Το πρωτομαγιάτικο στεφάνι φέρνει ευτυχία και καλή τύχη!
Φέτος πολλοί από μας, μεταξύ αυτών κι εγώ, δεν φτιάξαμε πρωτομαγιάτικο στεφάνι, καθώς η Πρωτομαγιά συνέπεσε με το Μεγάλο Σάββατο, όπου όλοι σπεύδαμε να φτιάξουμε τη μαγειρίτσα και να προετοιμάσουμε τον οβελία της Κυριακής.
Όμως, τώρα που ο Χριστός αναστήθηκε, επιτρέπονται οι διαδημοτικές διαδρομές και ο Μάιος καλά κρατεί, προτείνω να τον γιορτάσουμε με βήμα ταχύ στην εξοχή, φτιάχνοντας με μια μικρή καθυστέρηση το πρωτομαγιάτικο στεφάνι μας.
Σύμφωνα με τις λαογραφικές παραδόσεις το πρωτομαγιάτικο στεφάνι αποτελεί σύμβολο προστασίας, υγείας, ευτυχίας και καλής τύχης, με την προϋπόθεση βέβαια ότι θα το φτιάξουμε με τα χεράκια μας, μαζεύοντας μάλιστα συγκεκριμένα λουλούδια, καθένα εκ των οποίων αντιπροσωπεύει μια από τις ευχές μας:
Τριαντάφυλλα, γαρίφαλα, βιόλες, πασχαλιές (λιλά), γεράνια, για να είναι ανθισμένο το σπίτι.
Κλωνάρια ανθισμένα από αγιόκλημα ή ελιά, για την ευτυχία του σπιτιού.
Στάχυα και λουλούδια του κάμπου, όπως μαργαρίτες και παπαρούνες, για να είναι γεμάτο.
Μια κουκιά (φυτό) με τις ρίζες και τους καρπούς της, για τη γλωσσοφαγιά.
Ένα κλωνάρι λυγαριάς, για την αγάπη των κοριτσιών του σπιτιού.
Ένα κεφάλι σκόρδο, κρεμασμένο στη μέση του ώστε να φαίνεται, για το μάτι.
Το παραδοσιακό πρωτομαγιάτικο στεφάνι φτιάχνεται με βέργα από ευλύγιστο και ανθεκτικό ξύλο κληματαριάς ή σύρμα γύρω από το οποίο στηρίζονται τα λουλούδια. Κρεμιέται ως γνωστόν στην εξωτερική πλευρά της πόρτας του σπιτιού και παραμένει εκεί ως τη γιορτή του Αη Γιάννη του Κλείδωνα, στις 24 Ιουνίου. Τότε αφού ανάψουμε φωτιά στο δρόμο του σπιτιού μας, και αφού πηδήξουμε 3 φορές πάνω από τη φωτιά, ρίχνουμε το στεφάνι για να καεί!
Χρόνια πολλά και του χρόνου να είμαστε καλά και να τα κάνουμε όλα στην ώρα τους!