαι κάτω από το βάρος αυτής της κατάστασης», «το έχω βάρος», «θέλω να βγάλω αυτό το βάρος από μέσα μου», κ.α.
Με βάρη στους ώμους δεν μπορούμε να ανοίξουμε τα φτερά μας για να πετάξουμε σε μια καλύτερη ζωή. Αντίθετα όσο πιο ανάλαφροι νιώθουμε τόσο πιο αισιόδοξοι και δημιουργικοί γινόμαστε , τόσο πιο εύκολα και γρήγορα μπορούμε να εξασφαλίσουμε στον εαυτό μας και τους αγαπημένους μας καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Κουβαλώντας βάρη στους ώμους τα βήματά μας στη ζωή είναι αργά, δύσκολα, αβέβαια και η προσπάθεια που κάνουμε να περπατήσουμε εξοντωτική.
Γιατί όμως συνεχίζουμε την πορεία μας κουβαλώντας τα και αργούμε τόσο πολύ να απαλλαγούμε από αυτά; Μήπως το ή τα βάρη για τα οποία παραπονιόμαστε δεν είναι και τόσο βαριά όσο λέμε ή νομίζουμε; Μήπως εκτός από βάρος μας προσφέρουν και κάτι άλλο πολύ θετικό και απαραίτητο για μας; Μήπως απλώς δεν είμαστε έτοιμοι να πάρουμε αποφάσεις; Ή μήπως είμαστε μοιρολάτρες; Φταίει ο χαρακτήρας μας; Οι φόβοι μας; Οι ανάγκες μας; Ή μήπως η αναβλητικότητά μας; Μήπως απλώς δεν περνάει από το χέρι μας να απαλλαγούμε από μια βαριά κατάσταση;
Και στη δική σας περίπτωση τι από όλα αυτά ισχύει; Ανακαλύψτε το ακολουθώντας τα 5 παρακάτω βήματα .
1. Αξιολογήστε το πρόβλημα
Όσο αλήθεια είναι ότι δεν μπορούμε να ξεφορτωθούμε διάφορα πρόσωπα και καταστάσεις που μας βαραίνουν, άλλο τόσο αλήθεια είναι ότι πολλά, και μάλιστα τα περισσότερα, μπορούμε, αργά ή γρήγορα, να τα ξεφορτωθούμε. Όμως, για διάφορους λόγους- μερικούς τους γνωρίζουμε, άλλους τους αγνοούμε- δεν το κάνουμε.
Η πρώτη και βασική κίνησή μας προκειμένου να βγούμε από το αδιέξοδο είναι να αναρωτηθούμε κατά πόσον περνάει μόνο από το χέρι μας η λύση του προβλήματος, ή αν εξαρτάται και από άλλους παράγοντες. Για παράδειγμα: ένα άρρωστο μέλος της οικογένειας το οποίο πρέπει να φροντίζουμε, ένα δύστροπο αφεντικό σε μια περίοδο ανερχόμενης ανεργίας, κ.α. είναι «βάρη» που δεν εξαρτάται μόνο από μας, να απαλλαγούμε. Αν όμως πρόκειται για έναν φίλο που όμως δεν τον νιώθουμε πια φίλο αλλά συνεχίζουμε να συναναστρεφόμαστε, για ένα σπίτι με ενοχλητικούς γείτονες ή σε άσχημη γειτονιά από το οποίο αναβάλλουμε συνεχώς τη μετακόμιση μας, για το καθιερωμένο κυριακάτικο γεύμα με τα πεθερικά, που μόνο στρες μας προκαλεί, αλλά το τηρούμε με θρησκευτική ευλάβεια, για έναν σύντροφο που δεν αγαπάμε πια αλλά δεν τον χωρίζουμε, για το κάπνισμα που ξέρουμε ότι μας βλάπτει αλλά δεν το κόβουμε, για τα παραπανίσια κιλά που μας αγχώνουν, αλλά δεν τα χάνουμε, τότε η λύση του προβλήματος είναι αποκλειστικά στο δικό μας χέρι.
2. Σταματήστε τη γκρίνια
Όποιο και αν είναι το βάρος που κουβαλάμε, το πρώτο που πρέπει να κάνουμε, προκειμένου να ελαφρύνουμε την αίσθηση του βάρους μέσα μας, είναι να σταματήσουμε να γκρινιάζουμε. Σταματάμε να τριβελίζουμε το θέμα διαρκώς μέσα στο μυαλό μας και να το κουβεντιάζουμε με τους άλλους. Το μόνο που καταφέρνουμε έτσι είναι να «κουρδιζόμαστε», να φορτώνουμε δηλαδή τον εαυτό μας με περισσότερο στρες και να το καθιστούμε κυρίαρχο στη ζωή μας : βιώνουμε δηλαδή μια δυσάρεστη κατάσταση, όχι μόνο κατά τη διάρκεια που μας απασχολεί πρακτικά, αλλά και στον υπόλοιπο χρόνο μας.
