Μου έλειψες

Μου έλειψες

Μου έλειψες ούτε πολύ,ούτε λίγο, αλλά τόσο όσο πρέπει για να σε σκεφτώ και απόψε και να θυμηθώ εμάς.

Οι μέρες κυλάνε ήσυχα, όμως τα βράδια με πνίγουν οι αναμνήσεις και ο Μορφέας παραμονεύει πάνω από το κεφάλι μου και δεν με αφήνει να κοιμηθώ.
Είναι λες και 2 χέρια με πατάνε στο στήθος και δεν μπορώ να αναπνεύσω.
Καταλήγω να πίνω για να μπορέσω να κοιμηθώ.
Κλείνω τα μάτια και σκέφτομαι πως αύριο ξημερώνει μια καινούρια μέρα.
Τα πρωινά είναι καλά γιατί δεν σε σκέφτομαι, αλλά τα βράδια υποφέρω γιατί ποτέ δεν είσαι εκεί.
Ο πόνος του χωρισμού στις αρχές είναι ανυπόφορος, αλλά με τον καιρό περνάει και οι πληγές κλείνουν, αλλά ανοίγουν σε κάθε στιγμή που θα σε θυμηθώ.
Είναι δύσκολο να είσαι μακρυά από εκείνον που αγαπάς…