3. Ανακαλύψτε τη θετική πλευρά της ζωής σας
Είναι πολύ σημαντικό να ξεκαθαρίσουμε κατά πόσον αυτά που βιώνουμε ως βαριές και ανυπόφορες καταστάσεις στη ζωή μας είναι πραγματικά τέτοιες, ή αν εμείς απλώς τις εισπράττουμε έτσι. Γιατί τις περισσότερες φορές η αίσθηση του βάρους που μας προκαλεί μια κατάσταση δεν οφείλεται τόσο στις συνθήκες αυτής της κατάστασης, αλλά στο γεγονός ότι την προσεγγίζουμε μονομερώς, κοιτώντας μόνο την αρνητική της πλευρά. Ναι είναι πολύ κουραστικό να φροντίζουμε έναν ανήμπορο άνθρωπο είναι όμως πολύ σημαντικό που ο άνθρωπος αυτός υπάρχει στη ζωή μας. Το δύστροπο αφεντικό μας σπάει τα νεύρα, όμως η δουλειά που κάνουμε γι’ αυτό το αφεντικό μας παρέχει τα προς το ζην, που άλλοι στερούνται.
Να θυμάστε ότι τίποτα στη ζωή δεν είναι μόνο άσπρο ή μόνο μαύρο, καθώς και ότι όσα πολλά και αν είναι τα αρνητικά που μας συμβαίνουν, άλλα τόσα, συχνά και περισσότερα, είναι τα θετικά. Δυστυχώς όμως εμείς οι άνθρωποι έχουμε την τάση να «κολλάμε» στα αρνητικά και να ξεχνάμε τα θετικά, τα οποία παίρνουμε ως δεδομένα, και ελάχιστα εκτιμάμε.
4. Αναρωτηθείτε: γιατί δεν το ξεφορτώνομαι;
Όλοι, αρκεί να το θελήσουμε, είμαστε σε θέση να αναγνωρίσουμε κατά πόσον περνάει ή όχι από το χέρι μας, η λύση ενός προβλήματος. Και όλοι αντιλαμβανόμαστε πόσο παράλογο είναι να συντηρούμε διάφορες καταστάσεις ή να κρατάμε κάποια πρόσωπα μέσα στη ζωή μας, αν τίποτα το θετικό δεν μας προσφέρουν. Μαζοχιστές άλλωστε είναι μόνο οι άνθρωποι με μικρή αυτοεκτίμηση, οι δειλοί και οι μοιρολάτρες. Οι υπόλοιποι, είμαστε απλώς μπερδεμένοι, αναποφάσιστοι και συχνά πάσχουμε από το σύνδρομο «τραβάτε με κι ας κλαίω»: Γκρινιάζουμε και στενοχωριόμαστε για μια κατάσταση αλλά συνεχίζουμε να …σερνόμαστε μέσα σ αυτήν. Άλλες φορές από συνήθεια, άλλες γιατί μας φοβίζει η αλλαγή που θα επέλθει στη ζωή μας, και άλλες, όσο και αν δεν το παραδεχόμαστε, γιατί κατά βάθος τα συν αυτής της κατάστασης βαραίνουν περισσότερο μέσα μας από τα πλην. Είναι λοιπόν πολύ σημαντικό να εντοπίσουμε τον ή τους λόγους που μας κάνουν να τη συντηρούμε.
5. Πάρτε μια απόφαση
Αφού ζυγίσετε τα υπέρ και τα κατά μιας κατάστασης που σας βαραίνει πρέπει να αποφασίσετε αν είναι καλύτερο για σας να την αφήσετε να υπάρχει, ή αν ο μοναδικός τρόπος για να ζήσετε καλύτερα είναι να απαλλαγείτε από αυτήν.
Στη πρώτη περίπτωση αναρωτηθείτε: μπορεί να βελτιωθεί ή απλώς αυτός είναι ένας ευσεβής μου πόθος. Αν μπορεί να βελτιωθεί δεν έχετε παρά να κάνετε ότι περνάει από το χέρι σας γι’ αυτό. Αν όχι, και αν δεν μπορείτε να την ξεφορτωθείτε, συμφιλιωθείτε με αυτήν, προσπαθήστε να βρείτε πρακτικούς τρόπους ώστε να ελαφρύνετε κάπως το βάρος της και σταματήστε να γκρινιάζετε. Αν πάλι πιστεύετε ότι η λύση του προβλήματος περνάει από το χέρι σας , ανασκουμπωθείτε και καταστρώστε τη στρατηγική σας.